Laurien Bleeker Algemeen 28 feb 2022, 09:53

Leestijd: 2 minuten

Een huilbaby kan leiden tot PTSS: wordt de taboe eindelijk doorbroken?

Wanneer een baby drie weken lang, minimaal drie dagen in de week, drie uur per dag huilt (krijst), dan spreken we van een huilbaby. Ouders met een huilbaby zitten helaas niet op een roze wolk en worden niet altijd serieus genomen, want ‘een baby huilt nou eenmaal’. De schuld wordt soms bij de ouders gelegd. Er lijkt een taboe te rusten op het hebben van een huilbaby, maar gelukkig wordt deze nu doorbroken.

Er is namelijk een psycholoog opgestaan die meer aandacht vraagt voor de gevolgen van het hebben van een huilbaby. Deze psycholoog in kwestie, Robbert Houtman van Isamu Psychologen, legt uit dat ouders nog jarenlang overgevoelig zijn voor huilende baby’s (ook die van anderen) en dan last krijgen van woede, hartkloppingen, zweten, spanning in het lijf en zelfs trillen. Sommige ouders hebben hier nog last van als hun eigen kinderen allang volwassen zijn: ze hebben het nooit verwerkt.

Dit zijn symptomen van PTSS (posttraumatische stressstoornis) en doordat je eigenlijk constant gespannen bent, voelt je baby dit ook, dit kan zelfs negatieve gevolgen hebben voor het hechtingsproces.

Wat kan de oorzaak zijn van het vele krijsen van een huilbaby?

Als erkend wordt dat een baby een huilbaby is, wordt hij of zij lichamelijk onderzocht. Bijvoorbeeld op (verborgen) reflux of allergieën. Worden al die fysieke oorzaken uitgesloten, dan kan het huilen te maken hebben met onverwerkte emoties en huilen is dan het enige wat een baby kan. Die emoties kunnen komen door een heftige bevalling of emoties die de moeder tijdens de zwangerschap ervaren heeft wat het kindje aangevoeld heeft.

Huilen is dus helend voor het kindje, maar heel heftig voor de ouders. Helemaal als troosten niet lukt en de baby dat aanvoelt, waardoor hij of zij nog meer gaat huilen. Zo ontstaat een cirkeltje waar je maar moeilijk uit komt.

Psycholoog Houtman vindt dan ook dat ouders van een huilbaby sneller hulp geboden moet worden, bijvoorbeeld in de vorm van EMDR-therapie wat goed kan helpen bij de verwerking hiervan. Coach voor huilbaby’s Lianne van Rijnsbergen laat weten dat het belangrijk is dat men weet dat een huilbaby nooit de schuld van de ouders is en dat ouders zich nooit hoeven te schamen voor het hebben van een huilbaby.

Hulp vragen bij een huilbaby mag

Vraag anderen om hulp zodat je even op krachten kan komen en ga in gesprek met een hulpverlener om de periode van het vele huilen van je baby te verwerken. Dit zal namelijk ook helpen in het verdere hechtingsproces met je kleintje.

AD.nl