Redactie Mind 3 nov 2016, 17:25

Leestijd: 2 minuten

Ben je graag alleen? Dan ben je héél intelligent!

Intelligente mensen zijn rare wezens. Zo bleek al eerder dat ze sarcastischer zijn, maar nu blijkt dus ook dat ze vaker alleen willen zijn. Zo luidt de conclusie van onderzoek dat eerder dit jaar werd uitgevoerd door The British Psychological Society.

De moraal van het verhaal: hoe intelligenter je bent, hoe minder behoefte je hebt aan ‘frequente socialisatie’ met vrienden. Omdat sociale gezelligheid voor slimme mensen klaarblijkelijk niet per se gelijkstaat aan bevrediging van behoeften. Gemeen gezegd: ze worden er gelukkiger van als ze niet zo vaak andere mensen zien.

Geen zin om op te zitten

We hebben het allemaal toch wel eens, zo’n avond dat je een etentje met vriendinnen hebt, maar waarop je heel stiekem liever alleen op de bank zou zitten en precies zou doen waar jij zin in hebt? Even geen zin om te praten, om vragen te stellen, om ‘op te zitten’? Ook al zijn het fijne mensen, daar gaat het niet om.

Af en toe een avond alleen is heerlijk. En intelligente(re) mensen hebben klaarblijkelijk meer – of bovengemiddeld meer – van dit soort ‘eenzame’ avonden nodig om gelukkig te zijn, dan dat ze dat geluk halen uit al te sociale happenings met andere mensen. Wat interessant is: want het merendeel van de ondervraagde mensen gaf daarnaast aan gelukkiger te zijn als ze hun vrienden vaker/vaak zien.

Met z’n allen op de savanna

De achterliggende verklaring is iets dat the Savanna Theory of Happiness genoemd wordt. Waarmee ons gevoel van geluk in ‘eenzaamheid’ herleid wordt naar de tijd van onze gelukkige voorouders, die gewend waren in kleine gemeenschappen te leven. Dat gelukzalige gevoel dat in deze kleinschalige gemeenschappen heerste zou bovendien ook verklaren waarom mensen die vandaag de dag in een dorp wonen doorgaans gelukkiger zijn dan stedelingen.

Moeders zijn hoogbegaafd

Ik weet het zeker: sinds ik moeder ben, ben ik rete-intelligent. Want dit weekend gaan de man en dochter er samen een weekend op uit. ‘Of ik dan het hele weekend ga stappen en met vriendinnen ga afspreken?’, vroeg de vriend. Ik keek hem verbaasd aan. Geen denken aan. Ik ga het hele weekend alleen zijn, tijdschriften lezen, ik heb een massage besteld, sushi eten, rennen, Netflixen, diagonaal in het bed liggen en zo min mogelijk praten. En, sorry, daar komt dit weekend een (zeer) minimaal aantal vriendinnen aan te pas. Want sinds ik moeder ben, word ik van sporadische momenten helemaal alleen voor mezelf ultiem gelukkig. Daar hoef je wat mij betreft niet hoogbegaafd voor te zijn.