‘Eline is in haar eentje spontaan thuis bevallen van de eerste baby van haar tweeling’
Anne-Mar Zwart volgt in het wekelijkse programma Handen aan de couveuse ouders met een kindje op IC Neonatologie van het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis. Hier liggen veel te vroeg geboren of ernstig zieke baby’s. In de vijfde aflevering zien we Eline en Kevin, kersverse ouders van een tweeling, twee jongens. Helaas overlijdt een van de baby’s snel na de geboorte.
Een van de verpleegkundigen van de afdeling neonatologie maakt een plek klaar voor een spoedopname. Ze vertelt dat er geen enkel zicht is op de situatie. Het enige wat ze weet is dat de moeder in haar eentje spontaan is bevallen van de eerste baby van een tweeling, na een zwangerschap van zes maanden.
Enkele minuten later wordt het team bijeen geroepen. Kinderarts Danielle Roofthooft vertelt haar team dat het eerste kindje helaas niet naar de afdeling komt. De baby is thuis, bij het traumateam overleden. De moeder is met de tweede baby nog in haar buik en de vader onderweg naar het ziekenhuis.
Ondertussen is ook de tweede baby geboren: Noud, het broertje van de overleden Ian. Ouders Eline en Kevin kunnen nog niet echt bevatten wat ze zojuist is overkomen.
De spontane bevalling van Eline
Eline was alleen thuis en voelde zich niet lekker. Ze had het ziekenhuis al aan de telefoon gehad en die gaven aan dat ze even rust moest pakken. Daarna moest ze spugen en voelde ze zich echt niet goed. Inmiddels was haar schoonmoeder naar haar onderweg. Eline voelde zich nog beroerder worden en ze moest naar het toilet. Tijdens het afvegen voelde ze iets vreemds, wat later het hoofdje van Ian bleek te zijn. Ze had geen enkele wee gevoeld.
In paniek belde ze 112, want ergens voelde ze dat het niet goed was. “Ik voelde zijn hoofdje zitten. Ik kreeg het heel warm, deed mijn broek verder naar beneden. Degene aan de telefoon zei dat ik niet in paniek moest raken, maar dat was ik al. En toen was Ian opeens geboren. Ik ben met hem naar de keuken gelopen om een doek te pakken en hem tegen me aan te leggen. Hij was toen al paars. Kevins moeder kwam binnen en we zijn naar de bank gelopen. De ambulance was er op dat moment ook en de trauma-arts nam Ian van me over. Ik moest met spoed naar het Erasmus MC.”
Eline zou Ian niet meer levend zien
Zonder het te realiseren dat ze Ian niet meer levend zou zien, zijn zij en later ook Kevin naar het ziekenhuis gegaan. De ouders van Kevin bleven bij Ian. Dat vinden zowel Eline als Kevin een fijn gegeven. Kevin is ontdaan, de kersverse vader was er niet bij toen Ian werd geboren en toen hij overleed. “Ik vind het onwijs kut dat ik hem niet heb horen huilen. Het liefst had ik hem zelf in mijn handen gehad. In ieder geval is hij niet alleen geweest, zijn opa en oma waren bij hem.”
Omdat de kersverse ouders nog een kindje hebben gekregen dat wel op de afdeling terecht is gekomen, brengen ze Ian naar een mortuarium dichterbij huis. De komende maanden blijft hij daar, zodat het complete gezin, wanneer Noud sterk genoeg is, afscheid van Ian kan nemen.
Kan Dex nu wel van de beademing af?
Dex zagen we in de vorige aflevering al. Het kleine jochie kwam maar niet van de beademing af en werd daarvoor geopereerd. Twee dagen na die operatie, gaat het zo goed dat hij van de couveuse naar een warmtebedje mag. Dat betekent ook dat moeder Lotte snel babykleertjes moest kopen voor Dex. Hierover zegt ze: “Elke moeder kijkt er natuurlijk naar uit om kleertjes voor haar baby te komen, maar als je baby nooit kleertjes aan kon en nu opeens wel, dan is dat iets waar je nog meer naar uit kijkt.”
Het warmtebedje vinden de ouders ook fijn. Ze kunnen nu gemakkelijker en dichtbij Dex komen. En hem makkelijker een kus geven. Ook de grote zus van Dex kan nu een kijkje komen nemen bij haar kleine broertje.
Alle piepjes gaan af
Dan is het moment daar om voor de vijfde keer te proberen om Dex van de beademing te krijgen. Dit is een spannend moment, want door zijn operatie zou het nu wel moeten lukken. Alle piepjes gaan ondertussen af en een verpleegkundige legt uit dat dit logisch is. Dex heeft een dipje, omdat hij nu zelf moet ademen en dat is even wennen. Gelukkig gaat dit goed en ademt Dex dan eindelijk zelf. Zijn ouders zijn trots en blij dat ze hem eindelijk even zonder kapjes en slangetjes hebben gezien.
Na bijna 2,5 maand op de afdeling neonatologie, is Dex sterk genoeg om te worden overgeplaatst naar een ziekenhuis dichterbij huis. Hij komt daar op een gespecialiseerde high care afdeling terecht waar hij nog even zal moeten blijven. Helaas voor de ouders is er nog geen plek, dus moeten ze nog een paar dagen geduld hebben.
Uiteindelijk mogen ze gaan, maar niet voordat kinderarts Tom Ouwehand Dex gedacht heeft gezegd. De kinderarts was bij de geboorte van Dex en vertelt dat hij toch wel een persoonlijke band met het kindje heeft opgebouwd. Hij wil dan ook even rustig afscheid nemen van Dex.
Lees hier meer over de operatie die Dex eerder heeft ondergaan.