Laura Saija Persoonlijk 3 nov 2022, 19:07

Leestijd: 3 minuten

Feline (28): ‘Na de geboorte werd met spoed mijn baarmoeder verwijderd’

De bevalling van Feline verliep fantastisch, het was een voorspoedige bevalling. Wat er daarna gebeurde heeft haar leven voorgoed veranderd. Drie dagen balanceerde ze op het randje van de dood. “Ze sloegen de deken van me af en ik bleek in een enorme plas met bloed te liggen.”

“Al met vijfentwintig weken belandde ik voor het eerst in het ziekenhuis met lichte weeën. Ik kreeg weeënremmers en verplichte bedrust. Dat laatste was erg moeilijk voor mij, ik had namelijk al een dochter van anderhalf rondlopen. Gelukkig sprong mijn moeder zoveel mogelijk bij als mijn partner aan het werk was.

Voorspoedige bevalling

Ik heb de zwangerschap uiteindelijk kunnen rekken tot 37 weken. Mijn vliezen braken en omdat ik al medisch was, werd ik opgenomen in het ziekenhuis. De bevalling was duidelijk begonnen, de weeën werden erg pijnlijk en ik koos voor een ruggenprik. Niet veel later werd onze zoon Mason geboren, na een voorspoedige bevalling.

We zaten op een grote blauwe wolk met onze zoon. Tot mijn man paar uur na de bevalling merkte dat ik niet helder reageerde op zijn vragen. Hij drukte op het knopje om de verpleegkundige erbij te halen.

Plas met bloed

Op het moment dat de verpleegkundige binnenkwam, viel ik weg. Ze sloegen de deken van me af en ik bleek in een enorme plas met bloed te liggen. Ik had fluxus, een bloeding in mijn baarmoeder, maar door de ruggenprik en de spanning rondom de bevalling merkte ik daar zelf niets van.

Binnen de kortste keren stond de hele kamer vol artsen. Iedereen schrok zich kapot, mijn man al helemaal want die stond er nog steeds bij. Ondertussen bleef ik bloed verliezen, zoveel bloed dat mijn lichaam in shock raakte.

In coma na bevalling

Ik kreeg een bloedtransfusie en werd met spoed naar de operatiekamer gereden om geopereerd te worden. Hier werd tijdens de operatie besloten om mijn baarmoeder te verwijderen. Ik balanceerde op het randje van de dood en lag in coma.

Dagen lang onzekerheid. Mijn man, familie en vrienden, ze hebben allemaal huilend aan mijn bed gezeten. Het was niet zeker of ik het wel zou halen. Ondertussen verzorgde mijn man onze pasgeboren zoon Mason. Ook hij had zijn moeder hard nodig, maar ik was er niet.

Babytijd gemist

Toen ik na drie dagen uit de coma ontwaakte, wist ik helemaal niet wat er gebeurd was. Ik kon me de geboorte van Mason gelukkig wel herinneren, maar de rest niet. De maanden daarna draaide voornamelijk om mijn herstel, waardoor ik een groot gedeelte van de babytijd heb gemist.

Meteen werd duidelijk dat ik de rest van mijn leven met de gevolgen van de complicaties moet leven. Ik heb zoveel bloed verloren dat veel organen bloedtekort hebben gehad en daar slik ik nu medicijnen voor. Er zijn na mijn bevalling veel fouten gemaakt door het ziekenhuis, dit heeft mij bijna mijn leven gekost.

Slechte start

Uiteindelijk ben ik natuurlijk dankbaar dat ik er nog steeds ben, maar merk wel dat ik een andere band heb met mijn zoon door onze slechte start. Dat is toch een stukje hechting dat niet goed gegaan is.”

Bevallingsverhaal Angelica: ‘Met rode ogen werd ik naar de operatiekamer gerold’