veraguldemeester Persoonlijk 6 dec 2022, 11:14

Leestijd: 4 minuten

Bevallingsverhaal Sandra: ‘Ik had een tros aambeien waar je U tegen zegt’ 

Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes en vaginale bevallingen: alles komt langs in deze rubriek.

Deze week lees je het bevallingsverhaal van Sandra.

Hoe het bevallingsverhaal begon

“Ik was ruim 41 weken zwanger toen ik in de ochtend harde buiken kreeg. In de dagen daarvoor had ik ook al af en toe een harde buik, dus ik schonk er niet te veel aandacht aan. Ik besloot dan ook om gewoon mijn dagelijkse wandeling langs de bakker en groenteboer te maken. Op het moment dat ik bij de groenteboer wilde afrekenen, kreeg ik kramp. Ik voelde dat dit anders was dan normaal en besloot om snel naar huis te lopen.

Het bevallingsverhaal van Sandra

Eenmaal thuis kreeg ik een echte wee. Ik belde mijn man, die op ruim een uur rijden zijn werk heeft en vertelde hem dat hij beter naar huis kon komen, omdat de weeën waren begonnen. Ook belde ik mijn moeder, die om de hoek woont. Zij stond binnen twee minuten in de woonkamer.

13.00 uur

Op het moment dat mijn man thuis was aangekomen, waren de weeën gestopt. Ik besloot een middagdutje te gaan doen. Door alle spanning was ik namelijk erg moe geworden. Terwijl mijn moeder mij een fijne massage gaf viel ik in slaap.

16.20 uur

Ik werd wakker van een wee. Zou het nu dan toch doorzetten? Ik hoopte het enorm. Na ruim 41 weken kon ik niet meer wachten om ons kindje te zien. Ook waren we erg nieuwsgierig of het een jongetje of een meisje was. Dat bleef al die tijd een verrassing voor ons en onze familie.

18.00 uur

Eindelijk was het zover: de weeën kwamen om de tien minuten. Mijn man haalde nog snel mijn favoriete snacks bij de snackbar en daarna kon van mij de bevalling echt beginnen. De verloskundige belde me toevallig om te vragen hoe het ging en ik gaf aan dat ik om de tien minuten weeën had. Ze was blij dat het een spontane thuisbevalling zou worden. Na het snacken probeerde ik zoveel mogelijk te rusten, voor zover dat nog ging.

20.50 uur

Mijn man belde de verloskundige, om te vertellen dat de weeën om de vijf minuten kwamen. Ze vertelde dat ze er direct aan zou komen. Twintig minuten later stond ze in de slaapkamer en vertelde ze ons dat ik twee centimeter ontsluiting had. Ze ging nog even weg en beloofde dat ze snel weer terug zou komen. Als de weeën sneller achter elkaar zouden komen, dan zouden we haar moeten bellen. Mijn man begon met het timen van de weeën.

23.30 uur

Ik ging in een warm bad zitten om de weeën beter op te kunnen vangen, want ze werden erg pijnlijk. Ik had gehoopt dat mijn bevalling sneller zou gaan. Mijn moeder had drie bevallingen van maar twee of drie uur gehad. Ik hoopte daar ook op, maar helaas. Nadat ik in bad was geweest kwamen de weeën sneller en sneller en werden ze ook heftiger. Mijn man belde de verloskundige.

23.55 uur

De verloskundige vertelde dat ik al 7 centimeter ontsluiting had. Het zou niet lang meer duren. We belden de kraamzorg en vertelden dat de baby er snel aan zou komen. Nog even en we zouden eindelijk kennis kunnen maken met onze baby.

00.45 uur

De kraamverzorgende was nog geen drie minuten binnen of ik kreeg al persweeën. Eindelijk had ik volledige ontsluiting en mocht ik van de verloskundige gaan persen. Ik maakte me wel zorgen. In de laatste week van de zwangerschap had ik opeens last van aambeien gekregen die erg pijnlijk waren als ik moest persen bij het poepen. Ook nu merkte ik dat de aambeien pijn deden bij het persen.

01.30 uur

De baby lag een beetje met zijn schouders gedraaid, waardoor het persen wat moeilijker ging. Vanaf het moment dat ik een gehurkte houding aannam ging het beter. Ook kon ik toen meer kracht zetten.

01.40 uur

Daar was hij, onze mooie zoon Marlon. Na de bevalling duurde het nog even voordat de nageboorte op gang kwam. Toen ik na de bevalling wilde opstaan om naar de douche te gaan voelde ik een hele tros aambeien tussen mijn billen zitten. Het moment dat ik de aambeien in de spiegel zag, zal ik niet snel vergeten. Ik had een tros aambeien hangen waar je U tegen zegt. Ik moest direct huilen, maar de verloskundige en kraamverzorgende vertelden al snel dat het na verloop van tijd wel goed zou komen. En gelukkig was dat inderdaad het geval.”

Bevallingsverhaal Romy: ‘Het bad is precies op tijd klaar, want ik kan de weeën niet meer verdragen’