Valéry de Voijs Persoonlijk 17 jun 2023, 13:19

Leestijd: 4 minuten

Chloe is bang om dik te worden tijdens de zwangerschap: ‘Ik zet 25.000 stappen per dag’

Gewichtstoename is nu eenmaal een onderdeel van zwangerschap. Hoeveel gewicht iemand bij komt, is voor iedere moeder verschillend. De ene vrouw komt 30 kilo bij, terwijl de andere vrouw nog geen vijf kilo aankomt. Chloe (36) ziet echter heel erg op tegen gewichtstoename tijdens haar zwangerschap.

“Ik hoef geen anorexia-baby zegt mijn vriend.”

Afvallen was het enige waar ik goed in was

“Ik ben altijd obsessief geweest met mijn gewicht. Terwijl ik in mijn eindexamenjaar zat, gingen mijn ouders uit elkaar. Dat was natuurlijk een moeilijke tijd voor het hele gezin. Om toch een gevoel van controle te houden, ging ik lijnen. Obsessief lijnen. Ik sportte als een gek, en at zo min mogelijk. Als ik bij mijn vriend was, zei ik dat ik thuis al had gegeten. Wanneer ik naar huis ging, vertelde ik dat mijn vriend had gekookt. Ik kreeg een kick als ik op de weegschaal stond, en het gewicht omlaag zag gaan.

Ook wanneer mensen mij aanspraken dat ze zich zorgen maakten, kreeg ik juist een goed gevoel. Mijn klasgenoten hebben toentertijd gezegd dat ik er heel mager uit zag; dat gaf mij juist motivatie. Het leek wel alsof afvallen het enige was waar ik goed in was.

Deze obsessie is nooit meer weggegaan. In de loop van de jaren heb ik echter aan mijn mentale en fysieke gezondheid gewerkt. Ik leerde meer over voeding, gezonde vetten, en effectieve fitness routines. Ik was nog steeds met mijn gewicht bezig, en vond het heerlijk om af te vallen, maar het nam geen extreme vormen meer aan.

Ik had vertrouwen in mezelf

Als ik heel eerlijk ben, is dat ook de reden waarom ik nooit zwanger wilde worden. Ik vond andere zwangere vrouwen wel mooi, maar ik wilde zelf geen dikke buik hebben. Toch besloten mijn vriend en ik een paar maanden geleden om een gezin te starten. Op dat moment had ik veel vertrouwen in mezelf. Ik ben toch volwassen geworden, en heb die obsessieve tijden achter me gelaten? Dat had ik mis. Op het moment dat ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen had, werd ik weer net zo obsessief als vroeger.

Ik weeg mezelf zo’n 20 keer per dag. Als ik ’s nachts wakker word om naar de wc te gaan, weeg ik mezelf twee keer: één keer voor ik ga plassen, en één keer daarna. Ik vind het nog steeds heerlijk om het gewicht omlaag te zien gaan, al is het maar 1 gram. Ook google ik me suf. ‘Hoeveel calorieen moet ik minimaal eten als ik zwanger ben?’ of ‘minimale gewichtstoename tijdens zwangerschap?’

Chloe zet 25.000 stappen per dag

Ik houd een dagboek bij met alle calorieen die ik eet, en probeer zoveel mogelijk te bewegen. Ieder uur kijk ik op mijn stappenteller, om te kijken op hoeveel stappen ik zit. Ik moet van mezelf namelijk 25.000 stappen per dag zetten. Mijn hele dag staat in het teken van bewegen. ’s Ochtens ga ik een uur hardlopen, ’s middags ga ik zwemmen of wandelen. ’s Avonds ga ik tennissen, of wip ik nogmaals langs de sportschool.

Ik tape mijn hele buik in om te voorkomen dat ik een gat tussen mijn buikspieren krijg. Ook smeer ik liters olie op mijn buik om striemen te voorkomen. Wanneer ik tv kijk, ben ik continue mijn benen aan het optillen, om mijn benen en billen te trainen. Daarbij meet ik dagelijks de omtrek van mijn heupen en taille.

Het stomme is dat ik heel goed weet dat dit geen gezond gedrag is. Ik ben namelijk bang voor mezelf, en bang dat mijn baby niet genoeg voedingsstoffen binnen zal krijgen. Daarbij voel ik me schuldig. Het kind is nog niet geboren, en ik ben hem nu al in gevaar aan het brengen; wat voor moeder ben ik dan? Toch kan ik die donkere gedachten niet tegen houden. Omdat ik bewust ben van de risico’s, heb ik mijn vriend en verloskundige verteld over mijn angsten. Mijn vriend probeert me soms te waarschuwen, maar hij weet dat het niet veel zin heeft. ‘Ik hoef geen anorexia-baby’ zegt hij dan maar. Het is heel triest en beschamend. Ik hoop dat ik het straks kan loslaten, maar voor nu is dit de beschamende realiteit.”

Hoe ben jij zwanger? ‘Mijn vriend moest tijdens mijn weeën nog de laatste spullen in de vluchtkoffer stoppen’