veraguldemeester Persoonlijk 20 mrt 2023, 13:16

Leestijd: 3 minuten

Eline (32): ‘Ik vraag me dagelijks af of ik niet beter voor een abortus had kunnen kiezen’

Hoe zwaar het soms ook is om moeder te zijn, je probeert altijd je beste beentje voor te zetten. Eline is moeder van een zoon en vindt zichzelf geen goede moeder. “Ik vraag me dagelijks af waar ik aan begonnen ben en of ik toch niet beter voor een abortus had kunnen kiezen. Het leven als moeder is helemaal niets voor mij”, vertelt ze aan Famme.

“Vijf jaar geleden voelde ik me misselijk en niet mezelf. Dat ik zwanger kon zijn kwam niet bij me op. Ik slikte al tien jaar trouw de pil. Toen mijn vriend opmerkte dat mijn borsten ook voller waren geworden, deed ik toch maar een zwangerschapstest. Die was positief. Even dachten we aan een abortus, omdat we nog nooit aan kinderen krijgen hadden gedacht. Maar na een paar dagen zeiden we tegen elkaar dat het misschien zo moest zijn en dat de baby welkom was.

Geen geboren moeder

De bevalling van zoon Simon was heftig. Na 36 uur kreeg ik een spoedkeizersnede. Na een paar dagen kwam ik er al achter dat ik geen geboren moeder was. Ik was direct dol op Simon, maar ik had geen idee hoe ik alles moest aanpakken. Simon bleek ook nog een huilbaby te zijn, dus het was extra heftig.

Snel boos

Simon is nu vier jaar en uitgegroeid tot een lief en leuk jongetje. Ondanks dat ik dol op hem ben, vind ik mezelf geen goede moeder. Zo heb ik ontzettend weinig geduld met hem. Ik word snel boos als hij niet snel genoeg is met zijn ontbijt opeten, schoenen en jas aandoen. Ook heb ik veel tijd voor mezelf nodig. Ik plan bijvoorbeeld ieder weekend expres een aantal dingen waardoor ik tijd voor mezelf heb. Voor andere moeders zou het weekend juist het moment zijn om samen met het gezin iets te doen. Wij doen als gezin maar weinig samen.

Goede partner

Gelukkig heb ik een goede partner. Hij gaat er vaak met Simon op uit. Ook al wist hij niet of hij vader wilde worden, hij doet het allemaal heel natuurlijk. Hij heeft veel geduld, energie en zin om leuke dingen met Simon te doen. Hij zegt weleens, dat ik meer tijd aan hem moet besteden en meer geduld met onze zoon moet hebben. Ik probeer dan weer lief tegen hem te doen, maar het lukt me gewoon niet.

Verdriet

Ik vraag me dagelijks af waar ik aan begonnen ben en of ik toch niet beter voor een abortus had kunnen kiezen. Het leven als moeder is helemaal niets voor mij. Vroeger dacht ik altijd dat ik mijn hele leven lekker rond zou reizen, zou werken en van het leven zou genieten, zonder kinderen. Nu ben ik bezig met dingen die ik helemaal niet leuk vind of wil. Het doet me veel verdriet, omdat ik voor Simon niet de moeder kan zijn die hij verdient, want ondanks alles hou ik natuurlijk wel van hem.”

Net bevallen? 10 fabels over de ‘zwarte wolk’ en postnatale depressies