Kiki Meijer Persoonlijk 13 feb 2023, 11:49

Leestijd: 4 minuten

Bizarre oppasverhalen: ‘De moeder werd stomdronken met een taxi thuisgebracht’

Oppassen is een populaire bijbaan onder meiden, toch hebben oppasmeisjes het niet altijd makkelijk. Want wie weet wat je kinderen uitspoken wanneer jij er niet bent… Deze nanny’s weten daar alles van. Ze hebben niet alleen wat te vertellen over de kinderen óók over de ouders doen ze een boekje open

Wij vroegen een aantal meiden met oppaservaring of zij hun verhalen met ons wilden delen en daar kwamen nogal wat bijzondere verhalen uit.

Bizarre oppasverhalen

Deze meiden maakten nogal wat bizarre dingen mee tijdens het oppassen.

“Ze zat heel erg in mijn aura”

Sophie (20): “Ik moest een avondje oppassen, zoals ik wekelijks doe. De ouders hadden een feestje en hadden van tevoren aangegeven dat het wel iets later zou worden. ‘s Avonds kreeg ik een appje dat ze nog later thuis zouden zijn. Ik had toen niet verwacht dat dit 2,5 uur later zou zijn, namelijk om 02.30 uur s’ nachts.

Het ergste van allemaal was dat de moeder stomdronken met een taxi thuis werd afgezet. Ze begon mij helemaal te knuffelen en ik werd er heel erg ongemakkelijk. Ik vond het bizar dat ze zo erg in mijn aura zat. Op dat moment wist ik gelijk dat ik hier nooit meer ging oppassen.”

“De ontlasting zat overal”

Pien (20): “Afgelopen zomer paste ik vier dagen lang van 9.00 uur tot 17.00 uur op een Frans meisje. Ze sprak geen Nederlands en ik geen Frans, dus communiceren ging via geluiden en handgebaren. We gingen elke dag naar het park op het heetst van de dag. Ik had een waterspeelplaats gevonden waar we een beetje konden afkoelen. Het was heel gezellig totdat het meisje hard begon te huilen. Ik wist niet waarom en kon haar met geen mogelijkheid stil krijgen.

Totdat ik haar luier ging verschonen. Er zat overal ontlasting. Ze weigerde om stil te liggen waardoor haar schoenen ook onder de poep zaten, mijn handen en haar kleren. Ik kreeg op dat moment echt een zenuwinzinking en probeerde haar zo snel mogelijk te verschonen. Toen ik thuis arriveerde kwam ik er ook nog achter dat ik onderweg één van haar schoenen was verloren. Ik heb na deze vier dagen nooit meer bij hen opgepast.”

“Ik probeerde rustig te blijven”

Stella (20): “Ik moest oppassen bij een nieuw gezin. De bedoeling was ook dat ik de kinderen van school zou ophalen. Ik had nog geen kennis gemaakt en kreeg een foto die niet heel recent was, dus dat werd nog een uitdaging. Toen ik alle drie de kinderen bij elkaar gesprokkeld had fietsten we naar huis. Eenmaal thuis aangekomen kwam de middelste van de kinderen naar mij toe. Hij vertelde mij dat hij last had van agressieproblemen. Ik vond het heel apart dat ik hier van te voren niks over had gehoord. Wel probeerde ik begrip te tonen en te vragen wat ik kon doen om hem te helpen wanneer hij agressief werd.

Op een gegeven moment kregen het jongste en middelste broertje ruzie. Wat er toen gebeurde vond ik bizar. Het middelste broertje pakte een mes en riep dat hij zijn broertje ging steken. Ik schoot gelijk in paniek, maar probeerde rustig uit te leggen dat het niet nodig was en dat hij even beter naar zijn kamer kon gaan. Gelukkig is er niemand gewond geraakt. Ik vond het allemaal zo overweldigend. Na de tijd heb ik de organisatie waarvoor ik werk gecontacteerd én de ouders. Ik vond het bizar dat dit nergens werd vermeld.”

“Ze keek me glazig aan”

Florin (17): “Ik zat op de bank met een vriendin bij mijn vaste oppasgezin. De kinderen lagen al op bed. Opeens riep mijn vriendin dat ze één van de kinderen in de keuken zag lopen. Ik liep naar haar toe en probeerde contact te maken, maar ik kreeg geen reactie terug. Ze keek me aan met een glazige blik.

Toen wist ik het zeker: ze was aan het slaapwandelen. Ik bracht haar terug naar bed om vervolgens weer naar beneden te gaan. Ik liep langs de keuken en het viel mij op dat er nog een lade open stond. Ja hoor, het was de snoepla.”

“Ik vond het zo goor”

Laura (21): “Ik ging bij een gezin met twee kinderen oppassen. De moeder vertelde een aantal dingen die ik moest weten. Eén van die dingen was dat het jongste kind al zelf kon plassen en ik hierbij niet meer hoefde te helpen. Nou je raadt het denk ik al wat er toen gebeurde. Hij ging naar de wc, maar redde het net niet waardoor er dus een plasje in de gang lag.

Ik wist niet hoe ik het moest opruimen. Ik vond het heel goor. WC-papier? Een natte doek? Op dat moment kon ik niet logisch nadenken en gooide ik er een handdoek op. Ik heb het even laten liggen en daarna in een vuilniszak gestopt en weggegooid. Achteraf durfde ik het niet te vertellen aan de ouders omdat ik het erg gênant vond dat ik gewoon een handdoek had gepakt en deze ook nog eens had weggegooid.”

https://www.famme.nl/oppassen-op-de-kleinkinderen-goed-hersenen-oma/