Quirine Smit Columns 30 mei 2023, 14:00

Leestijd: 4 minuten

Quirine: ‘Ik heb al behoorlijk wat ongevraagde meningen en kritiek ontvangen’

“Als veganist zwanger zijn, de manier waarop ik wilde bevallen, hoe ik mijn kraamtijd voor me zag en nu ik mijn kind (grotendeels) veganistisch opvoed… Ik heb al behoorlijk wat ongevraagde meningen, reacties en kritiek mogen ontvangen. Mijn vorige column deed genoeg stof opwaaien en ik kreeg een stortvloed aan reacties over me heen. Waarom raakt het mensen zo en hoe ga ik hiermee om?

Ik ben inmiddels gewend dat ik mijn keuzes moet verdedigen. Blijkbaar moet het bij mij altijd nét even ‘anders’ dan gemiddeld. Ik heb een sterke overtuiging en, zeker sinds mijn zwangerschap, durf op mijn intuïtie te vertrouwen. Ik weet wat goed werkt voor mij en wat niet. Doordat ik al zeven jaar uitleg waarom ik vegan ben, weet ik hoe ik met kritiek en meningen moet omgaan, daarom raakt het mij ook niet meer en durf ik bij mijn standpunt te blijven.

Omgaan met kritiek

Gelukkig maar, want de reacties op mijn vorige column waren niet mis. Hoe kan het dat zoveel mensen een bepaalde opvoeding als extreem negatief ervaren? Als je afwijkt van de norm gaat dat blijkbaar samen met (veel) weerstand. Dit voorbeeld gaat nu specifiek over vegan opvoeden, maar dit kan ook slaan op de manier hoe jij de bevalling en kraamtijd voor je ziet, of je (lang) borstvoeding wilt geven of juist niet en ga zo maar door.

Het kan zijn dat jouw omgeving het oprecht niet snapt of zich zorgen maakt. Zij stellen op een onhandige manier vragen of hebben vooroordelen. Het kan ook zijn dat ze jou lastig of irritant vinden. Ze kijken niet naar jou, maar ze denken vooral aan zichzelf: hallo, ZIJ willen meteen de baby zien als hij is geboren en ze hebben toch ook het recht om de pasgeboren baby vast te houden? Het is HUN kleinkind of neefje bijvoorbeeld. Ze willen jouw keuze niet accepteren en ondermijnen dit zelfs.

Blijf bij je standpunt

Het kan ook zijn dat ze eigenlijk jaloers zijn op jouw keuzes. Dit kunnen of durven zij alleen niet uit te spreken en daarom gaan ze snel in de aanval. Wellicht willen ze hun kind ook vega(n) opvoeden, maar hebben ze geen zin in ‘gedoe’. Of ze hebben een traumatische bevalling gehad waarbij niet naar de wensen van de barende vrouw werd geluisterd. Of ze wilden graag borstvoeding geven, maar dat is niet gelukt vanwege geen of slechte ondersteuning. Er zijn genoeg redenen waarom jouw omgeving op een bepaalde manier reageert.

Mijn beste (ongevraagde) advies: blijf bij jouw standpunt. Laat je niet overhalen, terwijl je diep van binnen weet wat je wilt. Tweede tip: bespreek jouw wensen en keuzes met jouw partner en vraag of hij of zij jouw gatekeeper wil zijn en jouw grenzen kan bewaken.

Andere tips die mij helpen:

Houd het bij jezelf

Het is jouw keuze. Respecteer daarom dat niet iedereen hetzelfde denkt. Zo helpt het om in het gesprek altijd vanuit jezelf te praten: ‘Ik kies hiervoor.’ Of: ‘Ik voel me hier goed bij.’ Je komt niet in verwijtende sferen terecht en jouw omgeving voelt zich niet aangevallen. Maar ook: jij geeft geen kritiek op hen en jij hoeft dat ook niet te ontvangen. Als je merkt dat jouw omgeving dat wel doet, kan je ze hier best op aanspreken.

View this post on Instagram

A post shared by Quirine (@quirinesmit)

Heb een beetje geduld

Vaak moet jouw omgeving gewoon wennen. Onbegrip en bezorgdheid zijn gevoelens die naar boven kunnen komen: ‘Krijg je wel genoeg voedingstoffen binnen als je zwanger bent?’ ‘Is thuis bevallen niet ontzettend gevaarlijk?’ En: ‘Waarom mag ik niet meteen langskomen als de baby is geboren?’ Wennen kost tijd en probeer het rustig uit te leggen wáarom je bepaalde keuzes maakt.

Wees voorbereid op vragen

Het is jouw keuze en hoewel je absoluut niet verplicht bent om jezelf te verdedigen, helpt het bij mij altijd wel als ik aangeef waarom ik iets wil. Doordat ik met goede argumenten kom, eindigt het gesprek veel sneller en soms begrijpen ze het van mijn kant. Vragen waar je over na kunt denken, zijn:

• Krijg je alle vitaminen en voedingstoffen binnen als je vegan en zwanger bent?
• Waarom wil je thuis of in het ziekenhuis bevallen?
• Waarom wil je het liefst een natuurlijke bevalling of waarom sta je open voor pijnstilling?
• Wil je geen of weinig kraambezoek? Hoelang duurt dit kraambezoek?
• Waarom wel of geen borstvoeding?
• Mogen ze meteen de baby vasthouden of juist niet?

Maak afspraken

Maak deze afspraken voordat alles plaatsvindt. Je wilt niet vanuit je kraambed met zweetaanvallen en hormonen die naar je hoofd stijgen, aangeven wat je wel en niet wilt. Er is een kans dat mensen over jouw grenzen gaan, omdat je niks durft te zeggen of je denkt ‘laat maar’. Ga dit, toch wel ongemakkelijke gesprek, van te voren aan. Doe het! Of laat je partner dit doen. Je bent jezelf zo dankbaar naderhand. Zoals ik net aangaf is het prettig als jouw partner jouw grenzen bewaakt. Blijft het kraambezoek te lang zitten? Dan is het zijn of haar taak om ervoor te zorgen dat zij naar huis gaan, omdat jij moet rusten of omdat je, rustig, borstvoeding wilt geven.”