Valéry de Voijs Persoonlijk 18 feb 2025, 09:04

Leestijd: 3 minuten

Fenne (35): ‘Wij gaven onze dochter drie dagen niets te eten’

Niet alle kinderen eten even makkelijk. Zo ook de dochter van Fenne (35) en haar partner. Vanaf jonge leeftijd had ze een sterke afkeer tegen veel soorten voedsel. Sterker nog, ze weigerde bijna alles te eten. Wanhopig besloten haar ouders een ongewone aanpak te proberen.

“Eten was bij ons thuis altijd een drama. Vanaf het moment dat onze dochter vast voedsel kreeg, werd het een dagelijkse worsteling. Ze weigerde bijna alles. Groente? Nee. Aardappelen? Nee. Pasta? Misschien een hap, maar dan was het ook klaar. Iedere maaltijd werd een strijd waarin we alles probeerden: afleiding, belonen, smeken. Niets hielp.

Drama aan tafel

Op een gegeven moment aten we standaard met een knoop in onze maag. Ik had alles al gekookt wat ze misschien lekker zou vinden en toch raakte ze haar bord niet aan. Ik had vaak ‘s middags al stress om het avondeten. Het enige vaste voedsel dat zij at, was zacht wit brood. Maar daar kan een mens natuurlijk niet op leven; ook een kleuter niet.

Na talloze gesprekken met artsen en voedingsdeskundigen kregen we steeds hetzelfde advies: maak geen strijd van eten. Bied het aan en laat haar zelf kiezen. Maar onze dochter wilde letterlijk niets van het avondeten aanraken.

Zonder eten naar bed

Uiteindelijk besloten we een radicale methode te proberen: als ze niet wilde eten, dan at ze maar niet. Geen alternatieven, geen gedoe. We boden een gezonde maaltijd aan en als ze weigerde, bleef haar bord gewoon staan. Het gevolg? Onze dochter ging zonder iets te eten naar bed.

De tweede dag gebeurde precies hetzelfde. We boden een maaltijd aan, maar ook dit keer raakt mijn dochter het bord niet aan. Wederom ging ze zonder eten naar bed. De derde dag had ik stiekem heel veel medelijden met haar, maar ik wist dat ik even moest doorzetten.

Een succesvolle methode

En warempel: in de namiddag jammerde zij dat ze honger had. Ik maakte een bordje klaar en was mentaal voorbereid op een huilbui. Maar tot mijn grote verbazing at ze het bordje helemaal leeg. Zonder te klagen, jammeren of huilen.

Vanaf dat moment heeft zij eigenlijk altijd gegeten wat wij haar aanboden. Ze kan nog weleens zeuren, maar uiteindelijk eet ze altijd haar bordje leeg. Want ze beseft heel goed dat wij geen alternatieve maaltijden zullen voorbereiden.

Deze methode is zeker niet voor iedereen geschikt en ik snap dat het heftig klinkt. Maar voor ons was het de enige manier om uit de vicieuze cirkel van strijd en frustratie te komen. Soms moet je als ouder loslaten om je kind iets te laten leren.”

Herken jij jezelf in het verhaal van Fenne, maar vind je het weigeren van alternatieve maaltijden iets te extreem? Lees dan ons artikel waar we tips geven om je kleuter beter te laten smikkelen van hun maaltijd.

Voedingsdeskundige: 6x dit kun je tegen je kind zeggen voor een gezonde relatie met eten