Redactie Algemeen 21 sep 2021, 09:15

Leestijd: 4 minuten

9 x dingen die je nu al van jouw dochter kan leren

Een mens is nooit te oud om te leren, zeggen ze. Klinkt leuk en aardig, maar we weten allemaal dat we er met de jaren niet bepaald wendbaarder op worden. Hoe jong jouw dochter ook is, deze dingen kun jij nu al van haar leren

Wat je van jouw dochter kan leren

Ook als je enorm eigenwijs bent kun je deze dingen van je dochter leren

1. Om in het hier en nu te leven

Ik heb dat boek van Eckhart Tolle inmiddels al vier keer gelezen, evenals de Dalai Lama, maar het lukt me nog altijd niet om echt in het hier en nu te zijn, laat staan er te blijven. Mindfulness-therapie en yogasessies ten spijt: ook dat effect was nihil. En achteraf ook allemaal zonde van het geld, want niemand leert me zo goed om in het moment te zijn als mijn dochter.

Als ik met haar een Legoboot bouw, puzzel of stickers in een boek plak, lukt het me daadwerkelijk om even helemaal aan niks anders te denken, naar haar te kijken en samen met haar te genieten.
NB. Op dit moment staat de teller op acht minuten, ik probeer het uit te bouwen naar twaalf – fingers crossed.

2. Om je bij iets neer te leggen

Ik weet het, er zijn ook 2-jarigen bij wie dit compleet onmogelijk is, maar onze dochter zet zich relatief gemakkelijk over teleurstellingen heen. Zoals beer Donna die niet mee mag naar school (‘dat mag alleen op vrijdag, schatje’) of wanneer de frambozen op zijn, terwijl ze daar net zo’n enorme zin in had. Waar ik persoonlijk het ‘in zaken blijven hangen’ tot een kunst kan verheffen, schakelt mijn dochter tamelijk moeiteloos over op aardbeien, en is Donna binnen luttele minuten weer vergeten.

3. Maar ook: keiharde grenzen aangeven

Voor wie nu denkt dat ik een modelpeuter heb: helaas, ook die van ons kent het woord nee. Maar al te goed, voeg ik daar graag aan toe. Als mevrouw ‘nee’ zegt, betekent dat ook nee. Vooral in de context van ‘nee, ik wil geen boterham met smeerworst’ en ‘nee, ik wil m’n tanden niet poetsen’. Natuurlijk maak ik er na tien minuten vakkundig korte metten mee, maar die eerste tien minuten klinkt dat hartgrondige nee als een fort waar geen Europees leger doorheen kan beuken.

4. Om te luisteren naar je gevoel

Het is heel grappig en werkt vooral als kinderen klein(er) zijn, kunnen ze zich puur door hun gevoel laten leiden. Als onze dochter iemand voor het eerst ontmoette en dat voelde ‘goed’, dan mocht diegene haar vasthouden en wilde ze graag bij haar of hem op schoot. Voelde het niet goed of stond de blik haar niet aan? Dan niet, jammer joh.

https://www.famme.nl/hoofd-versus-hart-deze-psychologische-trucjes-halen-je-uit-je-hoofd/

5. Om voluit te genieten

Het is waar: je leven wordt nooit meer zo simpel als toen je een kind was. Zet mijn dochter op een schommel, duw een paar keer goed hard (‘hoger papa, nóg hoger!’) en ze is de gelukkigste ziel op aarde. Of ik ooit echt gelukkig word van een uur non-stop schommelen durf ik ernstig te betwijfelen, maar de volledige overgave en ultieme lol is het mooiste wat er is (zie ook #1).

6. Dat iedereen lief is (ook als ze dat niet per se zijn)

Ze heeft een vriendje dat ik persoonlijk niet heel leuk vind (is dat heel gemeen om te zeggen over een 3-jarig kind?), en die eigenlijk ook helemaal niet heel aardig tegen haar doet en haar nooit laat meespelen (dat verklaart ook meteen waarom ik ‘m dus niet zo leuk vind). Toch vindt zij hem geweldig, wil ze altijd met hem spelen en doet ze altijd onvoorwaardelijk lief tegen hem. Ik mag hopen dat dat niet betekent dat ze op foute jongens valt, maar vooral iets zegt over haar barmhartigheid, haar instinctieve leidraad (zie #4) en haar wil om uit te gaan van het goede in elk mens. Note to self: doe dat ook wat vaker.

7. Ultieme nieuwsgierigheid naar het leven

Zeker de eerste jaren in een mensenleven is nieuwsgierigheid zonder twijfel een van de meest dominante emoties: elke grasspriet, pollepel, afwasborstel of pluisje wordt met de grootste gretigheid bestudeerd en ontdekt.

8. Instant vergiffenis

Stiekem is het naast gemeen, ook prachtig hoe boos mijn dochter kan worden als ik haar haar was (‘mama, doet pijn!’) of haar haar uit de klit moet kammen (‘mama’, doet ook pijn!’), en dat ze daarna heel boos naar papa rent (‘mama doet me pijn!’). Om vervolgens drie minuten later in pyjama weer bij me op schoot te klimmen met de vraag of ik ‘Jip en Janka’ wil voorlezen. Dat, lieve mensen, heet nou onvoorwaardelijke, instant vergiffenis. Konden we ons allemaal maar zo makkelijk (en snel) over dingen heenzetten.

9. Trots zijn op jezelf

Neem nou leren lopen; dat gaat met (heel veel) vallen en opstaan. Hier en daar doet dat pijn, maar de trotse blik van een kind die wankel, maar o zo zelfverzekerd een paar stappen voorwaarts zet, is onbetaalbaar. Die trotse blik die naast blijdschap ook pure onoverwinnelijkheid uitstraalt: het zou mooi zijn als we allemaal af en toe iets trotser zouden zijn op onze prestaties, klein en groot.

https://www.famme.nl/zo-is-het-zwanger-overtijd/