Redactie Persoonlijk 23 apr 2020, 07:35

Leestijd: 4 minuten

Anoniem: ‘mijn minnaar verliet zijn vrouw voor mij. Nu ben ik bang dat hij mij ook zal verlaten’

‘Zeven jaar heb ik gewacht op mijn minnaar. En in die periode heb ik alle excuses uit het minnaressen-boekje wel gehoord. Maar in de zomer van 2019 heeft mijn minnaar zijn vrouw verlaten en trok hij bij mij in.

Wat was ik blij, ook omdat de meeste ‘buitenvrouwen’ uiteindelijk aan het kortste eind trekken. Wat ik ook begrijp, je vrouw en kind verlaten doe je niet zomaar. Maar toen zijn laatst thuiswonende dochter het ouderlijk huis verliet, was dat voor hem reden om na al die jaren de keuze dan eindelijk echt te maken. En mijn minnaar koos voor mij.

Met twee koffers op de stoep: wanneer je grote liefde voor jou kiest

Het zou hypocriet zijn om te zeggen dat ik me schuldig voelde toen hij mij belde om te zeggen dat hij met twee koffers naar me onderweg was. Ik was zo blij, zo intens gelukkig en ergens toch ook verrast. Want dit scenario had ik gehoopt, maar ik had in de afgelopen jaren meer rekening gehouden met het scenario dat hij nooit voor mij zou kiezen. Ook omdat hij niet alleen voor mij koos, maar ook voor mijn twee tienerdochters die nog thuis wonen.

Maar de blijdschap overheerste. Ik maakte ruimte vrij in de kast, zette alvast koffie, spoot wat extra parfum op: alles om hem te laten zien dat dit een hele goede keuze was geweest. Ook de meiden lieten zich van hun beste kant zien, een redelijk unicum, het is normaal haat en nijd tussen die twee.

Hij kwam. En hij bleef.

Het was heerlijk om hem nu bij me te hebben, wetende dat hij niet weg hoefde. Geen appjes van zijn vrouw, of gehaaste bezoekjes tussen zijn meetings door. Samen kerst vieren, weekendjes weg of gewoon een zondagochtend lekker lang luieren in bed. Vanaf nu zou dat kunnen. Met hem.

De eerste twee weken waren simpelweg perfect. We knapten de slaapkamer op, gingen samen boodschappen doen en ’s avonds met z’n tweetjes op de bank met een kopje thee. De meiden deden hun ding en ook de interactie tussen hun en hem verliep zonder rollende ogen of verzuchtingen. Ook niet gek, de eerste weken doet iedereen enorm zijn best om daarna toch weer in je normale doen te vervallen.

Twee lastige pubers, een flanellen pyjama en ‘morning breath’ – dat hoort er ook bij

Zo ook bij ons. Ik trok ’s avond gewoon weer mijn comfortabele flanellen pyjama en om elke ochtend voor acht uur mijn make-up aan te brengen, bleek ook van korte duur. En de meiden, die vervielen vrij snel weer in hun puber-rituelen en dan nog een tandje erger. Ruzie met elkaar, schreeuwen tegen mij en als hij zich ermee bemoeide kreeg ook hij de volle laag. Zoals het bij een gezin en huishouden hoort. Maar dit is niet zijn gezin. En dat is nou juist de crux.

Ik ben bang. Heel bang. Dat hij ook mij zal verlaten. Hij was eerder iemand’s minnaar. En heeft eerder zijn eigen gezin verlaten en voor mijn gevoel is dat een grotere stap dan wanneer hij hier de deur achter zich dichttrekt. Daarbij, die ruziënde pubermeiden zijn míjn ruziënde pubermeiden, niet die van hem. Je ziet aan hem dat ook hij dit niet had verwacht. Of in ieder geval iets anders had gehoopt. De rollende ogen en het gezucht komt nu bij hem vandaan en steeds vaker gaat hij ‘even een biertje doen’ met een vriend in de stad.

‘En we leefden nog lang en gelukkig’. Althans, dat hoop ik

We zijn inmiddels driekwart jaar verder en we zijn nog steeds samen. Hoewel hij nog nooit heeft gezegd dat hij bij mij weg wil, ben ik er continu mee bezig. Elke dag word ik wakker met het idee dat vandaag de dag kan zijn dat hij er genoeg van heeft. Genoeg van mij heeft. Ik wil zo graag geloven dat hij alleen maar met mij vreemdging omdat ik zijn ware liefde ben, maar het blijft knagen. Wat als ik dat niet ben en wat als hij deze nieuwe gezinssituatie zat is? Die twee koffers heeft hij zo weer ingepakt. Dat weet ik, maar dat weet hij – helaas – ook.’

Meer persoonlijke verhalen lezen?

• Anoniem: ‘Ik verloor mijn beste vriendin aan de liefde’
• Persoonlijk: Daniella weet het zeker, ‘dit wordt mijn jaar!’