Hoe ben jij zwanger? ‘Ik vond zwanger zijn vreselijk en voelde me daar onwijs schuldig over’
Iedere zwangerschap en iedere zwangere vrouw is anders. De één heeft gekke cravings, de ander is drie maanden misselijk en de derde wil alleen maar schoonmaken. In de rubriek Hoe ben jij zwanger? leggen wij zwangere vrouwen een aantal keuzes voor om zo meer te weten te komen over hun zwangerschap.
Deze week Merel (27), die 33 weken zwanger is.
Naam: Merel
Aantal weken zwanger: 33
Samen met: Sebastian
Hoeveelste kind: Tweede
Beroep: Financieel medewerker
Lang op moeten wachten of snel gelukt?
“Mijn eerste zwangerschap duurde best lang. Ik had mijn spiraal laten verwijderen en ik dacht dat ik volgende maand wel zwanger zou zijn, maar zo makkelijk gaat dat natuurlijk niet. Uiteindelijk duurde het anderhalf jaar tot ik zwanger was. Het was de laatste maand dat we het zouden proberen voordat we ons lieten onderzoeken, de doorverwijzing lag al klaar. Gelukkig was dat uiteindelijk dus niet nodig.
Deze zwangerschap was juist het tegenovergestelde. We wilde graag voor een tweede kind gaan, maar we twijfelden nog of we de natuur haar gang lieten gaan of bewust nog even zouden wachten. We hadden wel besloten dat ik niet weer aan de anticonceptie ging, want dat we voor een tweede kind wilden gaan, stond voor ons beide vast. Ik was zo bang dat het weer zo lang zou duren of misschien nog langer. En hoewel je het natuurlijk niet voor het zeggen hebt, wilden we graag weinig leeftijdsverschil tussen de kindjes. We besloten dus uiteindelijk om de natuur haar gang te laten gaan, wat ons beide ook wel nerveus maakte. Uiteindelijk was het die maand gelijk raak. Ik kon het echt niet geloven, maar was natuurlijk ontzettend blij. Ik kwam erachter toen ons dochtertje net geen 5 maanden was.”
Had je het snel door of pas later tijdens je zwangerschap?
“Ik had eigenlijk niks door. Bij mijn vorige zwangerschap was ik er zo mee bezig, dat ik elk dingetje zag en voelde. Zo had ik bij mijn eerste zwangerschap hele gevoelige borsten en een week voor mijn menstruatie een mini bloeding, dat was de innestelingsbloeding, waardoor ik door had dat ik zwanger was. Deze keer had ik nergens last van. Ik was één dag over tijd of het was op de dag dat mijn menstruatie zou moeten beginnen, dat weet ik even niet meer, maar ik zou die avond met mijn werk naar de wedstrijd van Nederland-Argentinië gaan in de Arena. Voor de zekerheid deed ik een testje, want dan wist ik of ik kon drinken of niet. Ik voelde me dus totaal niet zwanger en had ook helemaal niks verwacht. Nadat ik de test deed, stapte in de douche en toen ik uit de douche kwam, zag ik dus weldegelijk een streep. Ik was zo verbaasd en snelde naar de Kruidvat om een digitale test te halen, die het toch ook echt bevestigde.”
Stralend zwanger of ziek op bed?
“Stralend zwanger! Ik voel me sinds dag één echt top en dat is zo’n cadeau. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik tot week 18 of 19 alleen maar overgegeven. Ook zat ik er mentaal toen helemaal niet goed in. Omdat het toen dus eventjes duurde voor ik zwanger was, voelde het alsof ik een stukje goud in handen had wat ik echt niet mocht verliezen, waardoor ik me negen maanden lang zo ontzettend veel zorgen heb gemaakt. Ik vond zwanger zijn vreselijk en voelde me daar onwijs schuldig over, omdat ik het zo graag wilde. Het is zeker niet zo dat het me niet zou interesseren als deze zwangerschap mis zou zijn gaan, maar ik kon het nu veel beter relativeren. Helaas doe je zo weinig aan hoe je in je hoofd zit.”
Zoet of hartig?
“Dat vind ik een lastige. Ik heb niet iets specifieks wat ik nu graag meer eet dan normaal. Aan het begin neigde ik meer naar zoet, maar inmiddels is dat toch meer hartig, denk ik. Ik kan bijvoorbeeld echt elke dag een frietje met pindasaus eten. Dat doe ik niet hoor, haha, maar ik heb wat dat betreft geen ‘gekke’ of andere voorkeuren als voor de zwangerschap.”
Emotioneel of chagrijnig?
“Beide, haha! Toevallig had ik het er laatst nog over met mijn man. Ik merk zelf hoe emotioneel ik op alles reageer, dat had ik tijdens de eerste zwangerschap helemaal niet. Ik kan bijvoorbeeld echt ontploffen als mijn man de kussens van de bank niet netjes legt als hij opstaat of weggaat. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Chagrijnig valt daar dus eigenlijk een beetje mee samen. Gister nog, mijn man had het hele huis schoongemaakt, wat onwijs lief was. Maar ik zag dat er iets in de badkamer niet was gedaan en ik werd daar zo chagrijnig van. Dat zeg ik dan natuurlijk niet tegen hem, want ik weet ook dat ik mega onredelijk ben.”
Nesteldrang of alles op het laatste moment?
“Bij beide zwangerschappen heb ik totaal geen last gehad van nesteldrang. Ik wil wel graag alles op tijd af hebben, maar ik denk steeds: joh, ik heb nog de tijd. En dat terwijl ik inmiddels al bijna 34 weken zwanger ben. De babykamer is nog één grote puinhoop op het moment, we zijn ook net pas klaar met verven en de meubels in elkaar zetten. Op zich valt het nog wel mee, ik heb nog zes weken te gaan, maar ik moet mezelf wel even een schop onder mijn kont geven en alles een beetje gaan opruimen, want ik zou nu niet eens weten waar ik het eerste pakje heb gelaten. Op zich best raar, want ik ben van mezelf ontzettend geordend en een mega planner, maar dat is helemaal verdwenen tijdens de zwangerschap.”
Geslacht van tevoren weten of pas bij de geboorte?
“Bij de eerste wilden we het gelijk weten. We wilden het toen met niemand delen, uiteindelijk hebben we het familie en vrienden toch verteld, maar is het me wel gelukt om het niet te delen op mijn Instagram. Daar vertelde ik gewoon dat we het zelf niet wisten, omdat mensen anders achter alles iets gaan zoeken. Bij deze zwangerschap wilde ik het graag zelf ook niet weten tot de geboorte, het leek me zo mooi en magisch om het geslacht pas te zien zodra het geboren zou worden. Mijn man wilde het alleen wel heel graag weten, hij vond dat namelijk praktisch. Uiteindelijk won mijn nieuwsgierigheid het toch en hebben we ervoor gekozen om het geslacht wel te weten van tevoren. Ik moet zeggen dat ik daar nu ook wel heel blij mee ben, want het maakte de naam bedenken toch weer een stukje makkelijker nu we het alleen voor een meisje moesten bedenken en niet voor beide geslachten.”
Babyshower of gender reveal party?
“Babyshower. Ik heb bij beide zwangerschappen een babyshower gehad, bij deze toevallig nog pas geleden en ik vond dat zo gezellig en waardevol. Ik houd niet echt van verrassingen en gekkigheid, dus ik wist van beide keren ook gewoon de datum en waar het was, alleen niet hoe de dag eruit zou zien. Zelf ben ik niet zo van de gender reveal party’s. Niet omdat ik het niet leuk vind, want ik vind het superleuk om bij anderen te zien, maar ik vind het dan mooier om er samen met mijn man achter te komen. Beide keren hebben we bij de echo het geslacht in een envelop laten doen en thuis samen de envelop opengemaakt.”
Tot het laatste moment doorgaan of op tijd je rust pakken?
“Ik zou graag tot het laatste moment door willen gaan met alles. Mijn hoofd wil heel graag, maar helaas werkt mijn lijf niet echt meer mee. Bij de eerste zwangerschap ging ik vanaf week 29 ook al deels de ziektewet in, ik had namelijk onwijs last van stuitpijn en kon op een gegeven moment niet meer zitten op mijn werk. Toen had ik nog geen kindje natuurlijk, dus ging ik na werk ook gewoon echt de hele middag op bed liggen en zoveel mogelijk rust pakken.
Deze zwangerschap gaat het wat dat betreft een stuk beter. Ik had wel weer vrij vroeg last van stuitpijn, maar deze keer heb ik acupunctuur geprobeerd en dat heeft fantastisch gewerkt. Nu heb ik dus kunnen werken tot mijn verlof. Daarnaast kan ik thuis gewoon minder gaan liggen, want ik heb toch een meisje rondkruipen die aandacht en tijd nodig heeft, dus dat merk ik wel. Ik ben een stuk sneller moe en heb sneller last van mijn lijf. Als mijn man thuis is neemt hij superveel uit handen, dus daar ben ik hem heel erg dankbaar voor.”
Thuis bevallen of in het ziekenhuis?
“Deze keer thuis, in bad. De eerste keer wilde ik in het ziekenhuis bevallen, want ik maakte me druk om alles, dus ik kon er niet aan denken om thuis te bevallen. Ik wilde in het ziekenhuis als er iets zou gebeuren en ik had ook het idee dat ik thuis niet comfortabel zou zijn. Wel wilde ik graag in bad bevallen, maar mijn man en ik hadden beide Covid, daardoor kon ik niet in bad bevallen.
Deze keer wil ik heel graag thuis in bad bevallen. Het lijkt me nu juist geweldig om in mijn eigen omgeving te zijn, met mijn eigen spullen en bij mijn eigen bed in de buurt. Ik vond het uiteindelijk een heel gedoe om in het ziekenhuis te zijn. Misschien komt dat ook omdat wij drie dagen moesten blijven, maar het lijkt me gewoon prettig om niet weg te hoeven tijdens de weeën en ook niet weer de auto in hoeven stappen met alle spullen, terwijl je je nog totaal niet fit voelt. Ik hoop dat het deze keer wel in bad mag lukken.”