Hoe ben jij zwanger? ‘Ik was erg emotioneel en ik had last van veel negatieve gedachtes’
Iedere zwangerschap en iedere zwangere vrouw is anders. De één heeft gekke cravings, de ander is drie maanden misselijk en de derde wil alleen maar schoonmaken. In de rubriek Hoe ben jij zwanger? leggen wij zwangere vrouwen een aantal keuzes voor om zo meer te weten te komen over hun zwangerschap.
Deze week Sanne (24), die 37 weken zwanger is.
Lang op moeten wachten of snel gelukt?
“Mijn vriend en ik waren van de week 7 jaar samen. We hadden het niet over kinderen gehad, tot mijn Mirena-spiraaltje aan vervanging toe was. Dat was in 2020. Vanaf dat moment besloten we te stoppen met de anticonceptie. Ik vond het in het begin nog wel spannend, ik kon natuurlijk zwanger raken, maar ook de gedachte of het wel ging lukken spookte door mijn hoofd. Mijn cyclus was namelijk redelijk onregelmatig en ik had al 5 jaar geen menstruatie gehad na het plaatsen van het spiraaltje.
Ik heb veel zwangerschapstesten gedaan en we hebben, na een tip van een vriendin, ovulatietesten geprobeerd. Alleen zorgde dit ook voor veel onzekerheid in mijn eigen hoofd. Op een zomerse avond in juni 2022 keken mijn vriend en ik elkaar aan en spraken we bijna hetzelfde uit: het komt vanzelf en we laten het nu echt los. Voor ik het wist had ik in juli 2022 een positieve zwangerschap test in mijn handen.”
Had je het snel door of pas later tijdens je zwangerschap?
“In de nacht van mijn positieve test werd ik wakker en merkte ik dat ik ontzettend nodig naar het toilet moest. Ik keek op de tijd van mijn telefoon en het was 04.00 uur in de nacht. Dit vond ik vreemd, want ik ben dus geen nachtplasser, maar juist een vaste slaapster. Ik keek naar de datum en het eerste wat ik dacht was: het zou kunnen.
Toen ik eenmaal in de badkamer stond, twijfelde ik. Mijn gevoel zei dat ik gewoon een test moest doen, want ik was er nu toch al mee bezig en anders bleef ik het mezelf die nacht afvragen. Het moment van de test zat ik op het toilet en toen de wachttijd voorbij was, schrok ik mij rot: twee dikke duidelijke rode strepen. Daarna kwamen er gelijk tranen van blijdschap.
Eenmaal bijgekomen ben ik naar beneden gelopen, bedenkend hoe ik dit ga vertellen aan Stefan. Ik heb ongeveer twee uur beneden gezeten en ben uiteindelijk naar boven gelopen om hem wakker te maken en het geweldige nieuws te vertellen. Stefan keek mij aan en zei: ‘Word ik papa?!’ Ook hij moest een traantje wegpinken van blijdschap.”
Stralend zwanger of ziek op bed?
“De eerste week na de positieve test voelde ik nog helemaal niks. De eerste echo hadden wij ongeveer rond 7 weken, vanaf die week begonnen ook de eerste klachten, waaronder de ochtendmisselijkheid die de hele dag duurde. Uiteindelijk ging ik naar de huisarts om tabletten op te halen tegen het overgeven. Ik hield niks binnen, zelfs water ging er na 15 minuten weer uit.
Uiteindelijk door de tabletten kreeg ik er ook nog diarree bij. Ik ben daar toen gelijk mee gestopt, om uitdroging te voorkomen. Ik ben de eerste 11 weken doorgekomen door kleine beetjes te eten en te drinken. Ook dronk ik per dag één of twee opkikkers (een soort drinkbouillon red.) Zóóó smerig, maar het hielp omdat zout vocht vasthoudt. Toen ik eenmaal de 12 weken voorbij was, ging het een stuk beter en was ik vooral alleen nog erg vermoeid en slap. Dit is ook weer goed gekomen door veel bewegen en toch veel buiten te zijn.”
Zoet of hartig?
“Mijn voorkeur gaat vooral uit naar zoet: aardbeien met chocopasta, zoete popcorn, frambozen of aardbeien ranja, snoepjes, ik had zelfs een paar weken een mega candybar in de auto, want ik bleef maar aan de snoepjes en suikers. Gelukkig heb ik hierdoor geen zwangerschapsdiabetes opgelopen. Na week 17 nam dit af en kwam ik weer in een normaal patroon waarin ik alles at. Nu heb ik ontzettend veel zin in vettigheid en chocola! Helaas krijg ik achteraf spijt door opkomend maagzuur, dus het moet wel goed verdeeld blijven, haha.”
Emotioneel of chagrijnig?
“Tot de 20 weken echo was ik hormonaal erg in de war. Ik was erg emotioneel en ik had last van veel negatieve gedachtes, vooral over mijn uiterlijk. Ik voelde me erg opgeblazen, onaantrekkelijk voor mijn partner en ik was erg wisselvallig in mijn emoties. De ene minuut kon ik heel vrolijk zijn en de volgende minuut in een huilbui uitbarsten, boos op mijn vriend omdat ik vond dat hij mij niet begreep.
Natuurlijk, hij deed er alles aan om mij te horen en te begrijpen, maar ik zat op dat moment zo hoog in mijn emoties dat ik het niet wilde horen of zien. Achteraf heb ik hem nog wel gezegd dat het mij zwaar viel en dat het absoluut niets met hem te maken had. Nu ik tegen het einde aan loop merk ik wel dat ik wat sneller prikkelbaar ben, maar dit heeft te maken met een hoop vermoeidheid en het wachten. Gelukkig staat Stefan nog altijd naast mijn zijde en hij doet zijn uiterste best om het ons beide naar onze zin te maken.”
Nesteldrang of alles op het laatste moment?
“Ik denk een beetje van beide. Het ene moment wil ik alles schoonmaken en het andere moment denk ik: ach, die kleertjes kan ik morgen ook wel opvouwen. We hebben thuis een hond van bijna een jaar oud en nu hebben we toch, nadat we dagelijks tot drie keer toe de stofzuiger uit de kast pakten, een robot stofzuiger aangeschaft. Dit geeft dan al wel weer heel veel rust voor de rommel op de vloer, haha.”
Geslacht van tevoren weten of bij de geboorte?
“Wij hebben ervoor gekozen om het geslacht pas te weten bij de geboorte. Hoeveel verrassingen heb je nu nog in het leven? Laat dit er dan één van zijn!”
Babyshower of gender reveal party?
“Babyshower! Ik heb met 30 weken zwangerschap een babyshower gekregen van al mijn liefste vriendinnen. Ze hebben het heel neutraal gehouden, ook met alle cadeaus. Het was onwijs gezellig met iedereen en ik zou iedere mommy to be een babyshower gunnen!”
Tot het laatste moment doorgaan of op tijd je rust pakken?
“Rust? Wat is dat? Ik sta altijd aan. Nu ik met verlof ben, merk ik wel dat ik toch sneller mijn rust pak tussen de middag. Dit komt ook omdat ik nu wel echt sneller vermoeid raak of gewoon echt even geen zin meer heb. Het liefst lig ik dan ook onder de dekens met een kussen tussen mijn benen en onder mijn buik, de gordijnen dicht en een heerlijke wegdroomfilm van Netflix erop.”
Thuis bevallen of in het ziekenhuis?
“Ik heb gekozen voor een thuisbevalling zolang dit mogelijk is. Ik denk dat het mij meer kalmte biedt om in mijn eigen omgeving te zijn waar ik alles ken en mijn eigen ding kan blijven doen. Mocht ik om welke reden dan ook toch naar het ziekenhuis moeten, dan is dat natuurlijk gewoon zo.”
Hoe ben jij zwanger? ‘We probeerden zeven keer IUI, met nul resultaat’