Laurien Bleeker Persoonlijk 28 mei 2022, 11:46

Leestijd: 3 minuten

Charlotte (34): ‘Mensen schrikken soms als ik zeg geen kinderen te willen’

Niet iedereen heeft een kinderwens, zo heeft Charlotte (34) bewust geen kinderen en die komen er ook niet meer. Zelf is zij daar helemaal tevreden mee, maar ze merkt dat het maatschappelijk gezien toch wel ‘anders’ is.

Charlotte (34): “Ik ben nu op zo’n leeftijd en in een bepaalde levensfase dat mensen om me heen vragen stellen als: ‘En, wanneer beginnen jullie aan kinderen?’, ‘Is de eerste al op komst?’, ‘Een extra kamer? Dat wordt zeker de babykamer?’. Sommige mensen vragen het serieus, anderen met een knipoog. Dit zijn trouwens vaak mensen die niet dichtbij ons staan, want familie en vrienden weten wel dat er geen kinderen in ons leven komen. Tenminste, niet die van onszelf.

Mijn man en ik zijn nu een jaar of tien samen en we hebben net ons eerste huis gekocht. We zijn dertigers, hebben beide een leuke, goede baan en veel vrienden om ons heen. Vrienden met kinderen ja, en dat vinden we heel erg leuk. Met sommige van die kinderen hebben we een heel goede band en dat is zo gezellig op verjaardagen en zo. Maar we zijn vaak ook heel blij dat we zelf weer kindloos naar huis kunnen. Wel de lusten, niet de lasten zeg maar.

Nooit een kinderwens gehad

En voor ons is dit prima zo. We hebben een fijn leven, we hebben het heel gezellig samen en we gaan regelmatig op vakantie of maken verre reizen. Dat willen we helemaal niet opgeven en daarnaast hebben we beide nooit een kinderwens gehad. Maar de maatschappij denkt daar anders over, want als je in de dertig bent, een huis koopt en samen bent met iemand, dan wordt ervan uitgegaan dat kinderen op de planning staan.

Die vragen die je dan krijgt, vind ik wel meestal vervelend ja. En ergens ook wel logisch, vaak is het de manier waarop mensen een bepaalde vraag stellen. Ik zeg dan gewoon dat we geen kinderen willen. Soms schrikken mensen daarvan en beginnen ze wat te stotteren en stoppen ze het gesprek. Anderen zijn geïnteresseerder en vragen waarom we dat niet willen. En sommigen bieden excuses aan omdat ze ervan uit gingen dat wij ook wel aan kinderen zouden gaan beginnen. Ik zeg dan wel vaak, hangt ervan af wie het is hoor, dat je die vraag niet zomaar kan stellen. Dat het best pijnlijk kan zijn om zo’n vraag te krijgen, vooral als je juist wél kinderen wilt, maar het op de een of andere manier niet lukt of gaat.

Heel soms krijg ik nare reacties naar mijn hoofd geslingerd. Je vraagt je soms echt af waar mensen het vandaan halen dat ze zomaar alles kunnen roepen wat ze willen. Sommige mensen hebben geen filter en ook geen inlevingsvermogen… Zo kreeg ik laatst van een vriendin van een vriendin te horen dat mijn leven dan wel heel saai en oppervlakkig moest zijn zonder kinderen. En dat er dan niemand is om voor me te zorgen als ik oud ben. Alsof dat een reden zou moeten zijn om aan kinderen te beginnen, denk ik dan. Ik wenste haar een mooi leven toe en ben weggelopen, in dat soort mensen ga ik geen energie steken.

Geen kinderen, maar toch voor even ouders

Het enige wat ik jammer vind aan het niet hebben van kinderen is dat ik nooit zal weten hoe het voelt om zwanger te zijn en te bevallen. Toch weegt dat niet op tegen onze wens om zonder kinderen door het leven te gaan. We hebben bewust deze keuze gemaakt samen en staan daar beide achter. We ‘lenen’ regelmatig een kind van vrienden en dan gaan we leuke dingen doen, zoals naar Artis of een grote speeltuin. Natuurlijk denken mensen dan altijd dat wij de ouders zijn. ‘Wil je moeder ook een ijsje’, dat soort opmerkingen, en dat laten we dan altijd zo. Op dat moment zijn we ‘de ouders voor nep’ zoals we dat noemen, en dat doen we graag en met een grote glimlach.”

https://www.famme.nl/bibi-lotte-moederdag/