Vera Guldemeester Persoonlijk 16 sep 2024, 13:02

Leestijd: 3 minuten

Had ik maar nooit… Gedacht dat ik die derde er wel even bij zou doen

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder. 

Deze week spreken we met Nuria (36). Nuria heeft spijt dat ze dacht dat ze die derde er wel even bij zou doen. Dit bleek dus niet helemaal het geval te zijn, sterker nog, ze vindt het maar wat pittig.

“Met twee kinderen van 8 en 6 jaar wisten mijn man en ik dat ons gezin compleet was. Als een totale verrassing bleek ik opeens weer zwanger te zijn. We gebruikten al die tijd condooms, maar toch is er iets misgegaan. Toen ik weer zwanger bleek te zijn, hadden mijn man en ik even onze twijfels. Moesten we dit nog een keer gaan doen? Onze kinderen waren met 8 en 6 jaar al aardig zelfstandig en dat vonden we erg fijn. 

Er even bij doen

Na een aantal dagen goed nagedacht te hebben, wilden we er toch voor gaan. We hadden er immers al twee, waarom zou een derde dan ook niet lukken? De kinderen waren ook dolblij toen ze hoorden dat ze nog een broertje of zusje zouden krijgen. Toen we die reactie van ze kregen, wisten we dat we de goede beslissing hadden gemaakt.

Heftige zwangerschap

In tegenstelling tot mijn twee eerdere zwangerschappen, was deze derde zwangerschap even andere koek. Ik was constant misselijk, moe en niet lekker. De zwangerschap eindigde zelfs met een zwangerschapsvergiftiging. Daardoor was de start ook wat anders dan normaal. 

Niet slapen

Onze Joost was een drukke baby. Hij was erg alert en wilde vanaf het eerste moment niets missen, tenminste, zo leek het. Hij sliep bijna nooit. In de nachten sliep hij misschien vier tot zes uur en overdag deed hij drie hazenslaapjes van maximaal vijftien minuten. Na drie maanden was ik helemaal kapot. Ik vroeg mijn man waar we aan begonnen waren. Hij vroeg zich ondertussen hetzelfde af. 

Geen gezellige moeder meer

Sinds ik moeder van Joost was, kon ik geen gezellige moeder meer zijn voor mijn twee andere kinderen. Ik had een kort lontje, schreeuwde om niets en kon zomaar in huilen uitbarsten. Ik herkende mezelf niet meer. Ik merkte aan mijn twee oudste kinderen dat ze het maar moeilijk vonden, een moeder die anders was en een baby die veel aandacht vroeg. 

Kleine stuiterbal

Het eerste jaar van Joost was voor zowel mijn man als voor mij erg pittig. We dachten dat we die derde er wel even bij zouden doen. Nou, mooi niet. Inmiddels is Joost 2 jaar en is het een echte stuiterbal. Hij kan geen minuut stilzitten en rustig zijn. Hij eist alle aandacht op, iedere dag weer. Omdat ik dit erg vind voor onze twee oudste kinderen, boek ik geregeld een oppas voor Joost. Dan gaan mijn man en ik de stad in samen met onze twee oudste kinderen. Op zo’n dag doen we alleen maar dingen die zij leuk vinden.

Even opladen met oudste kinderen

Ik vind het best erg, maar ik merk dat ik alleen door zulke momenten weer even helemaal kan opladen. Ik denk dan weer even terug aan die goede oude tijd, toen we alleen nog maar met zijn vieren waren. Op dit moment hoop ik dat als Joost ouder wordt, hij ook rustiger zal worden. Dan pas zal ik het makkelijker gaan vinden. Tot die tijd blijf ik er denk ik toch echt spijt van houden, hoeveel ik ook van hem houd.”

Nuria heeft spijt van haar derde kind, maar déze 23 vrouwen hebben spijt van het gehele moederschap.

Had ik maar nooit… ‘Gestopt met antidepressiva om zwanger te worden’