Chloé (36): ‘Mijn spermadonor is de beste vriend van mijn partner’
Chloé (36) wist vanaf jonge leeftijd dat ze graag kinderen wilde. Ze droomde van het moederschap en kon niet wachten om haar baby te verwelkomen. Wanneer haar partner uitsprak geen kinderwens te hebben, nam ze een groot besluit.
“Veel mensen veroordelen mij en mijn partner, maar voor ons is het normaal.”
Hij wil zijn ‘slechte eigenschappen’ niet doorgeven
“Ook al voelt de situatie voor mij heel normaal, begrijp ik dat het voor anderen verwarrend kan zijn. Ik ben namelijk al dertien jaar lang happy in mijn relatie met Bas (39). Vrijwel vanaf het begin heeft Bas aangegeven dat hij geen kinderwens had. Op het begin dacht ik eerlijk gezegd wel dat hij zou bijtrekken, maar na veel gesprekken leek zijn mening niet te veranderen.
Wanneer ik over ‘de zin van het leven’ nadenk, ben ik ervan overtuigd dat ik meer zingeving aan mijn leven kan geven wanneer ik kinderen op de wereld heb gezet. Ondanks dat Bas daar anders over denkt respecteer ik zijn visie. In tegenstelling tot mijn jeugd heeft Bas helemaal geen plezierige tijd gehad vroeger. Hij is van het ene pleeggezin naar het andere gegaan en zag zichzelf nooit vader worden. Daarbij is hij verslavingsgevoelig en is hij bang om zijn ‘slechte eigenschappen’ door te geven aan zijn kinderen.
Die gesprekken braken mijn hart, aangezien ik wél een fantastische vader in hem zag. Op het begin heb ik dan ook geprobeerd hem te overtuigen. Ik dacht dat hij zou bijtrekken als zijn zelfvertrouwen zou groeien. Het zelfvertrouwen is er ondertussen op vooruit gegaan, maar de kinderwens bleef uit.
Uiteindelijk ben ik op vakantie gegaan naar Myanmar en heb zo’n drie weken de tijd genomen om al mijn opties door te nemen. Mijn relatie verbreken was geen optie. Ik was (en ben overigens nog steeds) hartstikke gek op Bas. Ik zou hem voor geen goud willen missen, maar toch kon ik mijn eigen kinderwens niet negeren. Tijdens het reizen ontmoette ik een Duitse alleenstaande moeder. Zij vertelde me over haar ervaring met een spermadonor. Hoewel ik niet meteen overtuigd was van het idee, bleef haar verhaal in mijn gedachten hangen.
Op een avond zaten we thuis te borrelen met zijn beste vriend Alex (51). Hij wist van ons dilemma, en we konden alles eerlijk met hem bespreken. Die avond zijn er behoorlijk wat wijntjes doorheen gegaan, maar we waren zeker niet dronken. Een tikkeltje aangeschoten zei Alex dat hij juist graag kinderen wilde, maar bang was dat het nooit ging gebeuren. Hij was toentertijd 43 jaar, en gedroeg zich als de eeuwige vrijgezel. In de vriendenkring stond hij bekend als de moderne zwerver, aangezien hij altijd op reis was.
Bij de bevalling stonden beide mannen aan mijn bed.
Alex zei toen lachend dat hij mijn spermadonor moest worden. We moesten er allemaal een beetje om grinniken, maar in de dagen die volgden kreeg ik het idee niet meer uit mijn hoofd. We hebben Alex nog een keer uitgenodigd. Dit keer zaten we aan de cola; de wijnflessen bleven ongeopend. Ook nuchter vonden we het nog steeds een goed idee. We spraken af om het even te laten bezinken en de tijd nemen om er rustig over te na te denken.
Uiteindelijk hebben we het plan doorgezet en zijn we het traject ingegaan. De eerste echo deed ik met Alex, maar bij de tweede echo ging Bas mee. Bij de bevalling stonden beide mannen aan mijn bed. Voor mijn omgeving heel gek, maar voor ons is het inmiddels de normaalste zaak van de wereld.
Onze dochter Sacha (7) vertelt bijvoorbeeld op school dat ze twee papa’s heeft. Mensen denken in eerste instantie dan dat haar twee vaders samen een relatie hebben. Sacha gaat er dan heel nuchter mee om: ‘Mijn eerste papa is de beste vriend van mijn tweede papa’, zegt ze dan. Waarschijnlijk denken mensen vaak dat ik een scheve schaats heb gereden, maar stiekem kan ik er wel om lachen. Wij weten hoe het zit.”
Als je partner geen kinderwens heeft: 7 tips om het bespreekbaar te maken