Lisa van den Akker Persoonlijk 5 mei 2023, 07:59

Leestijd: 4 minuten

Bevallingsverhaal Laurien: ‘Ik voelde zelf mijn ontsluiting’

Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes en vaginale bevallingen: alles komt langs in deze rubriek. Deze week lees je het bevallingsverhaal van Laurien.

De statistieken

Moeder: Laurien (37)
Start bevalling: Gebroken vliezen
Zwangerschapsduur: 39 weken
Duur bevalling: bijna 3 duur
Plaats: thuis
Pijnstilling: geen
Manier van bevallen: natuurlijk, in een bevalbad
Bijzonderheden: hands off bevalling
Gewicht kindje: 3480 gram
Hoeveelste kind: derde

Hoe het begon

“Op 1 maart, ik was toen precies 39 weken zwanger, was ik alleen met mijn twee zoontjes Pom (2) en Lev (5). Pom en ik haalden Lev ’s middags uit school en ’s avonds kookte ik eten, bracht ze naar bed en ruimde het huis op. Ik haalde ook nog maar even de stofzuiger erdoor, want je weet maar nooit. Ik appte mijn man, Barry, dat mijn buik al de hele dag aanvoelde als een waterballon die op knappen stond. Het zou me niet verbazen als ons dochtertje snel zou komen. Ik ging nog even lekker douchen en lag te Netflixen in bed toen ik om 22:46 uur mijn vliezen voelde breken.

De bevalling

22.46 uur

Omdat Lo nog niet ingedaald was, bleef ik liggen en belde ik de verloskundige om te vertellen dat mijn vliezen gebroken waren. Ook appte ik mijn man, die gelukkig al onderweg was van zijn werk naar huis. De dienstdoende verloskundige, Roos, was bij een andere bevalling, dus kwam haar collega Ismay, die geen dienst had op dat moment, naar mij toe om te checken of Lo ingedaald was. Barry kwam op dat moment ook binnen. Gelukkig was het indalen helemaal goed gegaan, dus kon ik doen wat ik wilde. Ik verwachtte dat de weeën snel op gang zouden komen, aangezien mijn vorige twee bevallingen precies zo verliepen. Daarom bleef Ismay nog even bij me.

00.30 uur

Roos kwam binnen en loste Ismay af, ik stond ondertussen met weeën onder de douche terwijl Barry beneden het bevalbad aan het opzetten was. Na een tijdje vind ik de douche niet meer fijn, door het geluid van het water op de grond kwam ik niet in mijn bubbel, dus ik ging eronderuit. Ondertussen waren de kindjes wakker geworden van het rumoer en vertelde ik aan Lev dat zijn zusje eraan kwam. Slaperig ging hij zijn bed weer in. Ik liep naar beneden waar het bevalbad klaar stond, samen met brandende geurkaarsen op tafel. Barry ging met Pom naar boven om hem weer in bed te leggen en Roos hielp mij het warme bad in.

01.00 uur

Door het warme water kon ik meteen ontspannen en ademde ik mijn weeën rustig weg. Op een gegeven moment kwamen Barry en Pom weer beneden, want die ging niet meer slapen. Hij ging in de woonkamer, waar het bevalbad ook stond, op een kussen liggen en bleef de hele tijd bij me. Barry zat naast me bij het bad. De weeën namen na een tijdje toe en ik voelde verandering. Mijn lichaam gaf aan dat ik anders moest gaan zitten en ik ademende de weeën weg tot het niet meer ging. Even was ik in de war en vroeg aan Roos ‘komt ze nu al?’. Waarop ze antwoordde dat ik mijn lichaam en gevoel kon volgen. Dit was namelijk wat ik heel graag wilde: een hands off bevalling en afgaan op mijn eigen instinct.

02.18 uur

Roos kwam ook naast me zitten bij het bad en dat gaf een veilig gevoel. Ik voelde zelf mijn ontsluiting en voelde Lo haar hoofdje met daaromheen m’n baarmoedermond. Ik deed rustig mee met wat mijn lichaam me aangaf en al snel voelde ik haar hoofdje komen. Ik nam even rust, maar mijn lichaam deed wat ze moest doen en zo kon ik om 02:20 uur Lo zelf aanpakken en in mijn armen nemen.

Hoe is het bevallen?

Ik ben heel trots op Lo en op mezelf en mijn lichaam dat me precies liet voelen wat ik moest doen om Lo veilig en rustig op de wereld te zetten. Mijn verloskundigen vertrouwden daar ook op en gaven me alle ruimte en hebben mijn hands off wens volledig geaccepteerd. Het was een prachtige bevalling waarbij ik uit ging van mijn eigen kunnen in mijn eigen veilige omgeving.”

Bevallingsverhaal Romy: ‘Het bad is precies op tijd klaar, want ik kan de weeën niet meer verdragen’