Lisa van den Akker Persoonlijk 9 jan 2021, 06:19

Leestijd: 3 minuten

Anoniem: ‘Mijn 18-jarige dochter heeft een baby, maar de zorg komt op mij neer.’

Als je kind op jonge leeftijd zwanger wordt is dat natuurlijk even slikken als ouder zijnde. Maar na het verwerken van de eerste schok komt pas het echte “werk”, want hoe nu verder? Deze moeder vertelt openhartig over de situatie van haar, haar dochter en haar kleinkind.

Zeventien en zwanger

‘Je denkt altijd: dat overkomt mij, of liever gezegd mijn kinderen, niet. Zwanger worden op je zeventiende, ik had mijn dochter echt iets anders gegund. Een zorgeloze studententijd bijvoorbeeld. Maar toch was het ruim een jaar geleden zo ver. Met een serieus gezicht ging Kim tegenover me zitten aan de keukentafel. ‘Mam, ik moet je iets vertellen.’ zei ze.

Ze was zwanger, van haar vriendje waarmee ze al wel twee jaar samen was. Een ongelukje zogezegd. Natuurlijk schrok ik me een ongeluk, er schoot van alles door mijn hoofd. Mijn kind, dat letterlijk nog een kind was, kreeg nu straks zelf een baby. Ik ben zelf een alleenstaande moeder van twee kinderen, ik weet hoe zwaar het moederschap kan zijn, en ik dacht alleen maar: hoe gaan we dit doen?

Paniek verbergen

Mijn paniek probeerde ik tegenover Kim te verbergen, ik vertelde haar dat het goed zou komen en dat we samen een oplossing zouden vinden. Haar vriendje Roy wilde gelukkig zijn verantwoordelijkheid nemen en liet Kim niet in de steek. Maar als zeventienjarige jongen heb je nog niet zoveel te bieden op financieel vlak.

Al snel besloten we dus dat Kim thuis zou blijven wonen bij mij en haar broertje. Het rommelkamertje werd een babykamer en ondanks alle moeilijkheden en zorgen genoten we ook samen van haar zwangerschap. Samen met Roy en Kim ging ik naar de echo’s en gingen we shoppen voor babykleertjes.

En toen, na zeven maanden was het moment daar. Met 39 weken werd mijn kleindochter Siena geboren. Ik en Roy waren er samen bij, het was een zware maar uiteindelijk goede bevalling. En opeens was ik oma, en mijn dochter was moeder.

Lieve moeder

Kim is een lieve moeder, ze houdt veel van Siena en doet ontzettend haar best. Maar tegelijkertijd is ze ook nog jong. Ik gun haar de vrijheid om haar school af te maken en om te gaan stappen met vriendinnen, om zoveel mogelijk een normaal leven te leiden voor iemand van haar leeftijd.

Het gevolg daarvan is wel dat Kim alleen maar de lusten van Siena wil, en niet de lasten. Overdag wil ze met haar spelen, knuffelen of wandelen. Maar haar naar bed brengen, ‘s nachts uit bed als ze huilt en haar verschonen laat ze liever aan mij over. Ook in het huishouden draagt ze weinig bij. Ik draai de extra wasjes, doe de boodschappen en maak verse babyhapjes.

Alleen de lusten

Als ze weg wil roept ze zonder erbij na te denken: ‘Mam, pas jij even op Siena?’. Natuurlijk zorg ik met veel liefde voor mijn dochter en kleinkind, maar tegelijkertijd wil ik ook niet volledig de moederrol van mijn dochter overnemen. Uiteindelijk is zij haar moeder en zal ze op een gegeven moment alleen voor haar moeten gaan zorgen.

Die spagaat waarin ik mij bevind is lastig, en mijn dochter erop aanspreken ook. Ik wil haar namelijk niet onzeker maken omdat ik wel zie dat ze haar best doet, en omdat ze eigenlijk ook een hele lieve moeder is. Hopelijk zal ze vanzelf meer de zorgtaken over gaan nemen, zodat ik kan gaan genieten van het “oma zijn”.

Lees ook:

Anoniem: De gokverslaving van mijn man heeft voor torenhoge schulden en een gevangenisstraf gezorgd.

Anoniem: Mijn 19-jarige dochter heeft een 38-jarige vriend (mét kind). Dit kan ik toch niet toelaten?