veraguldemeester Persoonlijk 22 mei 2023, 15:11

Leestijd: 3 minuten

Viola (36): ‘Ik bleef alleen achter met mijn baby en twee pleegkinderen’ 

Viola kon bijna niet gelukkiger zijn. “Ik had het allemaal: een lieve man, een kind van onszelf en twee fantastische pleegkinderen.” Toch bleek het geluk niet van lange duur. “Niels bleek een hartaanval te hebben gehad en er was niets meer wat ze voor hem konden doen”, vertelt ze aan Famme.

“Niels en ik wilden niets liever dan een groot gezin. Hij kwam zelf uit een gezin van zes kinderen: twee zussen, een broer en twee pleegbroertjes, waar hij altijd ontzettend close mee was. Na een relatie van vier jaar gaf Niels aan dat hij ook graag pleegvader wilde worden. Mij leek het ook erg mooi, dus we gingen ons daarin verdiepen en schreven ons in. Een halfjaar later kregen we de vraag of we twee kinderen, een jongetje van vier en een meisje van twee, langdurig wilden opvangen. We konden niet wachten om ze een warm thuis te geven, want dat hadden ze eerder nooit ervaren.

Zwanger

Op het moment dat onze pleegkinderen twee jaar bij ons woonden, besloten we om samen ook voor een kindje te gaan. Na vier maanden was ik zwanger. De zwangerschap ging voorspoedig en vloog voorbij. Onze pleegkinderen waren maar wat trots op hun zusje. Ze hielpen me met verschonen, het geven van flesjes en vertelden aan iedereen die het maar wilde horen dat ze een zusje hadden.

Groot geluk

Steeds vaker kneep ik mijzelf in mijn handjes. Gelukkiger kon ik niet zijn. Sterker nog, ik had het allemaal: een lieve man, een kind van onszelf en twee fantastische pleegkinderen. Ik was elke dag druk in de weer en had geen seconde rust, maar ik deed het allemaal met veel plezier en liefde. Ik moest en zou deze kinderen een goed leven geven.

Vakantie

Iedere zomervakantie probeerden we twee weken op vakantie te gaan. Zo ook deze zomer. We gingen naar een vakantiehuisje een uur rijden van ons huis, dat was wel zo fijn met een baby van vier maanden. Vanaf het moment dat we er waren hadden we veel plezier. We maakten uitstapjes naar musea, gingen zwemmen, trampoline springen en lekker eten. Het was een heerlijke tijd.

Nachtmerrie

Op de zesde dag van onze vakantie voelde Niels zich opeens niet lekker. Ik besloot de kinderen mee naar buiten mee te nemen, zodat hij in bed kon gaan liggen en rustig aan kon doen. Ik had het idee dat hij ziek zou gaan worden. Zelf had ik daar ook vaak in de vakanties last van. Na twee uur kwamen we terug en zag ik Niels op zijn buik op de grond voor de bank liggen. Ik zag direct dat het foute boel was. Ik belde het alarmnummer en voor ik het wist stond ons vakantiehuisje vol met ambulancebroeders en politieagenten. Het was één grote nachtmerrie.

Hartaanval

Niels bleek een hartaanval te hebben gehad en er was niets meer wat ze voor hem konden doen. Ik kon het niet geloven dat hij er niet meer was. Mijn grote liefde en de liefste vader. Gelukkig was onze familie dichtbij en die kwamen dan ook direct naar ons toe. In de weken en maanden na zijn dood stond ons leven in het teken van dingen regelen en overleven, zo voelde het echt.

Weduwe met drie kinderen

Nog steeds vraag ik mezelf af hoe dit heeft kunnen gebeuren. Niels was altijd zo fit en sterk. Laatst ging onze dochter voor het eerst lopen, ik huilde van blijdschap én van verdriet. Ik had dit zo graag met Niels willen delen. Mijn twee pleegkinderen, die gelukkig bij mij konden blijven wonen, hebben nog steeds erg veel verdriet om de situatie. Ik ben blij dat we er met z’n allen goed over kunnen praten. Ondanks het grote gemis van Niels, blijf ik hard mijn best doen om een hecht gezin te blijven.”

Sandra: ‘Ben ik in gedachten al de babykleertjes van jaren geleden aan het doorzoeken’