Anoniem: ‘Ik heb een kinderwens, maar mijn vriend niet. Is het heel verkeerd als ik de pil ‘vergeet’?’
‘Ik weet het antwoord zelf ook wel, natúúrlijk is dat verkeerd. En dat is nog een understatement. Maar ik wil zó graag een kind. Met hem. Alleen met hem.’
‘Ondanks dat ik weet dat ik hem er inluis, overweeg ik dus serieus om per ongeluk de pil te vergeten wanneer ik mijn volgende eisprong heb. Ik ben 37, ik heb simpelweg de tijd niet om te wachten tot mijn vriend (die 42 is) een kinderwens ontwikkelt.’
Ik heb een kinderwens, maar mijn vriend niet. Is het ‘misdadig’ als ik de pil ‘vergeet’?
‘Jurriaan en ik zijn inmiddels acht jaar samen, we hebben elkaar ontmoet op een verjaardagsfeestje van een gemeenschappelijke kennis. Hij sprak me aan, we dronken een paar drankjes en diezelfde avond ben ik met hem mee naar huis gegaan.’
‘Niets voor mij, om zo hard van stapel te lopen, maar wat vond ik hem leuk. En nog steeds, daar zal werkelijk niets verandering in brengen. Er is maar één hobbel op de weg, hij heeft namelijk geen kinderwens. Dat weet ik natuurlijk al sinds het begin van onze relatie, maar ik heb altijd de overtuiging gehad dat dat te zijner tijd wel goed zou komen. Naïef, dat weet ik nu ook wel.’
Ik wil niet kiezen, ik wil allebei!
‘Dus, zal je zeggen, als mijn kinderwens groter is dan mijn liefde voor Jurriaan, dan moet ik vertrekken. Hem verlaten. Een man zoeken op wie ik verliefd word en die net als ik heel graag een kindje zou willen. Maar dát wil ik helemaal niet. Ik wil een baby én ik wil Jurriaan: ik wil een babietje mét Jurriaan. En ik weet zo zeker dat hij als ik eenmaal zwanger ben, hij dolblij zal zijn.’
‘Ik geloof namelijk dat hij het idee van een klein hummeltje vooral heel eng vindt. Als ik hem vraag waarom hij geen kindje wil, dan reageert hij ontwijkend. ‘Dat hij niet het type is om iemand op te voeden’. ‘Dat hij teveel van ons vrije leventje houdt’. En daarmee is voor hem het onderwerp afgesloten. En mijn kinderwens weggewuifd.’
Valt het in de categorie ‘onvergeeflijk’ als ik de pil vergeet?
‘Hem overtuigen gaat me niet lukken, maar hem verlaten, dat lukt me zeer zeker niet. Nou weet ik exact op welke dag tijdens mijn cyclus ik ovuleer, dus wat begon als een ‘heel slecht plan’, ga ik aankomende maand uitvoeren. Ik ‘vergeet’ de pil. En dan hoop ik dat àls ik ‘per ongeluk’ zwanger wordt, Jurriaan heel blij zal zijn.’
‘Ik weet zeker dat ik echt niet de enige ben die dit doet, maar goed, ik kan moeilijk om me heen vragen aan lotgenoten. Want je denkt toch niet, dat als dit plannetje positief uitpakt, ik het hem ooit zal vertellen?’
Meer anonieme verhalen?
- Anoniem: ‘Mijn vriend appt dagelijks met een andere vrouw. Valt dat onder vreemdgaan?’
- Anoniem: ‘Mijn vader heeft een affaire en mijn moeder heeft geen idee. Vertel ik haar iets – of niets?’
- Persoonlijk: ‘Ik vind mijn ene kind leuker dan mijn andere kind: maakt mij dat een slechte moeder?’