Muriel Oonincx Columns 19 dec 2017, 17:00

Leestijd: 4 minuten

Bij twijfel ga ervoor, want er is nooit hét juiste moment om kinderen te krijgen

Famme’s Muriel werd moeder op de leeftijd van 34, 36 en 37 jaar oud. Natuurlijk moeten de omstandigheden er naar zijn – een partner met wie je deze grote stap kunt en wilt zetten en het kunnen zwanger worden – maar als ze één advies aan haar jongere zelf en aan jonge stellen kan geven: bij twijfel, ga ervoor. Er is nooit ‘het juiste moment’ om kinderen te krijgen.

Is er het perfecte moment om kinderen te krijgen? Die vraag stellen heel veel koppels zich af, maar ook vrouwen zonder partner. Onze eigen Roos schrijft wekelijks over haar queeste naar de juiste partner. Lukt dat niet, dan neemt ze het heft in eigen handen en start een donortraject. Haar wens om moeder te worden is groter dan het ‘ideale’ plaatje. En ze is ‘al’ 36. Voor haar is de grens bereikt om dan maar te zien of het ooit zal gebeuren. Ik heb grote bewondering voor haar vastbeslotenheid om zelf bewust te kiezen voor een kind en de vervulling van die diep gekoesterde wens om moeder te worden.

Terug naar die vraag of er een perfect moment is. Zelf had ik tien jaar een relatie voordat ik mijn huidige man tegenkwam. Ik was toen net 29. We moesten elkaar nog ontdekken, goed ‘besnuffelen’ en we wilden grote en lange reizen maken. Met mijn vorige partner was ik al zo jong samen dat het kinderen krijgen eigenlijk nooit zo’n gespreksonderwerp was. Het zou wel een keer gebeuren. Misschien. Ooit. Bij mijn grote liefde lag dat anders. Op een van onze eerste dates vroeg mijn man me: ‘Wil jij eigenlijk kinderen?’ Op mijn verrassend snelle ‘Ja’ volgde ‘Hoeveel zou je er willen?’ en ik twijfelde geen moment en floepte er ‘Drie’ uit. We kenden elkaar net een paar weken, maar diep van binnen was er bij mij een vuurtje aangewakkerd dat ik eerder nooit gevoeld had. Ik wil kinderen, met deze man.
Het moment dat je hoort dat je zwanger bent van je eerste
LEES HIER: De allereerste column van Roos.

Het duurde nog vier jaar waarin we reisden, carrière maakten en gingen samenwonen. We kochten ons allereerste koophuis en trouwden. De pil ging de deur uit en het lukte vrij snel. Het ideale plaatje voor velen en ook voor mij en ons voelde het goed. Toch denk ik wel eens was ik maar eerder begonnen. Dan hadden we nog voor een vierde kunnen gaan. Het klinkt gek, maar naarmate ik meer kinderen kreeg groeide de behoefte aan een groot gezin. Eenmaal de 40 gepasseerd besloten we het te laten, met pijn in mijn hart, maar met drie gezonde jongens vonden we het risico te groot dat het er iets niet goed zou gaan. En ik heb er vrede mee.

Kijk, er zullen altijd redenen zijn om nog niet aan kinderen te beginnen. Carrière willen maken, de juiste partner vinden, de financiële middelen hebben, een huis dat groot genoeg is, genoeg gereisd hebben in je leven. Er is geen perfect moment voor kinderen, want je kunt het leven niet plannen. Als je denkt dat je het helemaal uitgestippeld hebt kan er altijd iets totaal onvoorziens gebeuren.

Ik weet alleen één ding wel zeker en dat is dat je nooit spijt zult krijgen van die baby. Zodra je hummel geboren is, neem je afscheid van het leven dat je vòòr kinderen had en begin je aan een nieuw hoofdstuk. Een hoofdstuk dat het beste te omschrijven valt als al het natuurgeweld in een snelkookpan. Je zult de aarde voelen beven en je in een tornado begeven. Het zal soms aanvoelen als een tropische regenbui. En je zult vooral vaak te maken krijgen met overstromingen. Van liefde voor je kind.

Doe dus vooral wat goed voelt en laat je niet leiden door anderen of obstakels. Luister naar de stem diep van binnen en toets hem aan je partner, als je die hebt. Heb je die niet, laat je dan niet weerhouden door meningen en opinies, maar blijf bij jezelf en jouw eigen queeste, net als Roos.

LEES OOK: Hoe ik luisterde naar die stem vanbinnen en ging voor een derde kind.

Foto: Aditya Romansa