Lisa van den Akker Persoonlijk 5 mei 2022, 14:53

Leestijd: 3 minuten

Dewi (38): ‘Mijn man wil nog een kind, maar ik niet’

Besluiten om samen voor een kind ‘te gaan’ is een grote stap, maar besluiten dat je gezin zo compleet is, kan ook lastig zijn. Dewi* (38) en haar man Rolf (39) worstelen nu al twee jaar met de vraag of ze nog een kind willen. Haar man wil het namelijk wel, maar Dewi niet.

Dewi: “Rolf en ik zijn al vijftien jaar samen en hebben twee prachtige gezonde kinderen. Job van zes en Jinte van vier. Voor mij is alles zoals het zou moeten zijn. We hebben een heerlijk gezin en voor mij voelt het zo compleet. Dat is voor Rolf echter anders.

Groot gezin

Rolf komt uit een gezin met vier kinderen en eigenlijk heeft hij er nooit een geheim van gemaakt dat hij zelf ook zo’n groot gezin wil. Toch was het lange tijd geen issue tussen ons, we zouden het wel zien en het loopt wel los, dachten we. Maar dat veranderde een paar jaar geleden.

Vlak na de tweede verjaardag van Jinte vroeg Rolf me of ik niet wilde stoppen met de pil. Hij wilde zo graag nog een kindje, zei hij. Zelf moest ik er niet aan denken. De bevalling van Jinte was enorm zwaar en traumatisch, en de eerste twee jaar van haar leven vond ik eigenlijk ook best pittig.

Een peuter en een baby, soms vond ik er echt geen lol aan en ik keek eigenlijk uit naar de tijd waarin het “makkelijker” zou worden. Dus wéér helemaal opnieuw beginnen met een baby, nee, dat zag ik echt niet zitten. Een groot gezin, dat is zíjn droom. Maar het is niet de mijne.

Het staat tussen ons in

In eerste instantie dacht ik dat Rolf er vrede mee had, maar naarmate de tijd vorderde begon hij er steeds vaker over. Inmiddels zijn we twee jaar verder en staat het behoorlijk tussen ons in. Zelfs de seks is beladen geworden, omdat ik het per se ‘veilig’ wil doen.

Ondertussen beginnen de jaren voor ons natuurlijk ook te tellen, en worden Job en Jinte steeds ouder. De tijd begint dus in de ogen van Rolf te dringen. ‘Als we het nu niet doen, dan is het straks te laat’, zegt hij dan. Maar mijn mening is en blijft onveranderd. Voor mij is het goed zo, ik wíl geen derde kind.

Geen compromis

Het lastigste is dat er op dit punt geen compromis valt te sluiten. Ik heb wel voorgesteld om een puppy te nemen om ons gezin op die manier uit te breiden, maar Rolf wil daar niets van weten. Natuurlijk vind ik zijn dromen en wensen ook belangrijk, maar hij heeft wel een stuk makkelijker praten.

Hij hoeft niet negen maanden een kind te dragen en het te baren. Bovendien werkt hij vier dagen en komt de zorg dus grotendeels op mij neer. Daar hebben we het samen ook over en ergens begrijpt hij het ook wel, maar ik zie toch de teleurstelling in zijn ogen.

Diep van binnen ben ik bang dat dit ons uit elkaar zal drijven, en dat hij misschien zijn heil gaat zoeken bij een andere vrouw. Toch blijf ik bij mijn gevoel en standpunt, die derde komt er niet, niet bij mij in ieder geval.”

*Wegens privacyredenen zijn de namen in dit artikel gefingeerd. De echt naam is bekend bij de redactie. Wil je ook (anoniem) je verhaal delen op Famme. Stuur dan een mailtje naar [email protected].

Kinderwens? Deze ongemakkelijke vragen wil je eerst even aan je partner stellen