Joliens (34) traumatische ervaring met slaaptraining: ‘Mijn man sloot mij op’
Het lijkt wel een scenario uit een horrorfilm: opgesloten worden terwijl je je kind in de verte hoort krijsen en huilen. Toch is het de angstige werkelijkheid voor Jolien (34). Tijdens de slaaptraining van haar baby beleefde ze een nacht die haar leven voorgoed zou veranderen.
“Onze zoon Sam was zes maanden oud toen ik me realiseerde dat ik zowel fysiek als mentaal compleet uitgeput was. Iedere nacht werd hij om de twee uur wakker. Soms had hij honger, soms wilde hij gewoon getroost worden. Mijn man en ik waren allebei doodop en voelden ons wanhopig.
Slaaptraining
Mijn man kwam met het idee om slaaptraining toe te passen bij Sam. Hij was ervan overtuigd dat dit de oplossing zou zijn voor onze slaapproblemen. Ik was het daar helemaal niet mee eens en probeerde het idee zo lang mogelijk te negeren. Maar na maanden van constante vermoeidheid en stress moest ik toegeven dat er iets moest veranderen. Mijn man bleef echter aandringen en uiteindelijk gaf ik toe, hoewel ik er absoluut geen vertrouwen in had.
We besloten op een vrijdagavond met de slaaptraining te beginnen. We hadden onze agenda’s voor de zaterdag vrijgehouden, zodat we ons volledig konden richten op de training. Het leek een goed plan, maar naarmate de avond naderde, werd ik steeds nerveuzer. Het idee dat ik mijn kind moest laten huilen, was hartverscheurend. Mijn man bleef maar overtuigend YouTube-video’s laten zien van gezinnen waarbij de slaaptraining effectief was geweest.
Een traumatische nacht
Het idee was om Sam steeds een paar minuten te laten huilen voordat we naar hem toe gingen om hem te troosten. De tijd dat we hem lieten huilen, zouden we geleidelijk verlengen. Na drie keer bij hem te zijn gaan kijken, kon ik het echter niet meer aan. Zijn gehuil raakte me diep; ik vond het gewoon niet te doen om hem zo te laten.
Mijn man stelde voor om zelf bij Sam te gaan kijken. Toen hij de kamer uitliep, dacht ik dat het gehuil snel zou stoppen. Maar toen dat niet gebeurde, besloot ik zelf uit bed te gaan en naar Sam te gaan. Tot mijn grote schrik ontdekte ik dat de slaapkamerdeur op slot zat. Aan de andere kant van de deur hoorde ik mijn man zeggen dat dit de beste oplossing was. ‘Later zul je me dankbaar zijn,’ zei hij zelfs.
Een moederhart kan dit niet aan
Mijn moederhart kon dit niet verdragen. Ik heb geschreeuwd, gehuild, gesmeekt en zelfs met een echtscheiding gedreigd. Het was alsof ik helemaal gek werd. Mijn man hield echter vast aan zijn standpunt. Pas toen ik dreigde de politie te bellen, liet hij me uit de kamer.
Ik heb Sam opgepakt en ben in mijn pyjama de auto ingesprongen. Midden in de nacht ben ik naar mijn ouders gereden. Het was ondraaglijk om in de buurt van mijn man te zijn. Het heeft dan ook een paar dagen geduurd voordat ik weer met hem kon praten.
Hoewel mijn man erkent dat hij fout zat en zijn excuses heeft aangeboden, zal ik hem dit nooit volledig kunnen vergeven. Het zal maanden, misschien zelfs jaren duren voordat ik dit een plek kan geven.”
Slaaptraining bij baby’s
De ‘cry-it-out’-methode is een manier van slaaptraining, gebaseerd op het idee dat baby’s leren om zelfstandig in slaap te vallen of te laten ‘doorslapen’. Ook als zij voor het slapen moeten huilen. Door een baby te laten huilen, leer je hem om zichzelf te troosten; zonder de hulp van zijn ouders. Maar in werkelijkheid kán een baby zichzelf nog niet troosten (reguleren) op deze leeftijd.
Waarom slaaptraining soms toch werkt? Je laat je kind net zolang huilen totdat het lichaampje helemaal op is, en in slaap valt. Of in de ‘bevries’-modus komt. Het resultaat is daarmee vooral dat je je baby leert dat je niet komt als hij in zijn bed ligt, en dat je niet luistert als hij je roept omdat hij je nodig heeft. En op deze manier is huilen nog de enige manier waarmee ze kunnen aangeven dat er iets is.