Julia Osendarp Persoonlijk 7 okt 2023, 10:03

Leestijd: 3 minuten

Dilemma: ‘Ik heb een hekel aan kinderverjaardagen en babyshowers, maar word overal voor uitgenodigd’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Wij delen iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Merel (33), die een hekel heeft aan kinderverjaardagen en babyshowers.

„Je komt op een gegeven moment op zo’n leeftijd dat iedereen om je heen kinderen krijgt. Ik zit momenteel middenin die levensfase. De een na de ander is zwanger of krijgt verdere gezinsuitbreiding en de baby’s schieten als paddestoelen uit de grond. Het lijkt wel een dominoeffect: als de één eenmaal gaat, gaat de rest ook.

Wel een kinderwens

Ik heb zelf een kinderwens, maar de tijd is gewoon nog niet rijp. Mijn carrière en sociale leven staan nog te hoog in het vaandel en ik voel mijn biologische klok nog niet tikken. Wanneer dat wel zo is? Geen idee. Misschien wel nooit, misschien ooit, maar ik heb geen haast.

Mijn beste vrienden en vriendinnen hebben bijna allemaal inmiddels één of meerdere kinderen. En dat betekent dat de gender reveal-parties, babyshowers, kraamfeesten, kraambezoek én kinderverjaardagen me om de oren vliegen. En als kinderloos persoon op één van die gelegenheden, voel je je toch niet helemaal thuis.

Kinderverjaardagen en babyshowers

Ik heb er inmiddels een beetje een hekel aan gekregen om op deze feestjes te verschijnen. Het gaat er bijna altijd alleen maar over kinderen en bevallingen en echt leuk heb ik het er nooit. Ook al zijn het mijn goede vriendinnen die de feestjes geven, op dit soort momenten wil ik het liefst zo snel mogelijk naar huis of afzeggen.

Flinke duit

Daarnaast speelt ook mee, en dan wil ik niet gierig klinken, dat het allemaal ook nog best een flinke duit kost. Iedere babyshower of verjaardag wordt er een cadeau verwacht en ik ken inmiddels de gangpaden van de Prenatal en Intertoys volledig uit mijn hoofd. En nee, PAW Patrol of Bumba-speelgoed is niet goedkoop.

Ik word nog steeds echt voor iedere kinderviering uitgenodigd. ‘Je komt toch wel?’, zeggen mijn vriendinnen dan. En dan zit ik daar weer, met mijn ziel onder m’n arm.

Dilemma: wel of niet gaan?

Het allerliefst ga ik niet naar alle kindervieringen. Simpelweg omdat ik er inmiddels een hekel aan heb gekregen. Maar het blijven mijn vrienden en dan vind ik het toch lastig om weg te blijven. Daarnaast heb ik natuurlijk zelf ook een kinderwens en kan ik me niet inbeelden hoe ik erin sta als ik zelf kinderen zou hebben. Misschien waardeer je het juist enorm als je vrienden op de kinderverjaardag verschijnen. Of wordt voor mij een babyshower even magisch als voor de rest van mijn vriendengroep.

Is het egoïstisch van me als ik al deze feestjes zou skippen? Hoe leg ik zoiets aan mijn vrienden uit? En kan ik dat eigenlijk wel maken? Ik hoor graag wat andere ouders of kinderloze volwassen van dit thema vinden.”