Laura Saija Persoonlijk 29 mei 2023, 12:21

Leestijd: 4 minuten

Christel (40) is bewust alleenstaande moeder: ‘Mijn biologische klok tikte en ik had geen man’

Christel Jaarsma (40) koos er op haar dertigste voor om bewust alleenstaande moeder te worden. Inmiddels heeft ze een zoon (9) en een dochter (7). Haar gezin omschrijft ze als een liefdevolle chaos. “We proberen met z’n drieën honderdduizend ballen hoog te houden en er voor te zorgen dat het werkt. Af en toe raken we van het juiste spoor af, maar dat hoort erbij.”

Christel vertelt dat haar biologische klok opeens begon te tikken toen ze bijna 30 was. “De biologische klok waarvan ik dacht dat ik hem niet had. Ik kreeg een enorme kinderwens.”

Bewust alleenstaande moeder

“Mijn lichaam gaf aan dat het tijd was om actie te ondernemen. Op dat moment had ik geen partner. Ik besprak mijn situatie met mijn huisarts en overwoog mijn opties.”

Opties

De eerste optie was om de kroeg in te duiken en van de eerste de beste kerel zwanger te raken. De tweede optie was een partner zoeken om kinderen mee te krijgen. Zelf ben ik advocaat erfrecht en doe ik veel afwikkelingen van huwelijken. Ik maak een hoop ellende mee van mensen die getrouwd waren omdat ze kinderen wilden en hele families die daardoor niet lekker lopen omdat de basis niet goed is. Daarom was dit voor mij geen optie.

De derde optie bleef over en dat was niet zeuren en het alleen doen. Als je ergens mee zit moet je het oplossen of ophouden met zeiken. Ik maakte een afspraak bij een kliniek en ging het donortraject in.”

Proces om BAM te worden

“Toen ging net snel, het traject begon in oktober. Eerst moest ik ontpillen, want ik slikte sinds mijn veertiende de pil. Binnen het traject hoorde een verplicht gesprek met een psycholoog van de fertiliteitskliniek om te beoordelen of je geschikt bent om moeder te worden.

In februari was ik klaar met de evaluaties en in juni was ik zwanger. Ik had mazzel dat ik jong was en geen gekke dingen had. Ik werd zwanger via IUI en hoefde gelukkig niet het IVF-traject in, dat proces duurt een stuk langer.”

Mening van omgeving

“Naar mijn omgeving toe was ik heel duidelijk. Ik wist dat ik wel wat hulp kon gebruiken dus ik vertelde het eerst aan mijn moeder. Zij was on board. Ook een aantal goede vrienden wisten het. Iedereen reageerde eigenlijk heel normaal, ze vonden het wel bij mij passen.

Er waren wel wat kennissen, mensen die iets verder weg van mij staan, die er wat van vonden maar er dan een verkapte opmerking van maakten. Zo van: ‘Goh, dan ben ik wel heel blij dat ik mijn vent heb.’”

View this post on Instagram

A post shared by Christel Jaarsma (@christeljaarsma)

Voordelen en nadelen

“Natuurlijk zijn er ook nadelen om ervoor te kiezen om bewust alleenstaande moeder te worden. Ik ben echt alleenstaand dus geen co-ouder of single moeder. De zorg en ook de financiële zorg rusten volledig op mij. Ik heb niet de luxe om in bed te liggen als ik ziek ben. Of ik kan niet in de avond rustig met mijn studie bezig, want het eten moet op tafel en de was moet opgehangen worden. Ook dit is allemaal mijn eigen keuze geweest.

Aan de andere kant hoef ik ook niet te overleggen. Als ik mijn muur groen met glitters wil verven, is er niemand die mij tegenhoudt. Ik zeg altijd: ‘Ik heb alle poepluiers, maar ook alle knuffels’. Wij zijn een compleet gezin, met een andere dynamiek dan een standaard gezin. Het is niet altijd makkelijk, maar er is altijd wel veel liefde. In de maatschappij vinden mensen vaak wat van alleenstaande moeders, maar ik hoef mij tegenover niemand te verontschuldigen.”

Mannen en daten

“Sommige mensen vroegen of ik het deed omdat ik geen kerel kon vinden. Dat was natuurlijk niet zo. Ik was zeker niet bang dat ik na of tijdens het traject een man tegen zou komen. Ik nam het heft in eigen handen en wilde absoluut niet wachten tot een prins op het witte paard mij kinderen zou geven.

Ik merkte soms wel dat daten lastig was als bewust alleenstaande moeder. Mannen begrepen het niet, die vroegen zich af wat ik in het datingwereldje deed. ‘Het is toch helemaal niet aantrekkelijk zo’n alleenstaande moeder die nooit een weekendje zonder de kinderen is?’, kreeg ik bijvoorbeeld te horen van een man.

Er is wel een man in mijn leven geweest en dat ging ook prima. Mijn zoon vond het alleen een beetje ongemakkelijk, want die was bang dat ik hem een vader aan wilde smeren. Toen hebben we goed gepraat en ik heb uitgelegd dat dat nooit zal gebeuren en dat het altijd alleen mama zal zijn. Een man is altijd een aanvulling.”

Dilemma: ‘Zal ik wel of niet BAM-moeder worden?’