Julia van Buuren Persoonlijk Vandaag, 09:05

Leestijd: 3 minuten

Isa heeft het moederschap zwaar onderschat: ‘Wil geen tweede meer’

Isa* (25) dacht altijd dat ze meerdere kinderen wilde, totdat haar zoontje geboren werd. “Ik vind het zo zwaar dat ik nu geen tweede meer wil.”

“Ik droomde altijd van een gezin met minimaal twee kinderen. Toen ik jonger was alleen en toen ik mijn huidige partner ontmoette fantaseerden we er samen over. Ook hij wilde namelijk graag ouder worden. Dus toen ik zwanger raakte, kon ons geluk niet op.

‘De bevalling was een hel’

Ondanks alle nare zwangerschapsverhalen die ik in mijn omgeving hoorde en online las, verliep mijn zwangerschap erg goed. Ik voelde me niet ziek, had genoeg energie en voelde me bovenal gelukkig. Ik genot volop van de tijd dat mijn zoontje nog in mijn buik zat.

Aangezien alles al zo spoedig was verlopen, zag ik niet op tegen de bevalling. Maar wat heb ik dat onderschat. De bevalling was een hel, en dat is nog een understatement. Ik heb nog nooit in mijn leven zoveel pijn ervaren en daar bovenop duurde de bevalling ook nog eens bijna twee volle dagen. Toen mijn zoontje eindelijk geboren was, was ik op.

Veel huilen

Ik was blij dat mijn zoontje uit mijn buik was, maar ik voelde me verschrikkelijk. Ik moest veel huilen en voelde me dood ongelukkig. Ik had hier zo lang naar uitgekeken maar het was totaal niet wat ik ervan verwachtte. Mijn man kon er wel meer van genieten, maar hij had natuurlijk niet een hele zware bevalling achter de rug. Langzaamaan herstelde ik lichamelijk, maar mentaal werd het niet veel beter. Elke dag zat ik weer op een zwarte wolk.

Baby huilt en slaapt slecht

En niet alleen ik was er slecht aan toe, ook mijn zoontje moest dagelijks veel huilen. Ik wist na een tijdje niet meer wat ik moest doen, want niks leek het beter te maken. Ook sliep hij slecht en doorslapen zat er al helemaal niet in. Anderhalf jaar later is dit nog steeds het geval. Elke keer wanneer mijn zoontje ‘s nachts wakker werd, moest ik mezelf het bed uitslepen en dacht ik: ik kan dit niet langer. Mijn man vond het ook zwaar maar hem lukt het om niet alles negatief in te zien. Dat station ben ik allang voorbij.

Geen tweede

Ik heb spijt dat ik het moederschap zo onderschat heb. Een tweede zie ik dan ook totaal niet meer zitten, en dat terwijl ik juist graag een groter gezin wilde. Mijn man twijfelt, maar weet ook hoe zwaar dit voor mij is geweest en wil me dit niet nog een keer aandoen als ik hier zelf niet achtersta.

Wanneer ik andere moeders zie die zwanger zijn van een tweede, schaam ik me. Ik zou willen dat dit mij ook zou lukken, maar ik kan het gewoon niet aan.”

* Om privacy redenen zijn er gefingeerde namen gebruikt. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Moederschap is zwaar

Ook Marjolein en Dorien vinden het moederschap zwaar, lees het hier:

• Marjolein (34) haat het moederschap: ‘Ik zit in een gevangenis’
• Had ik maar nooit… ‘Zo makkelijk over het moederschap gedacht’ 

Spijt van het moederschap: ‘Als ik de klok terug kon draaien…’