Lisa van den Akker Persoonlijk 14 nov 2020, 06:30

Leestijd: 3 minuten

Anoniem: ‘Ik word niet meer opgewonden van mijn man.’

Na zoveel jaar samen komt iedere relatie weleens in een sleur. Maar wat als het je niet lukt om die sleur te doorbreken omdat je eigenlijk totaal niet opgewonden meer wordt van je eigen partner. Deze anonieme vrouw vertelt haar verhaal.

‘Frans en ik leerden elkaar in een kroeg kennen toen we achttien waren. Die avond kwam hij naar me toe, nonchalant in zijn vervaalde spijkerbroek, en lachte zijn witte tanden bloot. Ik was meteen verliefd. Niet veel later kregen we dan ook verkering, we waren stapelgek op elkaar en de vonken vlogen er vanaf.

We trouwden, kregen samen drie kinderen, en waren gelukkig. De seks was natuurlijk niet meer zoals in het begin, na zoveel jaren is het spannende en nieuwe er wel een beetje vanaf. Maar heel lang hadden we een prima seksleven, we deden het nog iedere week en genoten er beide van. Dat begon een paar jaar geleden echter te veranderen.

Ander uiterlijk

Frans is een lange man, en toen ik hem leerde kennen was hij atletisch gebouwd, had hij golvend blond haar en een prachtige lach. Inmiddels is dat helaas wel anders. Rond zijn dertigste begon zijn haar dunner te worden. En op zijn veertigste was hij zo kalend dat hij besloot al zijn haren af te scheren. Verschrikkelijk vond ik het, die mooie bos met haar had hem altijd zo goed gestaan. Ik weet dat het oppervlakkig klinkt, maar het was waar ik verliefd op was geworden.

Niet alleen zijn haar verdween, ook zijn gespierde lichaam veranderde. Een paar kilo’s erbij vind ik echt niet erg, maar een bierbuik vind ik zelf niet aantrekkelijk. Frans lijkt het allemaal niet zoveel te interesseren. Als ik voorstel om samen te sporten heeft hij altijd wel een excuus. En iedere avond trekt hij gerust een biertje open.

Niet meer opgewonden

Van binnen is Frans natuurlijk nog steeds dezelfde man, hij is lief, zorgzaam en grappig. Maar qua uiterlijk is er nog weinig te herkennen van de man waar ik ooit verliefd op werd. Natuurlijk ben ik zelf ook geen achttien meer, maar ik probeer mezelf wel goed te verzorgen. Ik sport veel en eet gezond. Daarnaast probeer ik altijd leuke kleding te dragen en ga ik de deur niet uit zonder make-up.

Om kleding geeft Frans niets, dus koop ik dat altijd voor hem. Dat scheelt want dan kan ik zelf bepalen wat ik mooi vindt. Maar nu hij steeds dikker wordt merk ik dat ik het moeilijk vind om nog leuke kleding voor hem te kopen. Eerlijk gezegd vind ik niets meer echt sexy bij hem staan.

Geen seks

Het gevolg van dit alles is dat Frans en ik vrijwel nooit meer seks hebben. Terwijl ik die intimiteit wel mis. Maar als ik naar hem kijk word ik gewoon niet opgewonden. En als hij me kust in mijn nek krijg ik geen vlinders, maar lopen de rillingen over mijn rug. Ik vind het vreselijk en probeer dan ook mezelf om te praten om het “gewoon te doen”. Maar iedere keer als ik me dat voorneem stel ik het toch weer uit.

De laatste keer heb ik stiekem eerst porno gekeken voordat ik met Frans het bed in dook. Daardoor was ik zo opgewonden dat ook de seks met Frans lekker was. Maar zo kan het natuurlijk niet blijven gaan. Ik hoop maar dat het tij zal keren, en dat ik Frans weer zal kunnen zien als die achttienjarige jongen waar ik verliefd op werd. Anders heb ik echt een probleem…

Lees ook:

Anoniem: ‘Ik hoorde dat mijn vriend was vreemdgegaan en bedroog hem toen met zijn beste vriend’

Anoniem: ‘Mijn beste vriendin zit achter mijn man aan.’