Redactie Kinderen 28 apr 2015, 12:38

Leestijd: 5 minuten

Advies aan ouders: ‘Breng je baby niet naar de crèche!’

Baby’s zijn hun eerste levensjaar beter af bij hun ouders dan in de crèche. De boodschap van hoogleraar Carolina de Weerth dit weekend was kristalhelder. Ze pleit er in een artikel in de Volkskrant dit weekend voor dat de Overheid het mogelijk maakt dat ouders na de geboorte een jaar lang verlof kunnen nemen.

‘Kijk, kijk, er is weer een nieuwe lobby op gang gezet. Moeders, ga terug (met uw kinderen) naar uw hok,’ aldus een schertsende reactie op de Facebookpagina van de Volkskrant.

Want ja, met zo’n kop en boodschap kun je niet anders dan reacties krijgen. Sterker nog: het was dit weekend het best gelezen stuk op de website van De Volkskrant. De reacties stroomden à la minuut binnen.

Te gek, wanneer wordt het ingevoerd?

Een greep uit de (vele) reacties: ‘Je hebt in dit land vaak geen keus, met die beroerde verlofregelingen’. ‘Ik vind mijn werk toevallig heel leuk, daarvoor doe ik mij kinderen graag 2-3 per week naar de opvang. Happy mama, happy kids’. ‘Tuurlijk zijn kleine kindjes het beste af bij hun moeder, maar niet elke moeder kan zonder inkomen’. ‘Te gek, wanneer wordt het ingevoerd?’ ‘Ik vind het eigenlijk nog het meest enge dat mensen het eens zijn met een moeder wiens oplossing het was haar kind in een Maxi-Cosi onder haar bureau te zetten’.

Onder het bureau

Want dat laatste is één van de praktische tips van de onderzoekster van de Radbout Universiteit in Nijmegen zelf. De Weerth nam haar kind mee naar kantoor, ‘gewoon in de Maxi-Cosi onder mijn bureau, en als ze ongelukkig werd dan ging ik naar huis’.

Waarom is de crèche zo slecht? De Weerth benadert het vanuit het perspectief van het kind. ‘Ineens zijn je ouders een hele dag weg en krijg je van een relatieve vreemde een stuk minder aandacht, omdat die leidster haar aandacht moet verdelen over veel meer kinderen. Bovendien zijn de crèches in Nederland kwalitatief vaak slecht.’

Te veel stress

Eén van de belangrijkste redenen om de crèche van de hand te doen is de mate van stress waar kinderen aan blootgesteld worden. Volgens De Weerth hebben kinderen – vooral jonge baby’s – op crèches te maken met een onafgebroken hoog stressniveau. En hoewel er ‘niks mis is met een beetje stress op z’n tijd’, is het stressniveau op de crèche volgens haar wél onwenselijk.

Kortom: papa en mama, jullie krijgen een jaar verlof. Althans, dat is waar De Weerth voor pleit. Dat zou onderling verdeeld moeten worden tussen moeder en vader, zodat altijd minstens één ouder beschikbaar is om de baby te verzorgen. En dit alles wordt mogelijk gemaakt door de overheid in Den Haag. Kostbaar? Behoorlijk. Maar op de lange termijn betaalt zo’n investering zich dubbel en dwars terug, daar is De Weerth van overtuigd. Dat berekende ook Unicef: die becijferde dat je voor elke dollar die je investeert in peuteronderwijs, je er uiteindelijk acht terugverdient doordat het daarna zo veel beter gaat met die kinderen.

In een eigen kamer slapen? Stress!

De Weerth geeft op de valreep nog een tip om de stress levels van de allerkleinsten nóg verder te reduceren. Uit haar onderzoek blijkt namelijk dat baby’s zich beduidend rustiger ontwikkelen als ze het eerste half jaar bij hun ouders op de kamer slapen in plaats van in de babykamer. Ook dat nog.

Voor wie denkt dat de onderzoekster geen oog heeft voor de ouder met enige vorm van zakelijke ambities of een drukke baan, die heeft ze namelijk wel. ‘Ik weet dat dat geen populair standpunt is in een tijd waarin jonge ouders geacht worden om ook carrière te maken. Maar wie kiest voor ouderschap moet ook kiezen voor een grote tijdsinvestering. Het eerste jaar is een korte, extreem belangrijke periode. Je krijgt daarvoor als ouder geen tweede kans.’

Bredere plaatje

Overigens, en dat wordt door de catchy en daarmee allesverzengende kop van het artikel bijna vergeten: deze conclusies van De Weerth zijn onderdeel van een veelomvattender onderzoek. Ze volgt al negen jaar lang 200 kinderen vanaf hun geboorte voor de wetenschap. Deze kinderen worden onder andere middels stresstests onderzocht op de ontwikkeling en invloed van het stresshormoon cortisol, en hoe lichamelijke eigenschappen en hun gedrag daarmee samenhangt.

Ook in relatie tot stress van de ouders, en met name de (zwangere) moeder, en hoe dit samenhangt met lichamelijke aandoeningen waar deze kinderen gedurende hun leven mee te maken krijgen. De afgelopen jaren heeft De Weerth met haar team al verschillende opmerkelijke verbanden tussen deze verschillende paramters ontdekt.

Saillant detail

Ken je het boek ‘Oei ik groei’ van Frans Plooij? Dat boek was de focus van De Weerth’s promotie-onderzoek. In haar proefschrift zou ze zijn theoretische bevindingen toetsen en aantonen dat ze klopten. Oei, dat was dus niet zo. Ze ontdekte het tegendeel: de sprongen die in ‘Oei ik groei’ door Plooij beschreven werden, vond zij nergens in de praktijk terug. Het gevolg: hommeles in de academische wandelgangen. De Weerth kreeg een nieuwe begeleider toegewezen en Plooij verliet gedesillusioneerd de universiteit van Groningen. Dat heeft overigens geen effect op de verkoopcijfers van het boek: daarvan werden er al 1,5 miljoen verkocht.

Vorige maand publiceerde de Amerikaanse Universiteit van Maryland een onderzoek waaruit bleek dat het niet uitmaakt hoeveel tijd je als moeder met je kind doorbrengt. Dus werkende moeders, voel je vooral niet schuldig!

Wat vind jij van deze discussie? Zou je gelijk de kans op een jaar verlof grijpen als de Overheid het mogelijk maakte? Deel je mening met Famme.