Dilemma: ‘Hoe zorg ik ervoor dat mijn dreumes zelfstandig gaat spelen?’
Regelmatig krijgen we bij Famme vragen van lezers over zwanger zijn, opvoeden en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week legt Lydia (26) haar dilemma voor: ‘Hoe zorg ik dat mijn dreumes weer zelfstandig gaat spelen?’
“Ik ben gek op mijn zoontje van veertien maanden, maar hij is momenteel nogal een handenbinder. Wil continu getild worden, is huilerig, drammerig. Lange tijd kon hij juist wel heel autonoom spelen wat superfijn was, want ik heb nog een dochter van vier jaar die natuurlijk ook steeds wat wilt.
Dilemma: wanneer weer zelfstandig spelen?
Alleen nu is het dus ontzettend lastig om die aandacht te verdelen, want mijn zoontje vraagt continu om (negatieve) aandacht. Pas als ik hem til, is het goed. Maar goed, zo kom ik nergens aan toe. Hij krijgt toevallig nu ook hoektandjes, dus ik weet niet of het daarmee te maken heeft? Ik hoop het in elk geval, want zo herken ik hem niet. Hoe zorg ik dat hij weer wat meer zelfstandig gaat spelen?”
Tips van de opvoedexpert
Esther Jongerius is pedagoog en helpt ouders om vaker de liefdevolle ouder voor hun kinderen te kunnen zijn. Dit doet zij via haar eigen praktijk, Liefdevol Ouderschap.
“Rond de veertien maanden zitten kinderen volledig in de overgangsfase van baby naar dreumes. Er zijn ontzettend veel ontwikkelingen gaande, zoals net of bijna lopen, steeds meer woordjes zeggen en er worden steeds meer verbanden gelegd. Hierdoor is je kind super leergierig en wil hij álles ontdekken. Een mooie ontwikkeling, maar tegelijkertijd kunnen daar ook veel frustraties en angsten om te hoek komen kijken. Dingen willen doen die nog niet lukken. Angsten omdat de wereld er iedere dag anders uitziet, omdat je iedere dag nieuwe ontwikkelingen doormaakt. En die doorkomende tandjes werken dan ook niet echt mee.
Veilige haven
Dat kan bij veel dreumesen zorgen voor huilen en bij jou willen zijn. Want jij bent die veilige haven in die voor hun veranderende wereld. Alleen spelen kan deze periode dan vaak even teveel gevraagd zijn. Hoelang deze periode duurt kan per kind verschillen, maar weet dat er dus veel áchter dit gedrag zit, waardoor het te verklaren valt.
Overgave
Mijn advies zou zijn om te proberen je hieraan over te geven en te kijken naar wat wél kan. Wellicht kan hij af en toe even in de draagzak (als je die hebt), waardoor hij wel bij je is maar jij je handen vrij hebt. Of laat hem helpen met wat jij doet. En over je aandacht verdelen, wat kun je met z’n drietjes doen? Voorlezen, met iets spelen? Kortom: wat lukt wel om samen te doen en iedereen aandacht te geven? En dat is nu dan even wat vaker met z’n drietjes in plaats van één op één, maar wellicht kun je dat laatste weer op andere momenten pakken. Zoals bij het naar bed brengen of op momenten je partner (als die in beeld is) ook thuis is.
Het komt weer
Over een paar dagen of weken kan het er ineens weer heel anders uitzien, dus geef vooral die nabijheid die je zoontje nu zo nodig heeft. Ik zeg altijd: kinderen kun je niet verwennen met je aandacht en liefde. En vanuit die liefde en dat vertrouwen dat jij er altijd bent als hij je nodig heeft, komt er sneller dan later weer een moment dat hij heerlijk zelfstandig gaat spelen.”
Ook Janneke legde haar dilemma aan Esther voor: “Mijn kinderen hebben steeds ruzie met elkaar, hoe pak ik dat aan?”