Annes zoon zit onder de eczeem: ‘We fotoshoppen zijn foto’
Annes zoon is nog geen vier jaar, maar heeft zijn hele leven al last van eczeem. De rode schilferige huid jeukt enorm en belemmert zijn leven. Aan Famme vertelt Anne over de dagelijkse struggles.
“Het is niet alleen vervelend voor hem. Maar het belemmert het hele gezin. ”
Onder de eczeem
“Mijn oudste twee kinderen hebben nergens last van. Mijn dochter kon in de zomer wel eens van die warmte bultjes hebben, maar naast de normale uitslag hier en daar, hadden zij geen huidproblemen.
Mijn jongste zoon kreeg echter vrijwel meteen na de geboorte struggles met zijn huid. Het begon met wat luieruitslag waar wij ons niet zo druk om maakte. We gebruikte een zalfje, maar dat leek niet te helpen.
Binnen een paar dagen zat zijn hele rug onder de rode vlekken. Het jeukte enorm, waardoor hij niet meer normaal kon slapen. We kregen een ander zalfje voorgeschreven, wat de jeuk en roodheid zou moeten veranderen. De zalf leek te helpen tegen de jeuk, maar niet tegen de uitslag.
Niets leek te helpen
De eczeem verspreidde zich naar zijn buik, en later naar zijn armen en handen. Sinds een paar maanden zit het ook in zijn gezicht. Het zit zo dicht bij zijn oog, dat ik er geen zalf op kan smeren. Het gevolg is dat hij zijn ogen nauwelijks nog normaal kan openen.
We hebben alles geprobeerd. We geven hem bijvoorbeeld geen zuivel meer. Alle melkproducten zijn varianten als havermelk of kokosyoghurt. Aan het begin leek het even te helpen, maar al snel vuurde de roodheid van de eczeem weer op.
We zijn naar een orthomoleculair therapeut geweest. Naar aanleiding van dat bezoek zijn we gestopt met gluten, rozijnen, en specifieke fruitsoorten. We eten nu geheel vegan en glutenvrij maar veel helpt het niet.
We fotoshoppen zijn foto’s
Verder hebben we acupunctuur en hypnose technieken geprobeerd, maar ook dat hielp niets. Ik word er moedeloos van, en vraag me soms oprecht af of er echt geen oplossing voor is. De huisarts vindt geen allergieën en de dermatoloog schrijft enkel zalfjes of kuurtjes voor. We zijn nu bijna vier jaar verder en sukkelen nog steeds door.
Sommige dagen is het zo erg dat zijn huid gaat etteren. Hij wordt dan letterlijk nagestaard. Ook krijg ik ongevraagde adviezen en denken vreemden het allemaal beter te weten. Het is enorm frustrerend als een vreemde moeder in de speeltuin even moet benoemen dat mijn zoon misschien van de melkproducten moet afblijven. Ik voel me al hulpeloos, dan helpen die opmerkingen niet.
Ik schaam me stiekem er ook voor, en daar voel ik me dan weer enorm schuldig over. Met kerst lieten we een mooi familie portret maken. Ik heb vervolgens aan de fotograaf gevraagd of hij de eczeem kom weg fotoshoppen. Ik wil later niet weer herinnerd worden aan deze struggles.
Hij gaat natuurlijk binnenkort naar de basisschool en ik ben als de dood dat hij gepest gaat worden. Het liefst hoop ik op een wonder zalfje dat het over een paar maanden verdwenen is, maar ik vrees voor het ergste.
Sofie kreeg een miskraam in het vliegtuig: ‘Passagiers namen foto’s’