Lisa van den Akker Persoonlijk 17 okt 2020, 07:58

Leestijd: 4 minuten

Anoniem: ‘Mijn beste vriendin zit achter mijn man aan.’

We maken het allemaal wel eens mee dat je iemand tegenkomt die met je partner flirt. Maar wat als die persoon je beste vriendin is? Deze anonieme lezeres deelt haar dilemma met ons.

‘Anna en ik kennen elkaar al twintig jaar, vanaf de middelbare school. We zijn altijd beste vriendinnen geweest, onafscheidelijk zelfs. Waar ik was, was Anna ook en andersom. Ook toen we ouder werden bleef ons levenspad dezelfde weg volgen. We leerde rond dezelfde tijd onze partners kennen, we trouwden in hetzelfde jaar en raakten kort daarna beiden zwanger.

(niet) samen zwanger

Onze gezinnen trokken veel met elkaar op. We hadden allebei twee zoons die leuk met elkaar konden spelen. Maar toen mijn jongste zoon vier was veranderde er wat. Mijn man en ik wilden namelijk graag nog een kindje erbij en zo raakte ik al snel in verwachting van mijn dochter.

Toen ik Anna vertelde dat ik een dochter kreeg reageerde ze koeltjes, ik ken haar door en door en wist dat er iets niet goed zat. Na lang aandringen vertelde ze me dat zij ook graag nog een kindje zou krijgen, maar dat haar man het niet zag zitten. Hij wilde hier hierbij laten en was gelukkig met zijn twee zoons.

Vanaf dat moment was onze relatie anders. Wanneer we samen waren voelde ik me schuldig over mijn zwangerschap. Anna vond het duidelijk moeilijk om blij voor ons te zijn en kwam zelfs niet (met een smoesje) opdagen op mijn babyshower. Het deed me heel veel pijn, maar tegelijkertijd wilde ik ook begripvol zijn. Dit was pijnlijk voor haar, maar misschien zou het over gaan zodra de baby er was.

Alleenstaande moeder

Dat was helaas niet zo, want toen ik zeven maanden zwanger was kondigde de man van Anna aan dat hij wilde scheiden. En nog voor ik was bevallen van mijn dochter was Anna een alleenstaande moeder. Haar man is direct vertrokken en liet Anna en haar twee zoons alleen achter.

Mijn geluk over de zwangerschap en haar verdriet over de scheiding gingen niet samen. Hoewel ik er voor haar probeerde te zijn, haar opving, voor haar kookte en Anna en haar kinderen wekelijks bij ons uitnodigde. Was haar verdriet te groot. Toen een paar maanden later onze dochter werd geboren bleef het dan ook stil.

Anna wilde geen contact met ons, ze negeerde mijn appjes, telefoontjes en als ik voor de deur stond deed ze niet open. Het brak mijn hart om mijn pasgeboren dochter niet te kunnen laten zien aan mijn beste vriendin.

Contact met Peter

Na een paar maanden besloot Peter (mijn man) bij haar langs te gaan. ‘Misschien wil ze wel met mij praten.’ Zei hij. En inderdaad, Anna liet hem binnen en hij bleef uren bij haar om met haar te praten. In eerste instantie was ik blij, het eerste contact was weer gelegd en hopelijk zou binnenkort alles weer bij het oude zijn.

Maar oh, wat had ik het mis. Anna wilde namelijk alleen contact met Peter en niet met mij. Dat zou te pijnlijk voor haar zijn. Ondertussen appte ze Peter regelmatig, ook met de vraag of hij langskwam. Bijvoorbeeld omdat de kraan lekte of omdat ze een plankje wilde ophangen. Al gauw appte ze hem dagelijks, maar op mijn berichtjes reageerde ze nog steeds niet.

Ook vroeg ze Peter steeds vaker om langs te komen, en op een zekere avond zei ik tegen hem. ‘Ik ga met je mee.’ Peter vond het prima en we togen samen naar haar huis. Toen hij aanbelde verstopte ik me half achter zijn rug, bang dat ze anders niet open zou doen.

Transformatie

Ze zag me inderdaad niet, dus deed ze de deur open. Van wat ik toen zag schrok ik me rot. Ik had Anna al ruim een half jaar niet gezien, en wat was ze veranderd in die tijd. Ze leek niet meer op zichzelf, haar haar was anders haar kleding was anders haar make-up was anders. Ze leek niet op Anna, nee, ze leek op mij! Ze had haar haren in dezelfde kleur geverfd als ik, en in dezelfde bob geknipt als ik al jaren heb. Ze droeg zelfs een jurkje dat ik ook heb!

Anna schrok toen ze me zag en gooide zonder iets te zeggen de deur dicht. Peter en ik gingen naar huis, waar ik hem boos vroeg waarom hij niet had gezegd dat ze zo was veranderd. Peter zag er niets kwaads is en zei dat ze vast gewoon opzoek was naar haarzelf na de scheiding. Maar ik ben daar niet van overtuigd. Ze blijft namelijk nog steeds appjes naar hem sturen en vraagt nog steeds of hij (alleen) langs wil komen. Van mij mag hij dat niet meer, want ik weet het zeker. Anna wil op mij lijken, want ze zit achter mijn man aan.’

Lees ook:

• Manoniem: Mijn vrouw wil graag seks met anderen erbij, maar ik niet.
• Anoniem: Na twee miskramen ben ik doodsbang geworden voor seks.