Sophie Nortier Persoonlijk 25 apr 2021, 07:47

Leestijd: 5 minuten

Columnist Brenda: ‘Mensen vinden mijn kind soms een beetje raar en daar heb ik als moeder wel eens last van’

Columnist Brenda (51) is moeder van Devin (13). Ze heeft een relatie met Roger die twee dochters heeft (15, 17). In het dagelijks leven is ze ondernemer, maar het allerliefst vertelt ze echte verhalen over haar kind Devin die net even anders is. Ze doet dit in haar blog Moeder enzo op Facebook of in het tv programma Koffietijd.

De week van Moeder enzo : Help, mijn kind houdt van Cosplay

‘Als ik zijn kamerdeur open doe, kijk ik naar Choto Todoroki. Een Japanse anime personage. Het is mijn kind dat zich verkleed heeft. Hij draagt een rood witte korte pruik en op zijn gezicht zit make-up. Zijn ene wang is rood. Dat rood loopt tot aan zijn oog. Ik vind het niet zo mooi en vraag hem wat het rode moet voorstellen. Het is een brandvlek (iets met een woedende moeder die per ongeluk heet water over haar kind gooide).

Een uur geleden heeft hij gevraagd of ik foundation heb. Ik denk niet dat er heel veel zonen zijn die hun moeder om foundation vragen. Sterker nog ik denk dat de meeste jongens van 14 niet eens weten wat het is (of misschien weten ze het nu wel door Nikki tutorials). Maar het antwoord is nee. Ik heb geen foundation.

Misschien zou het op mijn leeftijd wel een goed idee zijn als ik het zou hebben. Ik heb wel iets anders. Poeder die ervoor zorgt dat je gezicht er strakker uit komt te zien. Ik gebruik het alleen op feestjes en die heb ik nu niet. En dus staat het werkeloos in de kast. Maar mijn kind kan het nu heel goed gebruiken, zegt ie.

Op dat moment hadden de alarmbellen bij mij af moeten gaan. Maar deze gaan met een kind dat andere interesses heeft dan andere kinderen, niet zo snel af. Ik ben heel wat gewend. Hij heeft al lang haar gehad en wil later stylist worden. Of musical ster dat kan ook. Het liefst gaat hij als een kleine Fred van Leer op zijn hakken door het leven (en hij loopt er beter op dan jij en ik samen).

Columnist Brenda: “De klanten van zijn salon later zitten er vast niet op te wachten dat hij even op schoot komt zitten”

En het grootste deel van de tijd vind ik het wel prima allemaal. Ik zeg expres niet altijd, omdat ik ook wel eens last heb van de sociale druk die het geeft. Mensen vinden mijn kind soms een beetje raar en daar heb ik op zijn tijd als moeder wel eens last van, want afwijzing doet pijn. Maar meestal laat ik hem zijn gang gaan.

Natuurlijk geef ik wel aan wat de consequenties in de buitenwereld kunnen zijn als je in een lange bordeaux rode jas loopt (die hem geweldig staat). Maar eigenlijk weet hij dat zelf ook wel, dat je dan opmerkingen kan krijgen of nog erger, gepest kan worden. Hij weet het, omdat het hem al vaak is overkomen. En toch besluit ie om zich er niets van aan te trekken en aan te trekken wat hij zelf wil. Ik vind het knap en ik steun hem volledig hierin. Maar zijn smaak begrijpen, doe ik niet altijd.

Mijn kind houdt enorm van Cosplay. Ik zal je eerlijk zeggen, ik had geen idee wat Cosplay was en had nog nooit van Japanse anime gehoord, maar ik zit er nu helemaal in. Nu worden alle beurzen eindeloos uitgesteld, maar we zijn wel een keer samen naar een Cosplay beurs geweest in de RAI in Amsterdam (toen er nog geen Corona was).

Ook een vriendje van Devin ging die dag mee. Volledig uitgedost als een drag queen met zijn lange groene haren en een gezicht vol make-up. Eigenlijk was ik zelf enorm underdressed, want ik ging als mijzelf.

Columnist Brenda: “Zullen ze hem in elkaar slaan, omdat hij gay is en op hakken loopt?”

Met open mond heb ik gekeken naar de mensen die er rond liepen als prinses, furry (verkleed beest) of weet ik wat voor sprookje ze wilden uitbeelden. Ze hadden duidelijk veel tijd besteed aan hun uiterlijk en kleding, want de meesten zagen er echt uit om door een ringetje te halen.

We liepen wat rond en de drag queen wilde alleen maar shoppen. Toen mijn kind daar genoeg van had, besloot ik een kopje koffie te gaan drinken, de drag queen naar het shopgedeelte te sturen en mijn kind een vrijbrief te geven om rond te lopen, zodat hij wat praatjes kon maken met mensen. Want daar houdt hij van en hij is er nog goed in ook. Hij loopt rustig op allerlei mensen af, geeft ze een welgemeend compliment over hun kleding of haar en het ijs is gebroken. Zo simpel kan het zijn.

Ik nam een slok van mijn koffie en keek nog eens om mij heen. Eigenlijk voelde ik mij niet zo op mijn gemak daar. Niet dat ze onaardig tegen mij deden. Verre van dat zelfs, want het is een hele vriendelijke wereld die Cosplay community, maar het is gewoon niets voor mij. Ik vind het fijn als je je laat zien zoals je bent. En misschien zijn ze juist nu zichzelf, ik weet het niet. Maar het kan ook zijn dat ze een rol spelen om even de buitenwereld te ontvluchten die soms best hard is. En dat laatste vind ik dan weer best verdrietig. Ik weet van mijn kind dat hij vaak in een fantasiewereld is gevlucht om even niet de Devin te zijn die gepest werd op school.

Ik moet de slaapkamerdeur weer sluiten, zegt ie. Hij wil namelijk wat Cosplay filmpjes opnemen voor TikTok, een sociaal platform waar hij soortgenoten ontmoet. Belangrijk om je in het leven ook te omringen met mensen die hetzelfde zijn. Dat geeft levensvreugde en helemaal in deze tijd.

Ik doe de deur dicht en denk aan die foundation. Misschien is dat ook voor mij toch geen gek idee. Morgen maar weer eens proberen, met een beetje hulp van Nikki moet het vast lukken 😉.

Ps: iedere zondag lees je hier het volgende deel van “de Week van Moeder enzo”.’

Brenda: ‘Mijn zoon is 14 en valt niet alleen op jongens, maar hij is ook non-binair’