Lizette van Loenen Persoonlijk 3 aug 2017, 16:37

Leestijd: 5 minuten

Choanita’s zoontje (2) is dysmatuur: ‘Ik vind het vreselijk als mensen naar hem staren’

Kinderen die tussen de 28e en 37e week van een zwangerschap geboren worden, worden prematuur genoemd, dat is bekend. Minder bekend is de term dysmaturiteit. Een dysmature baby blijkt na de bevalling veel te klein en te dun te zijn. Choanita (20) beviel twee jaar geleden van een dysmatuur zoontje en heeft de afgelopen jaren gemerkt dat maar weinig mensen de afwijking kennen.

Te klein

Dysmatuur geboren baby’s komen ter wereld met een te laag geboortegewicht voor de duur van de zwangerschap. Het komt wel eens voor dat een kindje dat bij een voldragen zwangerschap toch dysmatuur blijkt te zijn. Dit was het geval bij de Vlaamse Choanita. ‘Toen ik met 34 weken een echo kreeg, zag de verloskundige dat mijn baby veel te dun en te klein was voor het aantal weken dat ik toen zwanger was. Ze trok toen niet meteen aan de bel, maar zei dat als mijn kindje niet snel zou aankomen, ze mijn bevalling zouden inleiden.’

‘Gelukkig kon ik mijn zoontje tot de volle 40 weken dragen, en groeide hij net genoeg. Toen de artsen hem zagen, wisten ze meteen dat er iets niet goed was. Ze waren natuurlijk wel op de hoogte gesteld dat mijn zoontje kleiner en lichter was dan een ‘normale’ baby, maar toch werd hij nader onderzocht om afwijkingen uit te sluiten.’

‘Na die onderzoeken bleek dat het een dysmatuur kindje is. Hij dronk bizar slecht (maar 5 cc), had last van geelzucht en kon zijn eigen lichaamstemperatuur maar moeilijk op peil houden. Nadat hij een week in de couveuse heeft gelegen, mocht hij mee naar huis. Artsen hadden hem dwangmatig gevoed, waardoor hij ook weer een gezonder lichaamsgewicht had.’

Lager geboortegewicht

Het ligt eraan in welke fase van de zwangerschap de dysmaturiteit ontstaat. Als dit in een vroeg stadium is, is de kans op een kleine schedel en kleine organen groter dan wanneer zich dit in een later stadium ontwikkelt. Dan blijft het meestal bij een lager geboortegewicht en een kortere lichaamslengte. Ontwikkelt de afwijking zich al aan het begin van een zwangerschap, dan is de kans op meer afwijkingen aan het lichaam van een kind aanzienlijk groter.

Ook kan het voorkomen dat dysmature kindjes iets achterlopen in hun ontwikkeling. Omdat het zoontje van Choanita pas bij 34 weken te klein en te licht bleek, is er bij hem alleen sprake van een te laag gewicht en een kortere lengte. ‘Mijn zoontje is nu twee jaar oud en pas 76 centimeter lang. Ook kon hij pas met 19 maanden zijn eerste stapjes zetten en kwamen zijn tandjes pas laat door. Mentaal loopt hij wel gelijk met andere kinderen van zijn leeftijd.’

Slechte moeder

Vaak zijn dysmature kinderen erg kwetsbaar na hun geboorte. Choanita: ‘Toen ik met mijn zoontje thuis was, ging het al snel slecht met hem. Bij de huisarts kreeg ik te horen dat hij een longontsteking had, die hij zou hebben opgelopen tijdens de geboorte. Ik voelde me al gefaald als moeder, omdat mijn zoontje amper wilde drinken na zijn geboorte en dat hij überhaupt dysmatuur is, maar nu ik hoorde dat hij ook nog een longontsteking had opgelopen tijdens de bevalling voelde ik me een nóg slechtere moeder.’

Longontsteking

‘Ik heb soms wel dagen achtereen gehuild, omdat ik het gevoel had dat ik niks goed kon doen. Wilde mijn zoontje eindelijk drinken, dan rolden we in de volgende ellende, omdat hij ziek werd. Mijn vriend probeerde wel voor me klaar te staan, maar begreep me niet echt. Zeven lange dagen heeft mijn zoon in het ziekenhuis gelegen en hij was uiteindelijk sterk genoeg om zijn longontsteking te verslaan. Opgelucht was ik niet meteen, want bij elk kuchje dacht ik dat hij weer ziek zou worden en in het ziekenhuis zou belanden.’

Staren

Ondanks dat dysmature kindjes een laag gewicht hebben en minder lang zijn dan leeftijdgenoten, is er tachtig procent kans dat deze kinderen op een latere leeftijd wel een normaal gewicht en een normale lengte ontwikkelen. Twintig procent van deze kinderen blijft hun leven lang duidelijk kleiner. Hoe het voor Choanita’s zoon uitpakt, is dus nog onduidelijk. Choanita: ‘Ik zie vaak dat mensen naar mijn zoontje staren. Vreselijk, vind ik dat. Ook denken andere moeders het altijd beter te weten en hebben ze commentaar op de ontwikkeling van mijn zoon. Dan zeggen ze bijvoorbeeld dat hij achterloopt of dat hun eigen kind ergens ‘veel sneller’ mee was.’

Lilliputter

‘Elke dag zeggen mensen dingen over mijn zoon. Dat hij ‘wel erg klein is’, bijvoorbeeld. Dat weet ik, denk ik dan. De ergste opmerking die ik naar mijn hoofd geslingerd heb gekregen, kwam van de vriend van mijn schoonzus. Hij zei doodleuk dat mijn zoon een lilliputter is. Op dat moment heb ik er niks van gezegd, maar het doet me nog steeds vreselijk veel pijn als ik eraan terugdenk.’

‘Mijn zoon begint nu een beetje met praten. Hij zegt nog niet veel, maar het is een leuk begin. De woordjes ‘mama’, ‘dada’, ‘bumba’ en ‘cake’ zijn favoriet. Volgend jaar gaat hij naar school en we willen eerst proberen of hij op regulier onderwijs meekomt. Als hij het daar moeilijk krijgt, kunnen we alsnog kijken of we overgaan op speciaal onderwijs waar hij meer begeleiding krijgt.’

Boodschap

‘Ik ben ontzettend trots op mijn zoon en hij ontwikkelt zich op zijn eigen manier. Wat ik graag tegen andere mensen zou willen zeggen, is dat ze absoluut nooit mogen oordelen zonder dat ze iemands verhaal kennen. Elk kindje is anders en heeft zijn eigen geschiedenis. Eén opmerking kan iemand ontzettend veel pijn doen, dus kijk uit met wat je zegt en tegen wie.’

De oorzaken van dysmaturiteit lopen uiteen. Zo kan het komen door een chromosomale afwijking, maar ook door een slechte doorbloeding van de placenta. Dit kan weer komen door een te hoge bloeddruk bij de moeder. Andere factoren die de kans op een dysmatuur kindje verhogen zijn roken en het drinken van alcohol tijdens de zwangerschap. Kindjes die klein blijven, kunnen in aanmerking komen voor groeihormonen waarmee ze een normale lengte kunnen krijgen.