Eva (33) werd aangesproken toen ze haar zoon liet huilen: ‘Waar bemoeien ze zich mee?’
Eva’s zoon is inmiddels drie jaar en gooit – volgens haar eigen zeggen, behoorlijk zijn kont tegen de krib. Tijdens een driftige huilbui in het openbaar werd ze aangesproken door twee andere moeders.
“Ik ben zelf opgegroeid in een groot gezin. Mijn ouders hebben namelijk in totaal zes kinderen, waarvan ik de jongste ben. Mijn vader is inmiddels met pensioen maar heeft zijn hele carrière op schepen gewerkt waardoor hij vaak wekenlang van huis was. Mijn moeder stond er dus vaak alleen voor.
Mijn zoon is behoorlijk tegendraads
Nu ik zelf moeder ben, besef ik hoeveel werk dat moet zijn geweest voor mijn eigen moeder destijds. Het is namelijk een hele klus om je tijd, energie en aandacht te moeten verdelen. Nu heb ik geen zes kinderen, maar mijn ene zoon neemt al behoorlijk wat energie in beslag.
Sinds een jaar is hij namelijk behoorlijk tegendraads en gooit dagelijks zijn kont tegen de krib. Over ieder onderwerp moet gediscussieerd worden en ook al is hij nog maar drie jaar; hij kan vaak een behoorlijk grote mond opzetten.
Daarbij wil hij altijd zijn zin krijgen en maakt hij een grote scène als ik ‘nee’ zeg. Nu gebeurt dat helaas best vaak in openbare ruimtes, zoals een speeltuin of supermarkt. Ik stond laatst met hem in de Hema toen hij een auto wilde. Ik weigerde de auto af te rekenen. Mijn zoon vond dat een goede reden om volledig los te gaan.
Twee moeders bemoeide zich met mijn opvoeding
Hij is op zijn buik gaan liggen en schreeuwde het uit. Hij sloeg zelfs met zijn vuisten op de grond en krijste alsof hij in groot gevaar was. De hele winkel keek naar mij alsof ik de slechtste moeder van de wereld was.
Toch liet ik me niet kennen en ik bleef in de rij staan voor de kassa. Ik hield hem natuurlijk van een afstandje in de gaten, maar ik liet hem wel krijsen. Tot twee moeders het nodig vonden om zich ermee te bemoeien. Ze gaven heel duidelijk hun mening dat deze methode van opvoeden alleen maar trauma’s zou opleveren: ‘Een kind heeft juist een luisterend oor nodig.’ Vervolgens is één van die moeders met een zakdoekje naar mijn zoon gegaan en heeft hem geknuffeld en gekalmeerd.
Dat was voor mij de druppel. Ik heb mijn mandje laten staan en mijn zoon krijsend opgetild terwijl hij wild aan het slaan en trappen was. Buiten besefte ik eigenlijk pas hoe boos ik was op deze moeders. Dat mijn zoon de rust in de winkel verstoorde, is niet fijn. Dat snap ik zelf ook wel. Maar dat deze twee moeders zich vervolgens met mijn opvoeding gaan bemoeien is niet oké.”