Lia Jaeqx Columns 27 okt 2020, 11:52

Leestijd: 4 minuten

Column Lia: ‘Onze drie musketiers voelden zich niet fijn op de school waar ze zaten’

Samen met haar vrouw voedt columnist Lia drie gevoelige, nieuwsgierige en iets te slimme kinderen van 8, 6 en 4 jaar op. Door haar full time job als verpleegkundig specialist GGZ lijkt ze naar eigen zeggen soms op de ‘man die op zondag het vlees snijdt’. Haar missie? Laten zien hoe verschillend we allemaal hetzelfde zijn. Je vindt haar ook op haar eigen blog.

Column: Schoolwissel

Het is één van de moeilijkste keuzes die we als ouders tot dusver hebben gemaakt. Onze drie musketiers voelden zich niet fijn op de school waar ze zaten, wat ze alle drie anders duidelijk maakten. Op school kregen we het niet voor elkaar om er gezamenlijk voor te zorgen dat dit beter werd. Helaas, want het liefst van alles zou ik ze op de school willen houden in het dorp waar we wonen, dichtbij en samen met hun vriendjes.

Zo veel verschillende scholen

We hebben verschillende scholen bezocht, waar we totaal verschillende ervaringen op deden. Zoals een school die zichzelf duidelijk niet de markt in wilde prijzen en een school waar ze duidelijk wilden maken hoeveel ze zelf te zeggen hadden en hoe weinig wij als ouders hier tegen konden inbrengen.

Hele andere ervaringen dan de school waar onze keuze uiteindelijk op viel. Vanaf de eerste minuut voelden we ons daar welkom. Een kleine school, met een warme sfeer die direct voelbaar was. De directrice luisterde naar ons en de beschrijving van onze kinderen. Ze vertelde zelf over de school, gaf een enthousiasmerende rondleiding en liet ons kennismaken met iedere juf en meester die er rond liep. In de weken erna hield ze contact met ons om te kijken hoe we de overstap konden maken.

Het gaat om de kinderen

Het is fijn dat wij ons als ouders welkom voelen, maar we maken deze overstap voor onze kinderen. De aanloop er naartoe was dan ook enorm spannend. Er volgde eerst een proefdag. Twee van onze drie musketiers stapten gespannen, maar zonder veel moeite, hun nieuwe klas in. Terwijl de derde het zo spannend vond dat ze enorm huilde en zich vastklampte aan mij. Nadat ze eerst aan de klas uitlegde waarom dit zo spannend was voor mijn dochter, hielp de juf mee om haar de klas in te krijgen. Ze zei dat de kinderen extra lief mochten zijn voor haar, zodat ze zich sneller op haar gemak kon voelen.

Aan het einde van de schooldag was ik blij dat het voorbij was, ik kreeg thuis niks gedaan en dacht steeds aan hoe het met onze drie musketiers zou gaan. Wat een opluchting was het dat ze alle drie heel blij naar buiten kwamen en meteen zeiden dat ze het heel leuk vonden. De oudste twee waren verbaasd dat er op deze school wél naar de juf geluisterd werd. De jongste was al helemaal gek op zijn nieuwe juf, die hij nog een extra knuffel ging brengen.

De week erna mochten ze afscheid nemen van hun oude school, ze werden in het zonnetje gezet op die laatste dag en dat was een fijne manier voor ze om het af te sluiten.

Zo veel leuker

Ze zitten nu anderhalve week op de nieuwe school, het is nog pril, maar het verschil is enorm. De kinderen hebben het fijn op school. De oudste, die altijd een hekel had aan spelling, zegt dat dit op deze school veel leuker is. De middelste heeft al vriendinnetjes en de jongste krijgt geen buikpijn meer van school en laat echt zien wat hij kan bij zijn nieuw juf.

Na school zijn ze veel minder moe en is er ruimte om nog iets leuks te doen. In plaats van het mopperen dat ze voorheen deden, omdat ze geen energie meer over hadden. Wat een opluchting, ik hoop dat deze verandering zo positief blijft, als dat zo is, dan hadden we het misschien toch veel eerder moeten doen, maar ja dat is achteraf altijd makkelijker…

Lees meer van Lia:

• Column Lia: ‘Ik hou ervan om haar op zo’n andere manier te zien genieten van alles om haar heen’
• Lia: ‘Soms zijn het draken die inmiddels allemaal het concept samenzwering begrijpen’
• Lia: ‘Dankzij onze oudste musketier zijn we erachter gekomen dat wij ook hoogbegaafd zijn