Nadiens kinderen hebben veel kerstverplichtingen op school: ‘Ik word op de kosten gejaagd’
Alleenstaande moeder Nadien (37) het het naar eigen zeggen niet breed. Dat de school allerlei activiteiten organiseert tijdens de feestdagen, is voor veel ouders en kinderen alleen maar leuk. Voor Nadien brengt het echter extra zorgen met zich mee.
“Mijn ex en ik hebben het nooit breed gehad. De vader van mijn kinderen verdiende genoeg om ons gezin draaiende te houden, maar leuke uitjes of vakanties zaten er niet bij. Na de scheiding kreeg ik het als alleenstaande moeder nog moeilijker. Mijn ex verdween namelijk naar het buitenland en liet mij met de zorgen voor twee kleine kinderen zitten.
De school organiseert tal van activiteiten
Met de hulp van mijn moeder lukt het me aardig om de eindjes aan elkaar te knopen. Daarbij heb ik gelukkig een hele fijne en flexibele baas. Hij heeft veel begrip voor mijn situatie en komt me altijd tegemoet wanneer ik in de stress zit. Zo mag ik bijvoorbeeld vaak thuis werken waardoor ik geld kan besparen met het kinderdagverblijf of oppashulp.
Mijn oudste zoon gaat sinds kort naar de basisschool. Het is een gezellige, kleine school in de buurt. Tijdens de feestdagen worden er vanuit de school allerlei activiteiten georganiseerd. De eerste schooldag na Sinterklaas mocht iedereen bijvoorbeeld zijn of haar lievelingscadeautje meenemen dat zij van Sinterklaas gekregen hadden.
Heel leuk, maar daardoor voelde ik wel de druk om iets fatsoenlijks voor mijn zoon te kopen. Ik was in eerste instantie namelijk van plan om een kleinigheidje te geven, maar door deze actie vanuit de school voelde ik toch wel wat druk om er iets meer geld aan uit te geven.
Daarbij werden er lootjes getrokken en moest ieder kind iets zelf knutselen. Samen met mijn zoon bedacht ik om een luchtballon te maken. Ballonnen, papier maché en extra benodigdheden werden gehaald. Allemaal niet heel duur, maar voor een alleenstaande moeder telt iedere euro.
Hoge verwachtingen brengen hoge kosten met zich mee
Niet alleen tijdens Sinterklaas werd er iets extra’s verwacht; ook deze weken zijn er behoorlijk wat activiteiten waarvan verwacht wordt dat mijn zoon mee doet. Vlak na Sinterklaas werd er een kerstboom opgezet in de klas. Ieder kind mocht een kerstbal meenemen om in de boom te hangen. Nu heb ik zelf helemaal geen boom of versieringen in huis. Een kerstbal kost natuurlijk niet zoveel, maar het was toch een extra uitgave in deze dure maand.
Vervolgens werd er een kerstdiner georganiseerd waarbij verwacht werd dat alle kinderen zich mooi zouden aankleden. Mijn zoon had helemaal geen chique kleding, dus ook voor deze activiteit heb ik iets nieuws moeten kopen. De school heeft mij natuurlijk niet verplicht om deze uitgaven te doen, maar als moeder wil je nooit dat jouw kind buiten de boot valt.
Tijdens dit kerstdiner moesten overigens alle kinderen een eigen gerecht meenemen. In het berichtje dat ik van zijn juf ontving, werden duidelijke hints gegeven dat het gerechtje zelfgemaakt moest zijn. Mijn zoon gaf aan dat hij graag cupcakes wilde meenemen, dus moest ik extra geld uitgeven aan boodschappen om alle ingrediënten en kookgerei in huis te halen.
‘Ik maak me zorgen om de toekomst’
In de avond werd er een borrel voor alle ouders georganiseerd. Er waren voornamelijk moeders aanwezig; hun partners waren thuis met de kinderen. Als alleenstaande ouder moest ik een oppas regelen om een paar uur op mijn zoontjes te letten. Mijn oppas was gelukkig niet duur, maar ik moet zeggen dat ik mijn hoofd tijdens deze maand nauwelijks boven water kan houden.
Daarbij is er een ‘foute-kerstruien’-dag georganiseerd waarbij alle kinderen een foute trui mogen aantrekken. Ook deze foute trui heb ik niet in de kleerkast van mijn zoon liggen, dus ook deze moest besteld worden. Gelukkig heb ik deze trui van mijn moeder gekregen; dat scheelde weer een paar tientjes.
Als moeder wil je het allerbeste voor je kinderen. Ik zou hem ook nooit het gevoel willen geven dat hij iets tekort komt. Maar ik moet toegeven dat deze weken als alleenstaande moeder niet gemakkelijk is. Sterker nog: ik houdt mijn hart vast voor alle jaren die nog gaan komen.”