Wilma Groothuis Persoonlijk 3 mrt 2025, 14:16

Leestijd: 6 minuten

Iris en haar beste vriendin werden tegelijk moeder: ‘Maar we groeiden juist uit elkaar’

Als jij en je beste vriendin allebei een kinderwens hebben en jullie worden tegelijk zwanger, dan is dat één groot feest. Maar waar Iris (29) verwachtte dat ze na de bevalling veel aan elkaar zouden hebben, valt dat in de praktijk enorm tegen. “Waar ik behoefte had om af en toe even lekker samen te sparren, leek zij juist vooral gericht op haar eigen gezin.”

“Mijn beste vriendin Bente en ik kennen elkaar al sind de middelbare school, dus we zijn praktisch gezien met elkaar opgegroeid. We hebben van alles samen meegemaakt; van festivals en concerten tot vakanties en honderden logeerpartijtjes. Als er iets was met één van ons, dan stond de ander altijd klaar. Denk aan liefdesverdriet of een ruzie met onze ouders.

Tegelijk zwanger

Hoewel we eerst jarenlang veel hebben gefeest, geflirt en gedanst, wisten we allebei al redelijk vroeg dat we graag moeder wilden worden. Na een tijdje kregen we allebei een fijne relatie en lagen de wilde jaren achter ons. Ik was iets eerder zwanger dan Bente en na twaalf weken vertelde ik het haar. Zij was toen acht weken zwanger en hoewel ze het nog niet van plan was, kon ze het niet voor zich houden.

We huilden van geluk, wat ook door de hormonen kan komen natuurlijk, maar we waren zo ontzettend blij en dankbaar. Vanaf dat moment deelden we alles met elkaar: onze kwaaltjes, de eerste schopjes, de babyuitzet, het geslacht (allebei een meisje) en foto’s van onze buik. We fantaseerden over hoe het zou zijn als we twee kleintjes bij ons hebben. Ze zouden de beste vriendinnen worden, net als hun moeders.

Kon niet wachten

Helaas zie ik dat nu niet zo snel meer gebeuren. Want hoeveel we tijdens onze zwangerschappen deelden, zo weinig contact hebben we nu. Ik beviel een paar weken eerder dan Bente, toen kwam ze vaak even om de hoek kijken. Dat ging gelukkig makkelijk, want we wonen bij elkaar om de hoek. Ze was helemaal dol op mijn dochtertje en ik kon niet wachten tot haar dochter werd geboren.

Toen Bentes dochter geboren werd, was ik gelukkig genoeg hersteld om langs te gaan. Ook ik was dol op haar dochter en we konden er niet over uit hoe schattig het was om onze dochters samen te zien. Maar vanaf dat moment merkte ik langzaamaan dat het contact minder werd. Ik appte regelmatig hoe het ging en hoe ze alles ervaarde en dan reageerde ze wel, maar ze vroeg het steeds minder vaak terug.

Haar wereldje

Soms appte ze vanuit haarzelf, dan was ze enthousiast over iets dat haar dochter had gedaan en wilde ze dat vertellen of laten zien. Dat vond ik niet erg, ik snap dat ze zo trots is dat ze mooie dingen wil delen. Als ik wat over mijn dochter deelde, dan ging ze daar steeds vaker overheen met verhalen over haar dochter. Het ging altijd over haar wereldje, het leek alsof ze niet meer geïnteresseerd was in die van mij.

Ik dacht dat dit misschien gewoon een fase was. Je wereld verandert enorm als je moeder wordt, dan draait alles om je kind. Ze zal heus wel weer meer interesse tonen als de nieuwigheid er een beetje af is, dacht ik. En misschien had ik het in het begin ook wel voornamelijk over mijn dochter. Die kraamperiode gaat ook gewoon een beetje langs je heen, het kan best dat ik toen ook weleens vergat te vragen hoe het met de ander ging.

Groot contrast

Maar na drie maanden merkte ik nog steeds geen verandering. Sterker nog, het contact kwam echt alleen maar vanuit mij. Waar ik behoefte had om af en toe even lekker samen te sparren, want je zit letterlijk in dezelfde fase van je leven, leek mijn beste vriendin juist vooral gericht op haar eigen gezin. Dat is ook niet erg, maar het is zo’n groot contrast met hoe we het tijdens onze zwangerschappen voor ons zagen.

Als we al afspraken, dan kwam dat ook altijd vanuit mij. En dan had ze ook altijd het liefste dat wij naar haar toe kwamen. En als we daar waren, ging het voornamelijk over haar dochter. Dan liet ze trots zien wat ze allemaal al kon. Ze vroeg dan weleens of mijn dochter dat al kon, maar volgens mij was dat meer om het te vergelijken dan vanuit oprechte interesse.

Geen contact

Na nog een keer zo’n afspraak, besloot ik even een tijdje niks meer van mezelf te laten horen. Ik merkte dat het mij energie koste en ik wilde mij ook even lekker op mijn gezinnetje richten. Toen hebben we twee maanden geen contact gehad. En wat bleek: ik miste mijn beste vriendin niet eens. Nu pas besefte ik dat deze vriendschap mij meer energie kostte dan energie gaf.

Ik vond het moeilijk om afscheid te nemen van het beeld dat ik van tevoren in mijn hoofd had: gezellig met z’n viertjes leuke dingen ondernemen en uren kletsen over het moederschap. Maar ik wist dat dit nu geen realistisch beeld meer was. En hoe jammer ik dat ook vind, voor nu vind ik het prima zo. Misschien bloeit onze vriendschap over een tijdje weer op, maar nu steek ik mijn energie liever in mijn gezin.”

Ginger (32): ‘Ik vind het kind van mijn vriendin irritant en wil daarom niet meer afspreken’