Japke Janneke Sybesma Persoonlijk 16 feb 2023, 17:36

Leestijd: 4 minuten

Evas (26) lichaamsbeeld is compleet veranderd, ondanks striae: ‘Ik heb me nog nooit zo sexy gevoeld’

Na een verleden met eetproblemen raakte Eva zwanger. Al in het begin van de zwangerschap vond ze het lastig dat haar lijf veranderde. Ze schaamde zich voor haar buik en heeft ontzettend veel gehuild om haar striae. Na de bevalling veranderde haar kijk op haar lichaam compleet. ‘In mijn kraamweek stond ik te douchen en ik voelde mij toch een partij sexy’.

“Voordat ik Sander ontmoette, zat ik een lastige relatie met mijn vorige partner. Hij had veel psychische problemen. Hierdoor ontwikkelde ik zelf eetproblematiek. Ik zocht controle in de lastige situatie.

Boulimia

Toen ik mijn huidige vriend ontmoette, zag ik eigenlijk pas wat ik deed met eten en dat dit niet normaal was. Ik nam altijd mijn eigen eten mee en ik kon in paniek raken als ik een mandarijn te veel had gegeten. Naast de problemen met eten, probeerde ik ook veel te bewegen. Soms deed ik mijn cardio ‘s nachts. Uiteindelijk ontwikkelde ik eetbuien, waarover ik in paniek raakte. Ik heb toen de diagnose boulimia gekregen.

Dankzij mijn huidige vriend ben ik in therapie gegaan. EMDR heeft me goed geholpen. Mijn eetproblematiek heeft geen rol gespeeld in of ik wel of geen kinderen zou willen. Wel heb ik altijd tegen mezelf gezegd dat ik mijn kinderen graag mee zou willen geven dat ze mooi zijn en dat een bepaald lichaamsbeeld nastreven niet nodig is.

Eigenlijk zag ik er niet tegenop om zwanger te worden, ondanks dat ik wist dat mijn lijf zou veranderen. De therapie heeft hierin een grote rol gespeeld en daarnaast waren we inmiddels al een paar jaar verder. Uiteindelijk raakte ik na vijf maanden zwanger. Dit ging ontzettend goed. Lexi groeide helemaal gezond in mijn buik. Echter kreeg ik na 18 weken last van mijn bekken. Hierdoor moest ik vroegtijdig stoppen met werken en kon ik veel dingen niet meer zelf. Daar heb ik veel moeite mee gehad.

Striae

Mijn lichaam veranderde natuurlijk vanaf het begin. Toen ik een klein buikje kreeg, vond ik het al lastig. Mensen dachten vast dat ik was aangekomen, in plaats van zwanger. Mijn buik werd vervolgens groter en meer zichtbaar. Die periode vond ik wel prima te doen. Nu zag je echt dat ik zwanger was. Vanaf een week of 25 begon mijn buik meer te hangen en werd alles slapper. Ik schaamde me zo dat ik het liefst grote XXL-mannenshirts wilde dragen. Ik droeg nooit een strak shirt, want ik was heel bang dat mensen zagen dat ik niet een mooie ronde buik had.

Mijn eerste striae ontdekte ik rond de 20 weken. Omdat het nog erg klein was, vond ik het geen probleem. Naarmate de zwangerschap vorderde, werd het veel en zag ik iedere dag meerdere lijnen komen. Ik vond het verschrikkelijk en heb heel veel gehuild. Ik had al bedacht dat een operatie nodig was. In mijn beleving zou mijn vriend me niet meer meer mooi vinden, maar ik zou ook nooit meer strakke shirts kunnen dragen. Het heeft ervoor gezorgd dat ik niet van mijn zwangerschap kon genieten.

Na de bevalling was ik meteen blij dat ik niet meer zwanger was. En eigenlijk heb ik mijzelf nog nooit zo zelfverzekerd gevoeld als nu. Ik maakte me altijd druk over wat andere mensen van mijn lichaam zouden vinden. Ben ik niet te dik? Ook wilde ik altijd liever een maatje 36 of een ander lichaamstype.

Zelfverzekerd

In mijn kraamweek stond ik te douchen, voor de eerste keer weer even alleen met mijzelf, en ik voelde mij toch een partij sexy. Ik voelde me sterk en zelfverzekerd. Ik heb gewoon een mensje gemaakt! Natuurlijk had dit ook te maken met de hormonen die door mijn lichaam gierden, maar ik voel mij zes maanden later nog steeds zo.

Zo kan ik me niet meer druk maken om een bepaalde kledingmaat of wat mensen ervan vinden. Als ik me mijn hele leven druk moet maken over mijn striae, krijg ik een heel zwaar leven. Ik bedenk steeds dat ik een mensje heb gemaakt. Het kan me niet meer schelen wat anderen van mijn lichaam vinden. Mijn kijk op mijn lichaam is 180 graden gedraaid. Eerst was ik zo onzeker en dat heb ik nu veel minder. Natuurlijk ben ik niet altijd blij met mijn lichaam, maar dat is menselijk. Ik had nooit verwacht dat ik me zo zou kunnen voelen.

Ik zou andere vrouwen vooral willen meegeven dat ze moeten genieten van de zwangerschap en dat alle gevoelens er mogen zijn. Er heerst een behoorlijk stigma dat vrouwen altijd maar blij en gelukkig moeten zijn tijdens de zwangerschap. Natuurlijk is zwanger zijn prachtig, maar er zijn ook echt dingen die minder fijn kunnen zijn. Het helpt om er met mensen over te praten. Doe vooral waar jij je fijn bij voelt. Dat is het belangrijkste.”

Waarom je je niet hoeft te schamen voor striae na een zwangerschap