Laurien Bleeker Persoonlijk 26 mrt 2022, 07:55

Leestijd: 4 minuten

Nina (27): ‘Ik had niet door dat ik al aan het bevallen was’

Nina (27) vertelt over haar wel heel bijzondere bevalling. Ze was precies 39 zwanger van haar eerste kindje toen ze naar de wc moest voor een grote boodschap. Dacht ze. In werkelijkheid was haar bevalling allang begonnen, maar dat had ze helemaal niet doorgehad.

Nina vertelt: “Mijn man en ik waren al even samen en net een half jaar getrouwd toen we een nieuwbouwhuis kochten. Het leuke was, dat mijn broer verderop in de straat ook zo’n zelfde huis had gekocht en daar op hetzelfde moment in trok met zijn vrouw en zoontje van een jaar oud. Ik raakte kort na de verhuizing zwanger en we konden ons geluk niet op.

Ik voelde me zwaar worden

Mijn zwangerschap verliep rustig, met hier en daar wat misselijkheid, maar verder had ik niet veel last van kwaaltjes. Het kindje in mijn buik, een meisje, groeide goed en op de echo’s zag het er ook allemaal goed uit. Ik voelde me wel wat zwaar worden nadat ik 30 weken zwanger was, maar ik werkte nog en deed mijn dagelijkse dingen, zoals de boodschappen, naar de sportschool en natuurlijk rommelen in ons nieuwe huis en de kinderkamer. Ik was gek op ons huis met tuin en was dan ook regelmatig opnieuw aan het inrichten. Behalve de kinderkamer, die was al klaar en zag er precies zo uit zoals in mijn dromen. Geweldig dat er binnenkort een klein mensje bij zou komen.

Ik plaste in mijn broek, dacht ik

Toen ik 39 weken zwanger was, ik was de dag ervoor nog bij de verloskundige geweest, stapte ik op mijn fiets om wat boodschappen te doen. Het was heerlijk lenteweer en ik genoot van de zon op mijn huid. Ik deed de boodschappen en fietste met twee zware tassen aan mijn stuur terug. Toen ik thuis kwam en een van die tassen van mijn stuur tilde, plaste ik in mijn broek. Oeps, dacht ik nog. Snel verschoonde ik de boel en ging verder met het uitpakken van de boodschappen. Mijn schoonzusje die verderop woonde zou met haar zoontje koffie komen drinken, dus ik zette koffie en had taartjes gehaald. Ze belde aan en haar zoontje vloog me om me nek. Alweer dacht ik in mijn broek te plassen, dus ik zei dat ik nog even naar het toilet ging. Zij liepen alvast de tuin in. Achteraf bleek dat mijn vliezen gebroken waren, maar dat had ik op dat moment nog steeds niet door, haha.

Ze keek me aan en zei: ik denk dat je aan het bevallen bent

Eenmaal op het toilet voelde ik aandrang en dacht dat ik een grote boodschap moest doen. Ik had hier de laatste weken van mijn zwangerschap wat meer moeite mee dan anders, dus ik nam de tijd. Mijn schoonzusje kwam op een gegeven moment vragen of alles goed ging, kennelijk zat ik al een tijdje, en ik zei dat ik aan het poepen was. Waarschijnlijk voelde ze aan dat ze in de buurt moest blijven, want op een gegeven moment riep ik dat ik best wel pijn in mijn buik had en toen was ze in no time bij me. Ze keek met grote ogen naar me en zei: ‘ik denk dat je aan het bevallen bent’. Dat kan niet, riep ik uit, want dat zou ik toch wel eerder doorgehad hebben? Ze belde mijn man op en zei dat hij naar huis moest komen, omdat de baby eraan kwam. Helaas werkt hij niet zo dichtbij, dus zou hij het niet gaan redden, maar dat hebben we hem toen maar niet gezegd.

Ik was al aan het persen toen de verloskundige binnenkwam

Samen belden we de verloskundige en die kwam snel onze kant op. Samen met de hulp van mijn schoonzus liep ik naar de woonkamer waar ik wat meer bewegingsruimte had. Toen de verloskundige zo’n kwartiertje later binnenkwam, was ik al aan het persen…

Terwijl mijn neefje om me heen speelde en met mijn schoonzusje en verloskundige aan mijn zijde werd daar in de woonkamer mijn dochtertje geboren. Een gezonde meid van 3550 gram. Hoe ik heb kunnen missen dat ik al lang aan het bevallen was, is me een raadsel, maar zo wil ik nog wel een paar bevallingen doen. Dan wel graag met mijn man erbij trouwens…”

Wow! Zo vervormt de schedel van een baby tijdens de geboorte