veraguldemeester Persoonlijk 17 apr 2023, 16:45

Leestijd: 3 minuten

Bevallingsverhaal Femke: ‘Ik vond de bevalling niet pijnlijk’

Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes en vaginale bevallingen: alles komt langs in deze rubriek.

Deze week lees je het bevallingsverhaal van Femke.

Bevallingsverhaal: de statistieken

Moeder: Femke
Start bevalling: Spontaan
Zwangerschapsduur: 37 weken
Duur bevalling: 7,5 uur
Plaats: Thuis
Pijnstilling: Geen
Manier van bevallen: Natuurlijk
Bijzonderheden: Ze vond het niet pijnlijk
Hoeveelste kind: Tweede

Hoe het bevallingsverhaal begon

“Ik was net 37 weken zwanger toen ik om 6.00 in de ochtend wakker werd met een natte onderbroek. Ik liep naar de badkamer en zag dat ik mijn slijmprop was verloren. Niet veel later braken ook mijn vliezen. De hele badkamervloer was nat. Ik moest lachen, want het was net zoals in een film. Ik belde de verloskundige om te vertellen, dat mijn vliezen waren gebroken en dat ik haar op de hoogte zou houden. Daarna besloot ik weer terug naar bed te gaan en mijn weeën af te wachten.

Het bevallingsverhaal van Femke

“Drie uur nadat mijn vliezen waren gebroken merkte ik dat ik voor het eerst wat gerommel in mijn buik voelde. Ik vond het enorm spannend en kon niet wachten op het moment dat ik ons tweede zoontje in mijn armen zou houden. Ik belde mijn ouders op om te vragen of ze onze oudste zoon van twee konden ophalen. Zo zou ik me alleen op mijn bevalling kunnen richten en me niet bezig hoeven houden met hem. Ik wilde namelijk hoe dan ook thuis bevallen.

10.00 uur

Nadat mijn zoontje was opgehaald, kon ik pas echt ontspannen. Ik merkte dat de weeën sterker werden en langer gingen duren. Mijn man haalde mijn yogabal naar de woonkamer en ik ging erop zitten. Op die manier kon ik tijdens de weeën rustig heen en weer bewegen. Dit was niet alleen fijn voor mijn rug, maar op die manier kon ik ook de weeën goed opvangen.

12.00 uur

Na twee uur op de yogabal merkten we dat de weeën al om de paar minuten kwamen. Mijn man belde de verloskundige en vertelde haar dat de weeën snel achterelkaar kwamen. Gelukkig woon en werkt de verloskundige in onze straat, dus ze was er al binnen vijf minuten. Op dat moment vertelde ze dat ik al zeven centimeter ontsluiting had. De kraamzorg werd opgebeld en alles werd klaargezet voor de bevalling.

13.00 uur

Hoewel de weeën steeds erger werden, vond ik het niet pijnlijk. Allesbehalve zelfs. Ik had de maanden voor de bevalling ontzettend veel aan yoga gedaan en ik kon de weeën goed weg puffen. Natuurlijk voelde ik wel iets, maar pijnlijk? Nee, dat kon ik het niet noemen. Ik had een koptelefoon met rustige muziek op, waardoor ik me goed op mezelf kon focussen. Dit hielp mij erg. Ook de rugmassages van mijn man hielpen goed. Hij wist precies wat hij moest doen, dat vond ik erg fijn.

13.30 uur

Rond 13.30 uur had ik volledige ontsluiting. Het persen vond ik bij mijn vorige bevalling het meest vervelend. Dat was ook het enige waar ik tijdens deze bevalling tegenop zag. Ik merkte al snel dat het tijdens deze bevalling veel makkelijker ging. Sterker nog: het ging hartstikke snel. Binnen een kwartier persen lag onze tweede zoon Luca op mijn borst. Ik keek mijn man aan en we dachten precies hetzelfde: we zijn compleet.”

Bevallingsverhaal Sanne: ‘Ik vraag of ik nog één keer mag persen’