veraguldemeester Persoonlijk 10 sep 2024, 09:02

Leestijd: 3 minuten

Audrey wil 6 maanden na haar bevalling niet alweer aan het werk gaan: ‘Mijn vriend denkt er anders over’

Net moeder zijn, het is nogal wat. Audrey dacht van tevoren met zes maanden wel weer aan het werk te willen, maar nu het zover is, moet ze er niet aan denken. “Ik word al ongelukkig bij het idee.”

“Toen ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen had, was ik ontzettend blij. Mijn vriend en ik waren namelijk ‘al’ acht maanden aan het proberen. Ik had eigenlijk gedacht dat het niet zonder ziekenhuis zou lukken, maar toch was het zo! Ik was blij, maar ook een beetje nerveus, want ik had net ontslag genomen en zou na zes weken met een nieuwe baan starten.

Nieuwe baan

Eenmaal bij de nieuwe baan moest ik de manager wel direct inlichten over mijn zwangerschap. Ik was namelijk elke dag zó misselijk. Soms kon ik niet eens uit bed komen, zo slecht voelde ik me. Er zat daarom ook niets anders op dan het gesprek met hem aan te gaan. Gelukkig snapte hij het en hij zou er rekening mee houden waar hij kon. Ik was opgelucht. Op de momenten waarop ik mij goed voelde, zette ik mij voor 200 procent in. Alles om deze baan te behouden, dacht ik telkens weer.

Einde proefperiode

Aan het einde van de proefperiode werd ik bij de manager geroepen. Ik voelde direct dat het geen goed teken was. En ja hoor… Er werd gezegd dat ik bij nader inzien toch niet bij het bedrijf pas en dat ze niets anders kunnen dan mij laten gaan. Wat baalde ik. Zeker omdat ik zeker wist dat het door mijn zwangerschap kwam.

Niet meer solliciteren

Op dat moment hebben mijn vriend en ik besloten dat ik niet meer verder ging solliciteren. Niemand zou mij vast willen aannemen als ik over een paar maanden alweer met verlof moest. Ook was ik nog steeds zo misselijk en had ik zelfs medicatie gekregen van de dokter. Na de bevalling zou ik na vier of vijf maanden weer op banenjacht gaan.

Weer aan het werk

Inmiddels ben ik zes maanden geleden bevallen van een prachtige baby. Ik moet er niet aan denken om nu alweer aan het werk te gaan. Ik word al ongelukkig bij het idee, maar mijn vriend denkt er anders over. Hij wil dat ik vanaf nu weer start met solliciteren.

Wil niets missen

We komen nu financieel net uit, maar als we echt leuke dingen willen doen, zoals op vakantie gaan en hier en daar een etentje, dan moet ik ook gewoon werken. Ik snap mijn vriend wel, maar onze baby groeit zo snel, ik wil gewoon niets missen. Ik ben er ook helemaal nog niet aan toe om onze baby ergens naartoe te brengen. Ik wil gewoon de hele dag samen met hem zijn.

Discussies

Omdat onze meningen verschillen, hebben we de laatste tijd best wel wat discussies. Mijn vriend noemt me zelfs lui. Lui omdat ik niet wil werken. Dat is natuurlijk onzin en verdrietig. Ik ben er gewoon nog niet aan toe. Dat moet hij toch ook snappen? Ik wil pas solliciteren wanneer ik daar echt aan toe ben, eerder niet…”

Niet iedereen wil graag thuis bij haar kinderen blijven. Clarissa heeft spijt dat ze gekozen heeft om huismoeder te worden.

Dilemma: ‘Zal ik mijn baan opzeggen om fulltime bij de kinderen te zijn?’