Laurien Bleeker Bevallingsverhalen 28 jun 2023, 13:54

Leestijd: 5 minuten

Bevallingsverhaal Daphne (31): ‘Ik ben achteraf zo blij dat de verloskundige niet heeft gezegd hoeveel ontsluiting ik had’

Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes en vaginale bevallingen: alles komt langs in deze rubriek.

Deze week lees je het bevallingsverhaal van Daphne.

Bevallingsverhaal: de statistieken

Moeder: Daphne (31)
Start bevalling: Spontaan
Zwangerschapsduur: 40 weken en 1 dag
Duur bevalling: ongeveer 6,5 uur
Plaats: Thuis
Pijnstilling: Geen
Manier van bevallen: Natuurlijk
Bijzonderheden: Badbevalling
Gewicht: 3740 gram
Hoeveelste kind: Tweede

Hoe het bevallingsverhaal begon

“Vorige keer ben ik pas met 41 weken en 5 dagen bevallen, dus op mijn uitgerekende datum op zeven augustus, was ik nog helemaal niet bezig met de naderende bevalling. Het was die dag heel erg warm, zeker dertig graden. ‘s Avonds zat ik nog even lekker in de schaduw met mijn voeten in een koud badje een ijsje te eten. Rond een uur of elf voelde ik wat lichte krampen, maar dat had ik wel vaker. Ik ben dus gewoon in bed gaan liggen en probeerde te slapen, wat door de warmte niet echt lukte. Ik viel pas uren later in slaap en werd rond kwart voor drie weer wakker van een duidelijk wee.

03.40 uur

Ik ben naar beneden gegaan, heb een muziekje aan gezet en ben door de woonkamer heen en weer gaan wandelen. Op dat moment wist ik zeker dat de bevalling gestart was. We belden mijn ouders om onze oudste zoon Amin op te halen, zodat we daar geen zorgen over zouden hebben.

14.15 uur

Mijn ouders stonden voor de deur en namen Amin mee. Ik had nog veel energie en zin in de bevalling. Elke vier minuten ving ik een wee op en daarna liep ik weer vrolijk door het huis. Mijn man zette het bevalbad op en haalde nog wat spullen naar beneden, zoals handdoeken en het kraampakket. Tussen de weeën door legde ik de eerste kleertjes, de kruiken en hydrofiele doeken bij elkaar. Ondertussen werden de weeën een stuk heftiger.

05.15 uur

We belden de verloskundige en ik had een bepaalde voorkeur voor de vrouw die ook bij Amin zijn geboorte aanwezig was. Met haar had ik een fijne klik en zij wist precies wat mijn wensen voor deze bevalling waren. Gelukkig had ze dienst, daar was ik enorm blij mee. Ondertussen had ik elke twee tot drie minuten weeën van zo’n 45 tot 50 seconden lang. Op deze manier konden we verder en wanneer de weeën een minuut zouden duren, dan konden we haar weer bellen.

06.10 uur

Het was zo ver: ik had elke drie minuten weeën van ongeveer een minuut. We belden de verloskundige en rond half zeven stond ze in de woonkamer. In mijn bevalplan had ik aangegeven niet getoucheerd te willen worden en dit respecteerde ze en ze vroeg er ook niet naar. Toch was ik op dat moment erg benieuwd hoe het ervoor stond, dus checkte ze rond kwart over zeven mijn ontsluiting, maar we spraken af dat ze niet zou zeggen op hoe veel centimeter ik zat. Als dit heel weinig zou zijn, zou het me namelijk ontmoedigen, want de weeën waren al erg pijnlijk. Na de bevalling wilde ik wel graag weten wat mijn ontsluiting op dat moment was.

08.30 uur

Vervolgens ben ik in het bevalbad gaan zitten. Dit deed precies wat ik had gehoopt: het warme water gaf veel comfort en bewegingsvrijheid. Na ongeveer twee uur moest ik er een half uur uit om op temperatuur te komen, omdat het risico bestond dat ik te warm werd en de baby hier last van zou krijgen. Na dertig minuten uit het bad, kon ik niet wachten om er weer in te kunnen. Het was zo ontspannend. Daarna werden de weeën echt pijnlijk en dacht ik ‘ik kan niet meer en ik wil niet meer’. Tegelijkertijd dacht ik: dat is een goede gedachte, want dan nadert het einde van de bevalling. Ik probeerde me te focussen op die gedachte, want met elke wee kwamen we dichterbij ons kind. Ik voelde de baby zakken en had het vermoeden dat het niet lang meer ging duren.

Mijn vliezen voelde ik onder water breken, maar ik zat zo in mijn bubbel dat ik dit niet direct communiceerde. De verloskundige merkte wel aan me dat de weeën zwaarder werden, dus ze ging naar boven om de kraamzorg te bellen. Die was erg enthousiast, want dit zou haar eerste badbevalling zijn. Ik weet nog dat ik dacht dat die echt niet op tijd ging komen. Een paar weeën later voelde ik persdrang en gaf ik dat aan bij mijn verloskundige. Ze moedigde me aan om dit laatste stuk ook op gevoel te doen. Dit vond ik megafijn, het ging precies zoals ik wilde. Ik begon voorzichtig mee te persen en voelde dat de baby heel snel zakte.

Bevallingsverhaal Daphne: 09.37 uur, de geboorte

Ik voelde dat het hoofdje stond, wat een bijzondere ervaring. Daarna kwam hij niet echt verder en hielp de verloskundige hem met de draai. Vervolgens werd Issa direct geboren. De verloskundige pakte hem uit het water en legde hem op mijn borst. Zo heb ik een kwartier met hem in het bad gezeten tot de navelstreng volledig uitgeklopt was. Mijn man heeft deze doorgeknipt en daarna werd de placenta geboren. Op dit moment kwam de kraamzorg binnen De kraamzorg kwam op dit moment binnen en was dus helaas te laat voor haar eerste badbevalling.

De bevalling is voor het grootste gedeelte gegaan zoals ik graag wilde: zo natuurlijk mogelijk. Achteraf had ik Issa zelf wel aan willen pakken, maar toch heeft dat kleine beetje hulp geen invloed gehad op mijn positieve bevalervaring. Ik ben dankbaar dat de verloskundige mijn wensen respecteerde en mij op mijn eigen gevoel heeft laten baren. Een enorm contrast met mijn vorige bevalling. Mijn ontsluiting bij het toucheren was trouwens drie centimeter, dus ik ben blij dat de verloskundige niets gezegd heeft. Ze dacht aan de hand van die meting dat ik niet voor elf uur zou bevallen. Toch ging het snel en is hij nog geen 2,5 later geboren.”

Bevallingsverhaal Daphne (29): ‘Ze plaatsen een vacuümcup op het hoofdje van Amin, zodat hij niet terug glijdt’