veraguldemeester Persoonlijk 9 nov 2022, 14:54

Leestijd: 4 minuten

Bevallingsverhaal Loes: ‘Mijn vliezen braken in de taxi naar het ziekenhuis’

Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes en vaginale bevallingen: alles komt langs in deze rubriek.

Deze week lees je het bevallingsverhaal van Loes.

Hoe het bevallingsverhaal begon

“Ik was ruim 38 weken zwanger toen ik om 2.00 uur ’s nachts wakker werd met een raar gevoel in mijn buik en rug. Het trok snel weg en ik viel weer in slaap. Niet lang daarna keerde hetzelfde gevoel weer terug. Ik herkende het nog van mijn vorige zwangerschap: de weeën waren begonnen.”

Het bevallingsverhaal van Loes

“Ik belde mijn man, die nachtdienst had, om te vertellen dat de weeën waren begonnen. Daarna belde ik ook mijn ouders om te vertellen dat de bevalling begonnen was. Zij stapten direct in de auto om onze dochter van twee op te halen. Niet lang nadat ik had opgehangen kreeg ik weer een wee.

3.15 uur

Mijn man was snel naar huis gekomen en onze dochter was inmiddels opgehaald. Ik belde de verloskundige en vertelde haar dat de weeën waren begonnen. Ze vertelde mij dat ik haar op de hoogte moest houden. Ik besloot op de bank te gaan liggen en probeerde nog wat te rusten.

6.00 uur

Uiteindelijk heb ik nog bijna drie uur kunnen slapen. Af en toe werd ik wakker van een wee die ik even moest wegpuffen, maar verder was er nog geen pijl op te trekken. Ik besloot om te gaan douchen om even te ontspannen.

7.00 uur

Na het douchen en afdrogen braken de weeën door. Vanaf dat moment kwamen ze om de zes minuten. Mijn man belde de verloskundige weer op, die mij bij ons thuis kwam controleren. Ik bleek op dat moment vier centimeter ontsluiting te hebben. Bij mijn vorige bevalling gingen de laatste centimeters snel, dus de verloskundige belde het ziekenhuis alvast dat we eraan kwamen.

7.30 uur

Van tevoren hadden we besloten om een taxi naar het ziekenhuis te nemen, op die manier kon mijn man mij helpen als ik weer een wee moest opvangen. Eenmaal in de taxi voelde ik me helemaal niet lekker. Ik lag tegen mijn man aan, toen ik iets voelde knappen. Ook dat nog, dacht ik. Mijn vliezen waren gebroken in de taxi. De hele achterbank en zelfs de deur en de stoelen voorin waren doorweekt. Ik voelde me enorm schuldig over het feit dat mijn vliezen waren gebroken in de taxi en alles onder zat. Mijn man zei direct tegen de taxichauffeur dat hij de schoonmaakkosten zou betalen. De taxichauffeur zei dat hij liever dit had, dan dat iemand na het uitgaan in zijn auto aan het overgeven was.

8.00 uur

Toen we in het ziekenhuis aankwamen werd ik direct naar een verloskamer gebracht. Ik deed een schoon nachthemd aan en was klaar voor de laatste centimeters. De verloskundige was inmiddels ook in het ziekenhuis aangekomen en toen ze mij controleerde vertelde ze, dat ik al zeven centimeter ontsluiting had. Ik vond het geweldig dat het zo snel ging. Vanaf het moment dat mijn vliezen gebroken waren werden de weeën heftiger en kwamen ze sneller na elkaar.

8.50 uur

De weeën kwamen en kwamen maar, ik had veel pijn, maar toch hield ik me rustig. Ik probeerde goed te puffen, zoals ik geleerd had bij zwangerschapsyoga. Ook merkte ik dat ik de behoefte had om een beetje mee te persen. Na een check van de verloskundige vertelde ze dat ik al negen centimeter ontsluiting had. Het zou niet lang meer duren voordat ik mocht persen.

9.15 uur

Eindelijk was het zover: ik had volledige ontsluiting. Ik probeerde goed naar de verloskundige en naar mijn lichaam te luisteren, want ik wilde niet uitscheuren. Bij mijn eerste bevalling was ik uitgescheurd en hiervan had ik nog lang last gehad. Ik merkte al snel dat het persen veel makkelijker ging dan bij mijn eerste bevalling.

9.43 uur

Na een snelle bevalling werd onze dochter Lotje geboren. Wat waren we blij met onze tweede gezonde dochter. Na wat controles, een douche en beschuit met muisjes bleven we nog een uurtje in het ziekenhuis. Daarna kwam mijn vader ons ophalen en reden we naar huis, waar onze kraamverzorgende, mijn moeder en onze oudste dochter al op ons stonden te wachten.”

Bevallingsverhaal Laurien: ‘Ik voel een knapje laag in mijn buik’