Elisa brengt haar zoon iedere week naar Engeland: ‘Vliegschaamte ken ik niet’
Elisa (34) en haar ex wonen een eind van elkaar. Toch willen zij waarborgen dat hun zoon genoeg tijd met beide ouders spendeert. Elisa vliegt daarom iedere vrijdag naar Manchester op en neer om haar zoon weg te brengen. “Erg handig is het niet”, laat de moeder weten aan Famme.
“Ik ben tijdens de scheiding door een hel gegaan. De echtscheiding van mij en mijn ex voelde alsof ik had gefaald. Het ging al een tijdje niet goed tussen ons, maar we wilden niet opgeven. Mijn ouders zijn namelijk ook gescheiden en daar hebben mijn broers en ik veel last van gehad. Dat wilde ik mijn zoon besparen.
Ruzies en affaires
We zijn in therapie gegaan en hebben alle tips toegepast. Op een gegeven moment moesten we eerlijk zijn naar onszelf. Dit werkt niet langer. Eén van de redenen waarom ons huwelijk niet lekker liep, was het gevoel van heimwee van mijn ex. Hij is namelijk Brits en is voor mij naar Nederland gekomen.
Mijn ex is zeven jaar geleden voor mij naar Nederland verhuisd. Het leek toentertijd heel romantisch, en met zijn Britse accent viel hij meteen in de smaak bij mijn familie en vrienden. Na een tijdje bleek dat hij niet kon aarden in Nederland. Hij zat niet lekker in zijn vel, en dat had een groot effect op de relatie. Van ruzies tot affaires; we hebben het tijdens de relatietherapie allemaal besproken.
Onze zoon was nog maar zestien maanden toen we besloten om uit elkaar te gaan. Het werd snel duidelijk dat mijn ex terug wilde naar Manchester. Daar gaf ik hem groot gelijk in: wat moest hij immers hier in Nederland? Hij verhuisde terug naar zijn oude buurt, zodat hij dicht bij zijn familie kon zijn. Ik bleef samen met mijn zoon achter in Amsterdam. Gelukkig kreeg ik veel hulp van mijn moeder, zus, en beste vriendin.
Elisa vliegt iedere vrijdag op en neer
Mijn ex en ik vonden het allebei belangrijk dat onze zoon zoveel mogelijk tijd met zijn vader zou doorbrengen. We hebben alle mogelijkheden overwogen. In eerste instantie wilde mijn ex zelf ieder weekend naar Nederland komen, maar dat was achteraf niet praktisch.
Uiteindelijk hebben we besloten dat ik onze zoon persoonlijk naar Manchester zou brengen. Aan het begin dacht ik misschien dat het een gek plan was, maar nu ben ik er aan gewend. Iedere vrijdag sta ik nog voor zonsopgang op Schiphol. Dan vlieg ik met de eerste vlucht naar Manchester. Daar staat mijn ex of ex-schoonmoeder al op ons te wachten. Ik drink vaak nog een kopje koffie en vlieg daarna terug naar Amsterdam.
Vrijdagmiddag ben ik gewoon weer aan het werk. Iedere maandag brengt mijn ex hem terug naar Schiphol, waar ik hem dan sta op te wachten. Het zijn korte vluchten, waardoor het goed te doen is. Het voelt voor ons bijna als een busritje, maar ik krijg vaak verwarde reacties. Mensen vinden het overdreven, of vinden dat ik me zou moeten schamen. Toch ken ik geen vliegschaamte, voor ons gezin is dit momenteel de enige oplossing.
Ik heb me lang schuldig gevoeld, maar ik begin er langzamerhand ook de voordelen van in te zien. Onze zoon is nu nog heel klein, maar op lange termijn vind ik het leuk dat hij tweetalig zal opgroeien en twee culturen zal meekrijgen. Wanneer hij oud genoeg is om zelf keuzes te maken, mag hij uiteraard zelf kiezen waar hij zijn weekenden zal spenderen. Voor nu werkt dit goed voor ons en zal ik onze ‘busritjes’ voorlopig nog wel even voortzetten.”