Laura Saija Persoonlijk 10 feb 2023, 11:07

Leestijd: 3 minuten

Had ik maar nooit: ‘Mijn carrière opgegeven om kinderen te krijgen’

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week komt Jennifer aan het woord. Na een succesvolle start van haar carrière heeft ze ervoor gekozen om alles op te geven en voor haar kinderen te zorgen. Nu heeft ze spijt.

Carrière

“In de periode dat ik mijn man Vincent leerde kennen, stond ik in de bloei van mijn leven. Na een jaar gewerkt te hebben bij een klein marketing bureau, kreeg ik een baan bij een groot succesvol marketing bureau.

Mijn kwaliteiten kwamen hier meteen tot zijn recht en ik sleepte de ene na de andere campagne binnen. Je kunt wel zeggen dat ik een carrièretijger was, ik had veel ambitie en wilde graag succes hebben.

Zwanger

Samen met Vincent begon ik een andere toekomst voor ogen te zien. Ik wilde graag een gezin stichten, want ik was inmiddels ook al bijna dertig jaar oud. Aan de andere kant was ik bang dat dit ten koste zou gaan van mijn carrière.

Toch besloten we om ervoor te gaan en ik stopte met de pil om zwanger te worden. We hadden geluk, want binnen drie maanden was het al raak en was ik zwanger. Ook Vincent was carrière aan het maken, maar we spraken af om allebei een stapje terug te doen voor ons gezin. Voor mij zou dat betekenen dat ik van vijf dagen werken naar vier dagen ging.

Schuldgevoel

Toen onze dochter Liv eenmaal geboren was, probeerde ik balans te vinden tussen werk en gezin. Dat was lastiger dan ik had gedacht. Ik voelde me enorm schuldig als ik Liv weer afzette bij het kinderdagverblijf. Elke keer had ik het gevoel dat ik haar ‘dumpte’.

Ik ging nog een dag minder werken, toen Liv bijna een jaar was werkte ik nog drie dagen. Ik merkte dat collega’s mij voorbij gingen met carrière maken en dat deed pijn in mijn hart. Aan de andere kant deed het pijn in mijn hart om mijn kind weg te brengen naar de crèche.

Stoppen met werken

Vrij snel daarna werd ik zwanger van onze zoon Seb. Na zijn geboorte kon ik werk en gezin niet goed meer combineren. Ik liep thuis en op werk de kantjes er vanaf en voelde mij schuldig tegenover mijn werkgever en tegenover mijn kinderen. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om helemaal te stoppen met werken.

Eerst ging dit goed, maar op een gegeven moment begon ik spijt te krijgen. Ik had mijn carrière opgegeven en had op die manier mezelf beperkt. Waar was de ambitieuze, succesvolle vrouw gebleven?

Kans verkeken

Al mijn dromen heb ik overboord gegooid voor mijn kinderen. Ik vraag mij af of ik ooit nog de kans krijg om mijn carrière op te pakken of dat deze kans voor altijd is verkeken.”

Had ik maar nooit… ‘Mijn kind naar een kinderdagverblijf gebracht waarbij ik geen goed gevoel had’