Wilma Groothuis Hoe ben jij zwanger? 30 jun 2023, 17:04

Leestijd: 7 minuten

Hoe ben jij zwanger? ‘Ik wilde het liefste alleen maar huilend op de bank liggen’

Iedere zwangerschap en iedere zwangere vrouw is anders. De één heeft gekke cravings, de ander is drie maanden misselijk en de derde wil alleen maar schoonmaken. In de rubriek Hoe ben jij zwanger? leggen wij zwangere vrouwen een aantal keuzes voor om zo meer te weten te komen over hun zwangerschap.

Deze week Mandy (31), die 37 weken zwanger is.

Naam: Mandy
Aantal weken zwanger: 37
Samen met: Gijs
Hoeveelste kind: Eerste
Beroep: Leidinggevende verkoopmedewerkster bij een bakkerij

Lang op moeten wachten of snel gelukt?

“Lang op moeten wachten! Wij zijn twee jaar bezig geweest om zwanger te raken. Het eerste jaar ben je nog positief, omdat de pil uit je lichaam moet en je normale cyclus op gang moet komen. Dit kwam bij mij allemaal gelukkig gelijk weer op gang en ik kon er bijna de klok op gelijk zetten wanneer mijn menstruatie begon. Na ongeveer negen maanden begon ik met ovulatietesten en mezelf te temperaturen, zodat ik kon uitvinden waar mijn eisprong precies zat. Dit zou de kans om zwanger te worden vergroten, maar helaas elke maand zonder resultaat.

In januari 2022 hebben we de stap gezet om naar de dokter te gaan. We wilden graag uitzoeken of alles goed was bij ons. Daaruit bleek dat er bij ons allebei niks aan de hand was. Waarom bleef die zwangerschap dan toch uit? De dokter vertelde ons dat als je meer dan een jaar bezig bent zwanger te raken, je eventueel doorverwezen kunt worden naar een specialist. In juni 2022 hadden wij onze eerste afspraak bij een kliniek. Ik kreeg daar een echo en daarop was te zien dat mijn baarmoederslijmvlies iets dunner was dan normaal, maar dat het zeker niet onmogelijk was om zwanger te worden via de natuurlijke weg.”

Wat hebben jullie toen gedaan?

“We begonnen toen met een IUI traject. Ik mocht in augustus starten met hormoonpillen, vijf dagen elke avond één pil. Helaas mislukte de eerste poging, ik werd ongesteld. Ik was hier kapot van, dagen was ik verdrietig, maar tegelijk moet je een keuze maken om door te gaan voor een nieuwe ronde. Ik wilde het liefste alleen maar huilend op de bank liggen, maar als je een wens hebt, raap je jezelf ook weer bij elkaar en ga je tot het uiterste. Dus ik verzamelde alle moed bij elkaar en we gingen voor de volgende ronde. Het is letterlijk wachten en weer doorgaan, je hebt eigenlijk geen tijd om verdrietig te zijn, omdat je alweer bezig bent met de volgende ronde.

Doordat ik heel veel hoofdpijn ervoer en mijn baarmoederslijmvlies niet dikker werd door de hormoonpillen, besloten ze in de kliniek om de tweede keer te starten met hormonen spuiten. Dit was vreselijk spannend, omdat ik nog nooit eerder een spuit bij mezelf had gezet. De eerste avonden zette ik met trillende handen een spuit in mijn buik, maar gelukkig mét resultaat: mijn baarmoederslijmvlies werd inderdaad wat dikker en ik ervoer minder bijwerkingen.”

Hoe ging het toen verder?

“We hadden eind september een goeie nieuwe poging. Mijn man werkt bij defensie en moest drie weken naar Afrika voor zijn werk. Ik moest deze ronde dus alleen doen. Intens verdrietig was ik toen ik twee weken na de inseminatie weer ongesteld werd. Weer was er weinig tijd om erbij stil te staan, we moesten opnieuw beslissen of we doorgingen voor de volgende ronde of om een pauze in te lassen. Onze wens was zo groot geworden, dat we besloten door te gaan.

Mijn man kwam die week weer thuis, ik moest de spuiten alleen zetten, maar bij de inseminatie was hij weer thuis. Helaas kregen we weer een tegenslag. Ik had met de hormoonspuiten maar één ei-blaasje aangemaakt, dus er was maar één kans om zwanger te worden. Normaal streven ze naar twee á drie ei-blaasjes. De kans dat deze poging zou slagen, was dus heel klein. Alleen bleek dit ei-blaasje groot genoeg gegroeid te zijn, dus toen kreeg ik de spuit om mijn eisprong op te wekken. We moesten de volgende dag terugkomen voor de inseminatie. En toen bleek ik na een derde, bijna onmogelijke poging, zwanger te zijn!”

Had je het snel door of pas later tijdens je zwangerschap?

“Pas later. Doordat wij in de kliniek te horen kregen dat de kans van slagen deze keer minimaal was, had ik het eigenlijk vrijwel gelijk afgesloten. Tijdens de eerste twee pogingen IUI praatten we thuis veel over of het zou lukken en hoe ik me voelde die weken. Deze keer deden we dat nauwelijks, we hadden het allebei al ergens afgesloten. De week na de inseminatie kreeg ik een flinke griep, toen was het voor mij al helemaal een gesloten boek.

De week nadat ik flink ziek was, moest ik mijn menstruatie krijgen en die kwam maar niet. Een jaar daarvoor was ik net zo ziek geweest en daarna was ik ook negen dagen over tijd. Ik dacht dus dat mijn lichaam van slag was doordat ik flink ziek was geweest. Na vier dagen ging ik toch maar testen, om de gedachte dat ik niet zwanger was te bevestigen. Mijn man sliep nog en ik liet hem maar liggen, want ik dacht dat het toch weer negatief was. Maar niks bleek minder waar, ik kreeg gelijk een dikke streep te zien. Wat voor ons onmogelijk bleek, werd ineens mogelijk: ik ben zwanger!”

Stralend zwanger of ziek op bed?

“Vanaf week 9 tot week 12 was ik misselijk, af en toe moest ik overgeven. Na een aantal weken verdween dit gelukkig helemaal. Ik heb van nature al een wat lagere bloeddruk en deze werd in het begin ook nog iets lager. Vanaf 13 weken kon ik echt genieten, want alle kwaaltjes trokken weg en ik voelde me prima.”

Zoet of hartig?

“Tijdens mijn zwangerschap vond ik verschillende dingen opeens lekker. In het eerste trimester vond ik sinaasappels megalekker. En doordat ik regelmatig misselijk was, vond ik tijdens die weken crackers met pure hagelslag ook heel lekker, dat hield ik ook wel vaak binnen. Die crackers met hagelslag vind ik trouwens nu nog steeds heerlijk, maar beschuit met muisjes en pindakaas op brood kan ik op het moment ook niet weerstaan.”

Emotioneel of chagrijnig?

“Eigenlijk allebei niet echt. Normaal ben ik heel snel emotioneel, maar sinds ik zwanger ben kan ik mijn emoties heel goed onder controle houden. Natuurlijk zijn er soms momenten dat het even niet gaat, maar dat is ook helemaal prima. Ik vraag meerdere keren aan mijn man of ik chagrijnig of een heks ben, haha, maar hij vindt me gelukkig nog steeds lief.”

Nesteldrang of alles op het laatste moment?

“Sowieso nesteldrang. Ik ben niet het type persoon die dingen tot het laatste moment laat liggen. Ik heb graag de controle en alles op orde.”

Geslacht van tevoren weten of pas bij de geboorte?

“Van tevoren. Ik was veel te nieuwsgierig of het een jongen of meisje zou zijn. Het wordt een jongen! Ik was er de eerste weken van overtuigd dat het een meisje zou zijn. Waarom geen idee, puur gevoelsmatig. Het was een geweldige verrassing dat er een klein jongentje in mijn buik groeit. Het maakte ons allebei niet uit wat het geslacht zou zijn. Ik ben al dankbaar dat het gelukt is zwanger te worden.”

Babyshower of gender reveal party?

“Geen van beide. Een gender reveal party wilden we allebei niet doen, of het nou een jongen of meisje was, we zijn toch wel blij. Op het moment dat we de geslachtsecho hadden, kregen we vanuit de verloskundige praktijk een kraskaartje mee en dit hebben we samen thuis open gekrast. Een babyshower hoefde van mij niet, omdat ik liever gewoon iets leuks doe met mijn vriendinnen. Daar hoeft van mij geen babyshower aan vast te hangen.”

Tot het laatste moment doorgaan of op tijd je rust pakken?

“Toch wel tot het laatste moment doorgaan. Ik ben bekend met migraineaanvallen en helaas heb ik twee keer met flinke migraine op bed gelegen, doordat ik te lang met vermoeidheid door bleef lopen. Ik vond het lastig om een stap terug te nemen, omdat ik voor mijn zwangerschap alles prima aankon. Ik nam uiteindelijk meer rust en ik heb hier geen last meer van gehad.”

Thuis bevallen of in het ziekenhuis?

“Het liefste thuis. Ik ben nergens zo rustig en op mijn gemak als thuis. Ik sta er zo in dat als het niet meer mogelijk is om thuis te bevallen, ik naar het ziekenhuis wil. Ik wil absoluut geen risico’s nemen voor zowel ons kindje als voor mij.”

Hoe ben jij zwanger? ‘Na zoveel teleurstellingen ben je verbaasd dat het elke keer goed is’