Bedrock Baby 29 mrt 2024, 07:02

Leestijd: 3 minuten

Als baby denk je dat je twee moeders hebt (echt waar) en zo beïnvloedt dat jouw liefdesleven

Een baby maakt een onderscheid tussen een ‘lieve’ mama en een ‘gemene’ mama, terwijl de baby er later pas achterkomt dat dit dezelfde persoon is. Dit fenomeen lijkt ook bij ons naar boven te komen in ons liefdesleven.

Soms kan het moeilijk zijn om de imperfecties van je partner te accepteren. Dat lukt beter als je begrijpt hoe je naar je partner kijkt en daar heeft jouw babytijd mee te maken.

Als baby denk je dat je twee moeders hebt: hoe zit dat en hoe beïnvloedt dat mijn liefdesleven?

Uit de psychotherapie blijkt dat baby’s er in geloven dat ze twee moeders hebben, terwijl die eigenlijk dezelfde persoon zijn. Dat beschrijft The School Of Life, het platform dat onder andere mensen helpt om betere connecties te vormen.

Baby’s zien hun eerste moeder als de lieve mama die ze melk geeft en knuffels. De tweede moeder zien ze als de mama die niet goed voor hen zorgt, geen aandacht aan ze schenkt en bijvoorbeeld geen melk geeft terwijl ze daar wel behoefte aan hadden. Als peuter komen ze erachter dat ze eigenlijk maar één mama hebben en dat die twee moeders dezelfde persoon waren.

Volgens de psychotherapie accepteren veel mensen dit pas echt als ze al een tijdje volwassen zijn. Dan ben je erachter gekomen dat je jezelf en anderen ook pijn kan doen, maar nog steeds dezelfde persoon bent: de aardige, meelevende en liefdevolle vrouw of man.

Twee versies van je geliefde ontdekken

Als baby beslis je dat goed en slecht, net zoals je voldaan voelen of juist gefrustreerd, niet kan voorkomen in dezelfde persoon. Wat heeft dit dan te maken met je liefdesleven?

Als je verliefd wordt op iemand, zie je in de honeymoonfase eigenlijk alleen de eerste versie van je geliefde: een leuke en lieve persoon die jou veel complimentjes geeft, waarmee je op vakantie gaat, en die met jou wil samenwonen en trouwen.

Op een gegeven moment maken we ook kennis met de tweede geliefde, ook wel de andere versie van deze leuke en lieve man of vrouw. Deze persoon wekt allemaal irritaties bij je op, hij of zij gooit bijvoorbeeld zomaar natte handdoeken op de grond en heeft een paar vrienden die jou irriteren. Het liefste laten we deze persoon gaan, maar daarmee laat je ook de eerste versie van je geliefde gaan: de versie die je juist zo leuk vindt en waardeert.

Laten we beseffen dat de eerste en tweede versie van je geliefde dus óók dezelfde persoon zijn, alleen onder andere gemoedstoestanden en omstandigheden. Goed en slecht kunnen allebei voorkomen in een relatie en een perfecte persoon bestaat simpelweg gewoon niet.

Imperfecties loslaten en accepteren

De imperfecties van je partner kan je dus ook proberen te accepteren. Denk bijvoorbeeld aan kleine irritaties die er eigenlijk niet echt toe doen. Het is natuurlijk wel belangrijk om grenzen te stellen en respect te hebben voor elkaar. Bekijk dus voor jezelf of iets het echt waard is om geïrriteerd over te raken en met de gedachte in je hoofd dat niemand perfect is, kan je de kleine dingen sneller loslaten en accepteren.

Wij mensen kunnen eenmaal soms iemand teleurstellen, vervelend overkomen of stom doen. Uiteindelijk beseffen we dat het belangrijker is om een partner te vinden die niet perfect is, maar juist echt is zoals hij of zij is.

Louise vindt zichzelf geen goede moeder: ‘Ik laat hem vaak te lang huilen’