Laurien Bleeker Persoonlijk 2 okt 2022, 14:42

Leestijd: 4 minuten

Bevallingsverhaal Sanne (32): ‘Mijn baby lag in stuitligging, maar ik wilde toch natuurlijk bevallen’

Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes, een stuitligging en vaginale bevallingen: alles komt langs in deze rubriek.

Deze week lees je het bevallingsverhaal van Sanne die natuurlijk is bevallen terwijl haar kindje in een stuitligging lag.

Hoe het bevallingsverhaal begon

“Toen ik tijdens mijn zwangerschap voor een controle bij de verloskundige was, bleek mijn bloeddruk aan de hoge kant. Hier was ik mee bekend, want ik had dit bij mijn vorige zwangerschappen ook. Mijn bloeddruk bleef stijgen en ook kreeg ik (weer) zwangerschapscholestase. Ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis en werd medisch. We zouden kijken of we de 38 weken konden halen zodat hij zo lang mogelijk kon doorgroeien in mijn buik.

Bij een controle in het ziekenhuis bleek ons kindje ook nog eens in een stuit te liggen. Ik verdiepte me erin, want ik wilde graag natuurlijk bevallen en ook nog het liefst zonder inleiding. Bij een baby in stuitligging is een keizersnede gebruikelijk, maar eerst kon nog een draaipoging gedaan worden. Helaas lag ons kindje lekker, dus die poging is niet gelukt.

Baby in stuitligging

Dus onze baby lag in stuitligging, mijn bloeddruk werd steeds hoger en medicatie haalde niets uit. Ik was bang voor een inleiding of keizersnede. Toen hebben we een heel goed gesprek gehad in het ziekenhuis. Er werd heel goed naar me geluisterd en mijn gynaecoloog stelde voor dat zij me vanaf nu zou gaan begeleiden.
Ze vroeg me wat voor bevalling ik voor ogen had. Ik zei dat ik wist dat het niet gebruikelijk is om natuurlijk te bevallen bij een stuitligging, maar dat ik het wel graag wilde proberen. Ik had het vertrouwen dat mijn lijf dit aankon en ik heb al twee gezonde kinderen op de wereld gezet. Ook weet ik wat er kan en moet gebeuren en na twee bevallingen had ik vast meer ruimte in mijn lijf.
Ze begreep me en zei dat we alleen heel goed mijn waardes in de gaten moesten houden. Wanneer het voor of tijdens de bevalling niet goed zou gaan met mijn kindje of met mij, dan moest ik rekening houden met een spoedkeizersnede. Ik had er zelf veel vertrouwen in en dat zag ze. Ze zei nog dat dit mee zou helpen met de bevalling, ik zou mijn lijf zo de kracht meegeven om natuurlijk te willen bevallen.

07.00 uur

Met precies 38 weken werd ik ingeleid. Ons kindje lag nog steeds in een stuitligging. Het infuus werd alvast aangeprikt, maar stond nog niet aan. Eerst werden mijn vliezen gebroken in de hoop dat mijn bevalling vanzelf op gang kwam. Na een uurtje zijn we heel rustig gestart met weeënopwekkers . Heel langzaam werd het opgebouwd, alsof het een natuurlijke bevalling vanuit mijn lijf zelf was.

12.00 uur

De ontsluiting ging volgens het boekje: ieder uur een centimeter. De weeënopwekkers werden gestopt, om te kijken of mijn lijf het over zou nemen. Dat gebeurde en toen ging het heel snel. Ik ging van vijf naar acht centimeter in een uur. Vanaf dat moment merkte ik dat dit anders voelde. De druk die ik ervaarde was veel scherper, dit kwam doordat mijn kindje in een stuitligging lag. Ik moest blijven liggen zoals ik lag, want zo kon de gynaecoloog alles goed in de gaten houden. Opeens was het zover, ik had volledige ontsluiting en het was wachten op een perswee. Met een paar keer persen moesten zijn billen en benen eruit zijn, anders zou het te lang duren en gevaarlijk worden. Ik voelde dus ook die druk.

15.30 uur

Er stond een hele groep mensen in mijn kamer die van alle kanten korte, maar duidelijke opdrachten aan me gaven. Mijn man herhaalde alles en dat gaf me kracht. Met drie keer persen was hij er. Het ging heel goed met hem. Omdat hij in een stuitligging geboren is, kreeg hij en korte check van zijn heupjes. Vervolgens heeft hij het eerste uur lekker bij me gelegen zoals ik graag wilde.

Hoe kijk je terug op je bevallingsverhaal?

De gynaecoloog was heel trots op me. Ze vond het een spannende ervaring, maar ze was overtuigd van mijn vertrouwen. En ik vind ook dat het heel goed gegaan is. Het was een mooie wisselwerking tussen mij en de gynaecoloog. Voor ons beide is het een bijzondere ervaring geweest. En ik hield er een positieve ervaring aan over, na twee minder soepele bevallingen. Dat vind ik nog het mooiste: dit was mijn meest gecompliceerde bevalling, maar uiteindelijk wel de beste ervaring.”

Bevallingsverhaal Rianne (32): ‘Ik onderging een spoedkeizersnede na tien uur lang persweeën’