Valéry de Voijs Persoonlijk 4 apr 2022, 20:34

Leestijd: 3 minuten

Denise (30) is eindelijk zwanger: ‘Iedereen is enthousiast, behalve ik’

Al van kinds af aan wist Denise (30) dat ze moeder wilde worden. Haar kinderwens was groot, en wanneer al haar vriendinnen kinderen kregen werd die wens alleen maar groter. Denise stopt met de pil, maar toch duurde het even voor ze zwanger werd. Eenmaal zwanger voelt ze zich enorm teleurgesteld.

“Ik denk alleen maar: is dit het nu?”

Kinderwens

“In de vriendengroep sta ik bekend als de mama van het gezelschap. Ik ben van nature heel verzorgend aangelegd en zorg graag voor de mensen om me heen. Als we met vrienden een weekendje weggaan sta ik voor iedereen eitjes te bakken, en zorg ik ervoor dat iedereen het naar z’n zin heeft. Ook in mijn werk in de thuiszorg ben ik altijd bezig om mensen te verwennen.

Ik heb altijd geweten dat ik graag moeder wilde worden. Vroeger speelde ik met poppen en in oude vriendenboekjes schreef ik bij ‘wat wil ik later worden’ altijd dat ik graag moeder wilde worden. Helaas zat het in de liefde voor lange tijd niet mee, en mijn relaties met mijn ex-partners waren van korte duur. Tot ik Tom ontmoette. Het voelde goed, en ik wist gelijk dat hij ‘t voor mij was. Al snel zijn we gaan samenwonen en besloten we om te stoppen met de pil.

Toch was iedere zwangerschapstest negatief. Ik heb het hele internet afgezocht naar mogelijke oorzaken. Zo ben ik meer gaan sporten, gezonder gaan leven, me verdiept in mindfulness en heb mijn hele eetpatroon omgegooid. Toch leek het niet te lukken. Mijn vriendinnen adviseerde me om er niet teveel mee bezig te zijn. ‘Jij hebt makkelijk praten’, zei ik dan. Wanneer je moeder bent, en al drie kinderen hebt rondrennen heb je natuurlijk veel gemakkelijker praten.

Ik liet het los

Accepteren dat het er voor mij niet inzat kon ik niet. ‘s Avonds voor ik ging slapen visualiseerde ik dat ik al zwanger was, en ik kocht zelfs al zwangerschapskleding om mezelf mentaal voor te bereiden. Tijdens een vakantie in Griekenland heb ik mijn zorgen even kunnen verzetten. Voor even liet ik mijn wens los, at alles van de menukaart en trakteerde mezelf weer op glaasjes wijn. Wat denk je? Bij thuiskomst werd ik niet ongesteld en bleek ik zwanger te zijn.

Het moment dat ik de test deed wist ik het meteen. Dit voelt heel raar. Mijn vriend moest huilen van geluk, en ook mijn vriendinnen en familie waren ontzettend enthousiast. Ik reageerde natuurlijk ook heel blij, en zette een grote lach op. Maar diep van binnen voelde ik me ontzettend leeg.

Na ál die jaren ben ik eindelijk zwanger. Ik moet toch blij zijn? Hier heb ik zoveel moeite voor gedaan. Ik heb er zoveel om gebeden. Voor gevochten. Maar die roze wolk die ik had verwacht is ver te zoeken. Voor lange tijd durfde ik het niet tegen mijn vriend uit te spreken, want ergens voel ik me ontzettend ondankbaar. Uiteindelijk heb ik het onlangs toch met hem gedeeld. Hij had het natuurlijk wel al door, want hij zag me vaak huilen, en merkte dat ik niet mezelf was.

Ik hoop dat ik er binnenkort van kan gaan genieten, want tot nu toe heb ben ik alleen maar teleurgesteld. Mijn lichaam verandert en ik voel me ontzettend dik en lelijk. Ik heb mega FOMO omdat ik mijn vrienden alleen maar leuke dingen zie doen. Diep van binnen voel ik me chagrijnig, maar dat wil ik niet laten merken. Dan ga ik nep vrolijk doen, maar dat werkt natuurlijk ook niet. Ik had er veel meer van verwacht, en denk alleen maar: is dit het nu? Heb ik mezelf hier op verheugd? Iedereen is enthousiast, behalve ik.”

Verloskundige Britte: ‘Geen roze wolk? Stel jezelf deze vier vragen’